Sonbahar

Bölüm -2-

"Merhaba zayn" adının zayn oldugunu ogrendigim cocuk, evet evlenicek oldugum çocuktu. Ismi bile iyrenç ah tanrim !! Babam bana ve ona bakarak..

" Imm sizi ben yalniz bırakıyım." Dedi. Gidiyo tanrim sen bana sabir ver.

Berabermi kaldık ?

Evet.

Birşey hissediyormuyum ?

Kesinlikle.

Ne hissediyorum ?

Nefret.

Peki aşık olacakmıyım ?

Asla.

"Aslında okadarda fena sayılmazmıssın." Ne diyor bu salak ?

"Imm... peki yatakta iyimisin bari"

Bunu soyledikten sonra kısa ama geçici bir sok yaşadim. Yanaklarima hucum eden kanla

"Ne diyosun be gerizekalı ?" Daha önce boyle bir sey yapmamis bir kıza bu soylenirmi be !

"Şiiişt sakin güzelim bir soru sorduk utanacak ne var ?" Bide gülüyo ne mi var ? Bu cocuk kesinlikle gerizekalinin önde gideni ah tanrim boyle mallar beni neden buluyor ? Tam oradan gitmeye kalkıştımki bilegimden tuttu.

"Nereye gidiyorsunuz küçük hanim ?

"Sanane, seni ilgilendirmez."

"Rol yapmana gerek yok. Sende beni istiyorsun hadi soylesene Bence daha fazla uzatmaya gerek yok."

Rolmü neden bahsediyor bu gerizekali ?

"Neden bahsediyorsun sen ?"

"Yani guzelim, herkez benimle evlenmek ister sende onlardan birisin işte uzatma."

Bana sürtük demek istedi, guzel.

Şizofrenler gibi gülmeye basladigimda bana saf saf bakiyordu.

"Yani bana kısaca sürtük diyorsun. Sen kimsinde seninle evlenmek istiyimki ? Daha seni yeni taniyorum ve evet nefret ediyorum. evet kesin ya bayılıyorumdur sana salak!" Biz hangi ara buraya gelmistik neyse... Beni duvara sertçe vurmasıyla inledim

"Bana bir daha salak demek istemessin sanırım." Tamam korkmuyor degildim ama kendimi de ezdiremezdim hele de bu mala.

"Senden korkmuyorum "

"Yalan soyluyorsun " tıslarcasına konusmustu.

" korkmuyorum dememle ne anliyorsun sen ?"

"Unutma omur boyu benimle olucaksin sana istedigimi yapabilirim degilmi ? Dediginde sırıtarak dudaklarima bakti.

Tekrar gözlerime çikti tamam simdi daha fazla korkmustum.

"Yada istersem simdi, zaten istesemde istemesemde karım olucaksin , malesef."

"Ha bende seni çok istiyordum." Geri cekildi bu hoşunamı gitmisti keske daha once deseydimde uğraşmasaydim.

"Evet o yüzden kalp atışlarin sana yaklastıgim da hızlandı." Ve güldü bir de gülüşü güzel olsa. Ne zannediyo bu kendini ?

"Kendini nasil bu kadar begenebiliyorsun ?" Diye sordum.

"Meslek sırrı." Ha ! Bundanda böyle bir cumle beklenirdi zaten.

"Gel seni eve bırakicam." Birde bırakicakmiş.

"Saol ben giderim." Tam gidecekken

"Farkindaysan bırakabilirim bırakırim yada istersen bırakırım gibi kelime soylemedim. Birakicam dedim ve bırakıcam bin simdi şu arabaya." Bana emir vermişti Binmiyecektim.

"Binmiyecegim zorlamı." Dedigimde istifini hiç bozmadi.

"Istersem zorlada yapabilirim. Zorlami bindiriyim kendinmi bineceksin sen seç." Ne yani zorla yapamayacagi için rahattim hem bugun tanıştıgım birinin arabasina binemezdim.

'Yakında evleniceksin gerizekalı.'

'Bana bilmişlik taslama aptal.'

