GERİ DÖNÜŞ !!

4. Bölüm

Gitme Jason yalvarırım gitme!!

Beni  buraların en güzel pastanesine getirmişti "Derin pasta severdin dimi" gözlerimi pörtleterek ona baktım ve "Tabi ki de hem de dünyalar kadar" dışarıya doğru en yakın masaya oturdum. Bana kocaman bir dilim kako aromalı pasta, birazda şekerleme istedi kendisi de çilekli bir dilim pasta halla unutmamış neyi sevdiğimi. Öküz gibi yedik! Sıra geldi konuşmaya "Ee akşama benimle tanıştırabileceğin arkadaşların var mı bakalım" dedi "Evet var hem de bir sürü" aslında aklımda sadece Şermin vardı ama Halit ve Behçet'i de çağıra bilirdim. "Hadi o zaman kalk da alışveriş merkezine gidelim. O hesabı öderken bende yavaş yavaş kalktım. Arabaya doğru ilerledik elini omzuna attı çok garip hissetmiştim. Ve cebinden çıkardığı sigarayı bana uzattı kullanıyor musun diyerek. Daha yeni bırakmama rağmen yalnız kalmasın diye içtim.

O habersizce çekip gitti, o bütün hayallerimi yıktı geçti, o umutlarını yerle bir etti. Ondan nefret edebilirim ama edemiyorum, onu unutmak için o kadar çabaladım ki ama hala dokunduğu yerdeyim. Artık o kadar dipteyim ki beni kimse görmüyor saklıyorum kendimi ondan başkasına. Her şeyi unutmuş gibi karşımda bana bakıyor. İşte o gözleri ömrümü unutturuyor bana. Gerçekten aşk bu mu?

Arabayı olması gerektiğinden fazla hızlı sürüyordu. Büyük alışveriş merkezine geldik, içeri girerken yaktığım ikinci sigarayı da yere atıp üstüne bastım. Yine kolunu omzuma attı. Kafasını bana çevirip "Eve çıkmak kolay yemek yapabiliyor musun bakalım?" diyerek sırıttı yemek yapmayı tabi ki de biliyordum "Harikalar yaratabilirim" ilk önce pizza yapmayı önerdi sonra da lazanya, benim aklıma ise pizza yatmıştı. "Pizza bence çok iyi" diyerek öneride bulundum " Bir markete girip alışveriş yapmaya karar verdik o market arabasıyla reonları dolaşırken öyle dolmuş ki gözlerim.

Nasılda özlemişim, nasılda sevmişim seni? Özlemek gerçekten özlemek benim kisi ,öyle boşluk da iken değilde her anımda özledim, öyle eski resimlere bakarak göz yaşı dökmek değilde kafamı yastığa sıkıştırıp hüngür hüngür ağlamak gibi. Nasılda gülüyor gözleri, nasılda bakıyor bana hiç bir şey yaşamamışız gibi, nasıl görmüyor sevgimi, nasıl da yavaş yavaş uzaklaşıyor kalbimden nasıl kayıyor ellerimden?

Bir ses duydum arkadan " Hey hey hey Derin bu kadar kolay mı kurtulacağını  sandın benden?" Arkama döndüğümde tek gördüğüm Arsel'di tek duyduğum iseAlaz'ın hızlı adımları idi. Bu sefer ne yapacak idim koşarakAlaz'ı durdurmaya çalıştım bu imkansız gibiydi. "Arsel  Arsel, Arsel hala akıllanmadın  sanırım" diye atıldıAlaz. Kolundan tutup çekmeye çalışırken Arsel "Sen o kızın canını yakarken ben yanında olmaya çalıştım lan!."  Alaz çok ciddi bir ses tonu ile "Kes sesini" diyerek yetinmişti. Arsel haklıydı ve bir şey diyemedim.Alaz gayet sakin bir şekilde Arsel yaklaştı ve kulağına bir şeyler fısıldadı ve sırıtarak uzaklaştılar. Nereden bilebilirdim ki dışarı çıkıcaklarını. Suçlu hissediyorum..

Eve gittik gerçektenAlaz'a sinirliydim bunu yapmaması gerekiyordu aksam yemeğini de iptal etmiştik. Ona Şermin'lerda kalacağımı söyleyip çantama bir kaç eşya sıkıştırıp çıktım. Şermin'le konuşmaya gerçekten ihtiyacım vardı onlara gittiğimde ise Timur vardı.

Belki Şermin ile konuşamayacaktık ama kafam dağılır diye düşündüm. Biraz kafaları güzel gibiydi . Şermin dışarı çıkacağım diye tutturdu o kadar ben de geliyim dememe rağmen kabul etmedi. Timur ise Şermin diyerek bana sarılıyordu  Kapı çaldı Şermin'in geldiğini sanıyordum. Timur beni Şermin sanmış oluca ki sıkıca sarıldı, kapıyı açtığımda ise karşımda duranAlaz'dı.

Sinirli gözlerle bana baktı "Demek Şermin'lerde kalıcakdın he alacağın olsun Derin alacağın olsun!!" diyerek çarptı kapıyı yüzüme. Gözlerim doluverdi birden arkasından hızlıca çıktım ve koştum ama o ise çoktan gaza basmıştı bile. Bir bağırtı kopardım "Gitme  Alazyalvarırım gitme!!!" bir kaç kişi cama çıktı bana bakıyorlardı ben ise daha tam olarak ne yaşadığımı bilmeden, yerde iki büklüm kalmıştım. O anda yağan yağmur saklamıştı göz yaşlarını her şey kocaman bir yanlış anlamadan ibadeti ve ben pişmandım..