[ᴄᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇᴅ] My🆔: His mentor |LDM|

💜t e n💜

"Жэмин-аа, хурдал л даа. Хоцорвол У ахлагчид толгойгоо авахуулна! Мэдэж байгаа биз дээ?" Химэ ийн хэлсээр намайг яаруулахад, би толинд ахин нэг харж аваад гарлаа. 

Ча Инү яваад таван жил болж байна. Би түүнийг хүлээгээд таван жил болж байна. Энэ хугацаанд маш их зүйл өрнөсөн гэж хэлж болно. 

Түүнийг явснаас хойш би ганцаараа байх болсон. Манай сургуульд олон сурагч шилжиж ирсэн ч, би өөрийн хүсэлтээр хэн нэгэнтэй баг болоогүй юм. Тэр жил болон түүний дараа төгсөх ангидаа би доод ангийнхандаа нэмэлт хичээл дээр туслах маягаар өөрийн кредит оноогоо цуглуулдаг байлаа. 

Урьдын адил би ахиад л сургуульдаа нэгт орсоор төгссөн. Эцэг эх минь хэдий үүнд жаахан дурамжхан байсан ч, миний төгсөлт дээр тэд маш их баярлаж байсныг санаж байна. 

Жинсу-н хувьд тэр удаан тэсэж чадаагүй. Нэгэн өдөр түүний хамраас шалтгаангүйгээр их хэмжээний цус гарснаар түүнийг эмнэлэгт хэвтүүлсэн. Эмч түүний биеийг бага зэрэг сульдсан байгаа болохоор ингэж байгаа гэж хэлсэн ч, сэтгэл зүйн эмч түүнд өөр онош тавьсан юм. Тэр түүнийг perfectionism буюу бүхнийг төгс төгөлдөр байлгах гэж хичээдэг эмгэгтэй хэмээн оношлосон. Үүний үр дүнд тэр нэлээн удаан эмчилгээ хийлгэсээр сургуулиа төгссөн дөө. 

Хачирхалтай нь, би түүний оношийг сонсохдоо инээдээ барьж чадаагүй. Ча Инү нэгэн цагт түүнийг өөрийн ачаандаа дассан хэмээн хэлж байсан. Гэхдээ түүний дассан байдал нь одоо ямар байдалд хүргэснийг хар л даа? Би хэзээд Инү-н зөв байдаг гэж боддог байлаа. Хэдий тэр хичээлдээ сайн биш ч, амьдралын юмсын утга учрыг ойлгохдоо маш хурдан. Тиймээс л Жинсу-г өмөөрөхөд нь би үг хэлж чадаагүй. Гэвч түүний буруу байсан байна шүү дээ. Магадгүй Ча Инү намайг ч бас түүний хүлээлгэсэн ачааг дааж, түүндээ дасаж чадна гэж бодсон байх. Хараал идсэн философич!!!

Түүнийг хүлээсэн энэ бүх цаг хугацаа надад амар байгаагүй. Гэхдээ тэглээ гээд яах ч билээ? Би түүнийг хаана байгааг, юу хийж байгааг мэдэхгүйгээс хойш. Үнэн гэвэл тэр надад ахиад л худлаа хэлсэн. Тэр Японд очсоноосоо хойш нэг ч удаа надтай холбоо бариагүй. Надад ирэх танихгүй хүсэлт бүрд би хариу өгч байсан ч, тэдний хэн нь ч Ча Инү байгаагүй юм. Тэгээд би итгэл алдарсан. Бас түүнийг хүлээхээ болихоор шийдээд байгаа. 

Одоо бол би төгсөх ангийн оюутан. Энэ жил бид дадлагад гарч байгаа. Яг одоо дадлага хийх компани руугаа найзтайгаа хамт гүйж явна.