'Suan kendine aptal dedin zaaaaa.'

'Tanrım bu iç sesim neden bu kadar ergen ?'

'Seni duyuyorum şapşal'

'Sende kendine şapşal dedin zaaaaaa '

Iç sesime uyarsam eger bende ona benziycektim ugraşmayı kesmeliyim bence. Hem zaten her söyledigi şeyde haklı,malesef.

'Of teşekkür ederim, herzaman haklı oldugumu biliyorum.'

İç sesime goz devirerek, iç sesiminde şu evlenicegim adama benzemeye başladıgını düşünmedim değil.

Ben kaç dakkadır iç sesimle kavga ediyordum ?

"Iyi sen bilirsin " buraya dogru geliyordu aklim tam başıma geldi kaçacaktim ki, ki o ki beni sırtına aldi !

Bunu yapması demekki baya zamandır kavga ettigimi anlamış oldum. Keşke kavga etmeseydim puff.

"Indir beni gerizekali indir ! Sen kimsinde beni sırtına alırsın !?"

O sinir bozucu gülüşlerinden birini yaptigini anlamam kısa sürmedi. Suanda bu arabaya bindim diye sevinmem lazimdi ama inanin bana hic sirasi degil.

Tam kapiyi açıp kaçıcaktimki, lanet olsun kapıyı kilitleme sesi gelmişti, lanet olsuun kilitlemişti. Guluyordu, BIRDE G-Ü-L-Ü-Y-O-R. Evet şuan komik gorune bilirim ama bu iyrenç gülüşüyle gülmesin tanrim lütfen.

"Lütfen sen gülme " dedim yalvarir bir ses tonuyla. Ama daha sesli gulmeye başladı tanrım deli olucam deli.

Daha sonra hiç konumadık. Arabanin cam yansimasindan ona bakiyordum bakti bana göz kırpti anlamıştı of. Kizarmiştım neden en ufak şeye bile kizariyordum ?

Durdugumuzda. Gözlerimi açip cama baktim ama,ama burası bizim ev bu evi nereden biliyordu ?

"Senin tarif edecegin yoktu." Dedi. Hakliydi ama evi nasil bulmustu ?

"Peki evi-" sözümü keserek

"Unutma babani taniyorum." Ah dogru.

"Peki tesekkur ederim biraktigin için." Kapiyi acmaya calıstım ama açılmadı. Rezillik !

"Kapiyi açacakmısın artik ?"

Dedigimde gülüşü çogaldi,Iyice sinirlenmiştim. Kiliti açtı arabadan indim ve hızla eve girdim.

Bugun yasadiklarim benim için fazlaydı duş alip kendimi yataga attim. En azindan rahatlamıştım, bu gunu duşunmeye başladim

Bu olanlar normalmi?

Hayır.

O cocuktanda kendimdende nefret ediyorum.

Neden ondan ve kendimden nefret ediyimki ? Tabikide babamdan nefret ediyordum. Ikimizde mecburduk, Onlarin yuzunden.

Biz farkliyiz asla asık olamayız. O her gece farkli bir kadın ister, ben ise aşık oldugum birini.

Iste farkimiz bu. Aşik oldugum justin ile evlenme hayalleri kurardim peki ya şimdi ?

Kac gundur kapali olan telefonumu actim 59 cevapsiz arama 98 mesaj iyiki bes gun kapaliydi he !

Cogu justindi birde canim arkadaşlarim hepsi merak etmişti justinden ayrilmaliydim.

Hemde hemen ! Ama suan cok uykum vardi uyumaliydim telefonu sesizze alip yattim, ve

Hayatimdan gerçekten fazlasiyla nefret ediyordum!! Bunu demeden ve lanet etmeden uyuyamazdim...

Kusura bakmayin bölüm geç geldi. Pek okunmadı begenilmedi ama olsun yazıcam okuyan begenen herkeze teşekur ederim yazim hatalarimi affedin. Bu bolumu insallah begenirsiniz. Okuyanlara tesekkurler. Begendiyseniz vote verin lutfen.Sizleri çok seviyorum.