AY ve GECE

~1. Bölüm~

Ay olmadan gece olmaz gece olman ay işte bizim hikayemiz tam olarak bu...

Karantina'dan uyarlanmıştır .

İyi okumalar;
___________

GECENİN HAYATI

(Yazarın Anlatımıyla)

Gece Boysan , Onur Boysan ve Zeynep Boysanın mucisesidir. Bu mucize bu güne kadar hep yanlızdır . Bizim Gecemiz Onurla Zeynep' in mucizevi büyüyüp kendi mucisesinin olması için bir sonsuzluğa ihtiyacı vardır bunun için büyümüş ve kendi hayatını kurmaya başlamıştır...

○Kendi sonsuzluğunu bulmak ,

○Bir mucisesinin olması,

(Gecenin anlatımıyla )

Yeni okulumdaki ilk günümde yine yanlızdım ve kendimi yanlız hissediyordum annemin çıkmadan önce söylediği şey aklımdan çıkmıyordu söyle söylemişti;

"İsmin ne kadar karanlıkta olsa bizi o kadar aydınlatın ."

Dalgındım ne olup bittiğini anlamadım, sınıfı ararken birine çarptım , daha doğrusu o bana çarptı elindeki tüm kitaplarım yere düştü ...

"Çok pardon benim hatam ." "Sorun değil ,"

Dedim ama bu bu sorundu kulağında telefon çünkü o bana çarpmıştı ve kitaplarımın düştüğü gördü ama ayı gibi gitti , neyse okulun ilk gününden itibaren kavgacı diye anılmak istemiyordum.Sonuçta yanlız kalmakta istemiyordum .

Kitaplarımı topluyordum ve yanıma hiç tanımadığım biri geldi bana kitaplarımı toplamamda yardım etti.

"Teşekkürler."

" Rica ederim , sana çarpan arkadaşım biraz acelesi vardı onun adına özür dilerim."

Dediği an ona karşı düşündüm düşüncelerim bir anda değişmişti yani hoş bulmuştum belkide neyse,

" İyi misin ? " Dediği an kolumu tutuyordu " iyiyim."

" Buarada ben Ege..." İsmi çok güzel diye geçirdim içimden, "Bende Gece..." Dediğim an bana öyle baktı ki garip buldunu düşündüm."İlk defa gece isminde birini tanıyorum ne kadar eşsiz bir isim" Dediğinde yüzüme istemsiz bir gülümseme yerleşti . Utanmıştım sanki,

Aslında şaşırmıştım ve utanmıştım neyse çok kibar ve iyi bir ardaşım olabileceği geçti aklımdan geçirirken şöyle söyledim. " Teşekkürler Ege." Ege "Eee yenisin sanırım ," ona bakarak "Evet yeniyim . " Sınıfımı arıyorum diyecektim ki "Şubenin ne?" Diye sordu aklımdan şubem ne diye geçirirken aklıma geldi. " 11C " Dedim.

Şaşkın gözlerle bakarken "Aaa bizim sınıftasın şuanda çok mutlu oldum." Dediğinde şaşırmıştım daha önce birini mutlu ettiğimde mutlu olmuyordu ama bugün oldum bugünden sonra herşey değişmişti ...
"Neden" demiştim gülümseyerek gözleri gözlerime bakarak " Hem Ay yaptığı kabalığı düzelir hemde bizim tayfayla tanıştırırım seni..." Gülümsedim, Ege yüz ifadesini değişik bir şekilde bana bakıyordu .

" Yani eğer sende istersen. " Kendimi tutamayıp gülmeye başladım oda benimle birlikte gülüyordu , gel sınıfa gidelim dediğinde zil çaldı.

Sanırım artık bir arkadaşım vardı , mutluydum ama hep mutlu olmak istiyordum...