part 24

16.4K 2.1K 56
                                    

"ေအးခဲၿပီးေသခ်င္လို႔ လမ္းသလားေနတာလား"

အသံကိုၾကားရတယ္။ေသခ်ာေပါက္အ႐ွင့္ရဲ႕အသံပဲ။
ဒါေပမယ့္က်ေနာ္ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဘယ္သူမွ႐ွိမေနျပန္ဘူး......

ဘာလို႔လည္း....ဒီခံစားခ်က္ေၾကာင့္ရင္တစ္ခုလုံးေပါက္ကြဲရေတာ့မလိုပါပဲ။

ဝမ္းနည္းေနပူံရတဲ့ ထိုလူသားကိုဖုန္းရႊမ္ဆက္ၿပီးေငါက္ငမ္းမေနခ်င္။
ၿပီးရင္ ဒီကေလးက သူကိုယ့္သူပဲမွန္သည္ပုံျဖင့္ေျပာတတ္ေသးသည္။ခုလည္း ဒီလိုပုံနဲ႔ အိမ္ေ႐ွ႕စံအေဆာင္ေတာ္နားကေတြ႔ရသည္က ပုံမွန္ေတာ့ဘယ္နည္းနဲ႔မွျဖစ္ႏိုင္မည္မဟုတ္။သို႔ေသာ္လည္းေမးမေနခ်င္ေတာ့ေပ။

"အခု...မင္းက ိုနည္းနည္းေတာ့သတိေပးထားမွရမယ္ထင္တယ္
မင္းသခင္အတြက္ လာစေတးရဲတဲ့သတၱိကခ်ီးက်ဴးစရာဆိုေပမယ့္လည္း တာဝန္ဆိုတာယူၿပီးရင္ ေက်တတ္ေအာင္ေတာ့လုပ္ရမယ္ေလ
ေန႔ဘက္ေတြမွာ မင္းကိုႀကိဳက္သလိုလည္ခြင့္ျပဳထားေပမယ့္ ညဘက္ေတြမွာငါ့ကိုခစားရမယ္ မင္းဒီလိုစိတ္ႀကိဳက္ေလ်ာက္သြားေနလို႔မရ..."

စကားသံေတြ႐ုတ္ျခင္းရပ္စြားရသည္က ခါးစီကိုတင္းက်ပ္စြာဖတ္တြယ္လာတဲ့ ထိုလူသားေၾကာင့္ပင္....

မထင္မွတ္ပဲ ခနၶာကိုယ္ကေတာင္ အနည္းငယ္ေတာင့္ခဲသြားသေယာင္ႏွင့္

ေနပါဦး က်ိန္စာအတြက္လာတဲ့လူသားေတြကို ဘယ္တုန္းကမ်ားဒီလိုအခြင့္ေရးေပးခဲ့ဖူးတာပါလိမ့္...
ေသခ်ာသည္ကေတာ့ တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္မ႐ွိပဲလြတ္လပ္ခြင့္ေပးထားလို႔ ေရာင့္တတ္ေနတာပဲျဖစ္ရမည္။

"မင္းသိလား...ဒါကလမ္းမအလယ္ႀကီးမွာဆိုတာ
ငါ့ကိုဘယ္သူမွမျမင္ႏိုင္ဘူးဆိုေပမယ့္ ဒါႀကီးကသိသာေနတယ္.."

သို႔ေသာ္လည္း ပိုမိုတင္းက်ပ္စြာပင္အဖက္ခံလိုက္ရသည္သာ...

ဘာစကားမွျပန္လည္ေျပာမလာပဲ မ်က္လုံးအစုံကိုမွတ္လ်က္အၿငိဳးႀကီးသူလိုဖတ္တြယ္ထားတဲ့ပုံက ေလာေလာဆယ္ထိေတာ့လြတ္ေပးမယ့္အရိပ္ေယာင္စိုးစိေတာင္မ႐ွိေပ...

အခ်ိန္ခဏထိသည္းခံေနေပမယ့္လည္း ေနရာကလမ္းမအလယ္ျဖစ္သလို အခ်ိန္ကလည္း သိပ္ေနာက္က်ေသးသည္မဟုတ္တာေၾကာင့္ တစ္ေယာက္ျမင္သြားမွာေတာ့မလိုလားေပ။
ထို႔ေၾကာင့္လည္း ရင္ဘက္ေပၚမွီတည္းေနတဲ့ထိုလူသားကို အနည္းကယ္ငဲ့ၾကည့္မိေတာ့
ပိတ္ခ်ထားတဲ့မ်က္လႊာစပ္ေတြက မ်က္ေတာင္စိပ္စိပ္ေတြမွာ အနည္းငယ္စိုဆြတ္ေနသည္တဲ့...

The frozen heart of the fire king (Completed) Where stories live. Discover now