7. Bölüm

43 0 0
                                    

SANKİ YENİ BİR AŞK VAR

Her şey karışık kafam alman çorman. Kimse yok gibi ama herkes burada!

Babam o akşam gelmedi. Bir daha da gelmesin!  Alazbir daha gelir diye Arsel  kapımın önünde uyumuş haberim bile olmadı. Uyandım sesler geldi dışarıdan ve bakmak istedim, kapıyı yavaşça açtığımda Arsel uyuyor. Hemen yanına gidip uyandırdım ve içeri girmesini söyledim. Yardım ederek yatağa çıkardım içimden ona sarılmak geldi ama duygularımdan emin değildim..

Aynı şeyleri düşünmüş olsa gerek"Sana sarılabilir miyim?" cevap vermedim ve yaklaştım ona. Galiba dünyanın en masum yüz ifadesi vardı suratımda. Mutsuz olabilirdim ama inkar edemem bana iyi geliyordu.

Ona baktım sanırım o kadar derin bakmışım ki gözlerini açı verdi ve "çok sıkmışım seni" diye doğruluverdi sözüne devam ederek "Gerçekten üzgünüm, canın yanmadı dimi?" Ona gülümseyerek "Birinin sana sahip çıktığı duygu güzeldir Arsel." Oda şaşkın suratınla gülümseyerek "Hadi o zaman kalkalım da karnımızı doyuralım"

Ben biraz daha uzanırken o aşağıya inmişti. Arsel'den ses gelmeyince üstümü değiştirip aşağıya indim. Koca beceriksiz!! Gülerek merdivenlerden aşağıya indim kahvaltı bile hazırlayamayıp dışarıdan spariş etmiş. Bana bakarak "Bende birşeyler yapıyorum tabi" güya bana yedirecek ama çöpten dışarı çıkan paketleri unutmuş. Kahkaha atarak içeri tıktım onları ve Airsel'e dönerek Evet telefonu benim kadar iyi kulanıyorsun" dedim o ise "Vay be bunu da beceremedim he?" Dedi

O yemeğini yemiş sigarasını da yakmıştı bile çok görmüştüm içtiğini ama hiç yakından görmemiştim. Bende bitirip çekmecedeki duran paketlerden birini açtım Arsel ise bana şaşkın gözlerle bakıyordu içtiğimi sadece yakınlarım bilirdi ve okulda da pek kullanmazdım. Arsel kendini tutamayıp "İçmeyi düşünmüyorsun öyle değil mi?" Ben ise "Niye ki biz stres atmayalı mı?" Arsel'in şaşkınlığı artmışdı ve "kusura bakma ama ilk defaysa buna izin veremem. Benim yanımda başlamana!" Ben ise rahat bi şekilde güldüm "3 yıl oldu" Arsel sanki hep yanımda değilmiş gibi "Yani olabilir" dedi sonra kendini toparlayarak "Nası yani ben nası hiç görmedim?" Ben ise "Okulda pek içmezdim" bu sırada benim sigaram bitmişti ve ikinciyi yakıp iki fırt çektim sonra Arsel elimden çekti "Abartma lütfen başın dönecek" dedi.

Ne kadar garip öyle değil mi? Bütün yaşadıklarımdan sonra Arsel kahramanAlazbir pislik olmuştu. Keşke baştan yaşasaydım bütün bunları!!

GERİ DÖNÜŞ !!Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin