İMKANSIZ'IM

'KURTULDUN..'

"Hoşgeldin küçük hanım. Beklettin bizi."

Yüzündeki iğrenç sırıtışla gözlerime baktı.
Gözümü kaçırmadım ve kaşlarım çatık bir şekilde yüzüne baktım. Simâsı tanıdık geldi.

Aceba nerede görmüştüm.
Tabi ya. Bu odama gelen pislikti. Şimdi karşımda sırıtıyordu.

Bu adamda ki umursamazlıktan biraz bende de olsaydı keşke.

Sarışın bir tipi var. Belirgin yüz hatlarıyla çirkin değildi. Ama bu benim umrumda da değil.

Hiçbişey demeden yüzüne tüm kızgınlığımla baktım. Umursamadan yanından korka korka yavaş bir şekilde yürüdüm.

Arabanın yanında durduğumda adamların hiçbiri yüzüme bakmıyordu.
Hepsinin başı eğikti.

Durdum ve bende arabaya baktım. Bitmişti herşey. Artık kaçmak istesemde kaçamazdım. 5 tane adama karşı koyamayacağım kesindi.

Birşey yapmamalarına rağmen uyarmak istedim;

"Sakın bana dokunmayın."

Dedim ve yavaş adımlarla arka kapıya doğru yürüdüm.  Kapının önünde durup camda ki yansımama baktım.

Gözlerimin kıpkırmızı olduğunu tahmin edebiliyordum. Eminim yanaklarımda aynı şekilde. Hele burnum.

Off şuan berbat bir haldeydim. Bitmiş, tükenmiştim. Ağlamamak için sıkıyordum kendimi. Zayıf gözükmek istemiyordum gözlerinde.

Evet dayanamayacağımı biliyordum ama bunu onların bilmesini istemiyorum.

Yanaklarımı elimin tersiyle sildim. Sanırım ağladığım için burnum akmıştı. Hafif bir şekilde burnumu çektim. Ve biraz da olsa toparlandım.

Yavaşça kapıyı açtım. Adamların hiçbirinde bir hareket yoktu. Aynı duruyorlardı. Hepsinin yüzüne tek tek baktım. Mahçup duruyorlardı.

Sadece bir kişi hariç. Gözlerimi benim az önceki olduğum yere diktim. Elleri cebinde, kaşları çatık bir şekilde bana bakıyordu.

Sanırım ne yaptığımı anlayamıyordu. Daha fazla beklemeden arabaya bindim.

Duran adamlar ben bindikten sonra hareketlendiler. Biri şoför koltuğuna, diğeri onun yanına ve biri de yanıma bindi.

Fazlasıyla tedirgin olmuştum. Yanıma oturması rahatsız etmişti. Kolumu kapıya koyup oturuyordum ki kapının açılmasıyla düşüyordum ama o sarışın pisliğin tutmasıyla düşmekten kurtuldum

"Dikkat et küçük hanım. Mazallah böyle dikkatsiz olursan koşa koşa gittiğin o yolda taşa takılırsın."

Dediği ile tüm sinirlerim gerildi. Resmen benim isteye isteye gittiğimi ima etmişti. Nasıl böyle düşünürdü ? Şuan öyle gözüksem bile ne ile  tehdit edildiğimi bilmiyor muydu?

Sinirle hızlı bir şekilde kolumu çektim.

"Sakın bir daha bana dokunma. Sürüklenerek, ailemle tehdit edilerek götürüldüğüm o yol demek istedin herhalde. Başka türlü kör ve engelli olabilceğini düşüneceğim yoksa."

Cevabını beklemeden kapıyı kapattım. Hâla yüzüme umursamazca boş boş bakıyordu. Bu adamın tavırları ne kadar gıcık.

Dünya yansa umrunda olmayacak cinslerden.
Ben bunun karşında ölsem bile umursamaz bu. Ee bu böyleyse bunun başlarıda kesin böyledir. Nereye gidiyordum ben. Allahım nolursun yardım et bana.

Kafamı cama çevirdim ve yoktu. E arabaya da binmemişti. Neredeydi bu adam. Tekrar sağıma baktım ve gördüğümle ufak bir çığlık attım.