[ᴄᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇᴅ] My🆔: His mentor |LDM|

💜f i v e💜

"Чи айж байна, тийм үү?" Инү надаас ийн асуухад, би хумсаа хазахаа болин гараа элгэндээ авлаа. 

Яг одоо бид урлаг зааланд байх агаад хэдхэн хормын дараа захирал орж ирэн бидэнд дүнгүүдийг минь танилцуулах гэж байна. 

Өнгөрсөн нэг сарын хугацаанд Ча Инү бид хоёр цавуудчихсан аятай л хамт байсан гэдэгт та нар лав итгэхгүй дээ! Би түүнд өөрийн мэддэг бүхнээ зааж өгч, харин тэр уйгагүй сурсан. Яахав зарим нэг шантрах, уйдах бас уурлах тохиолдлууд байсан л даа. Гэхдээ үүнийг нэг их дурсах хэрэггүй байх. 

Өглөө бид сургууль дээр хамгийн эрт ирээд хичээлээ эхэлж, хичээлийн бүхий л завсарлагааныг ашиглан сурсан зүйлээ давтаж, орой хичээл тарах үед би түүнээс шалгалт аваад, алдсан зүйлийг нь ахин тайлбарладаг байв. Энэ нэг сарын хугацаанд бид өдөрт ердөө дөрөвхөн цаг унтаж, үлдсэн хугацаанд хорвоогийн мөн чанарыг олох гэж байгаа аятай л хичээцгээсэн юм. Яахав дөрвөн цаг гэдэг бол миний энгийн үед унтдаг хугацаа ч, түүний хувьд амьдралдаа анх удаа олон хоног ийм бага хугацаагаар унтаж байгаа явдал гэсэн. Бурхан минь гэж, би одоо ч түүнийг Солонгос ахлах сургуулийн сурагч гэдэгт ч итгэж өгдөггүй. 

Сургуулийн хүүхдүүд бидний энэ гэнэтийн ойртолтыг харчхаад их цочирдсон шүү. Тэр дундаа Жинсу. Бурхан минь, би түүний тэр аймшигтай хөгийн царайг амьдралынхаа туршид санаж явах болно. Харин Инү-г харж явдаг охидын хувьд бол жаахан төвөгтэй. Тэдний нэг хэсэг нь намайг түүнтэй үерхэж байгаа гэж боддог бол зарим нь биднийг зүгээр л хичээлээ хийж байгаа гэдэгт итгэхийг хүссэн. Харин үлдсэн хэд нь намайг албаар түүнд хичээл заах нэрийдлээр ойртож байна гэдэг дүгнэлтийг тунхаглачхаад байгаа. Эдний аль нь ч байлаа гэсэн эдгээр бүх охид намайг түүний хажууд байлгахыг хүсэхгүй байгаа нь илт.

Удаагүй захирал багш орж ирлээ. Өнөөх л дэгжин хослолоо өмсөн, үсээ сайхан зассан байх агаад түүний гутал адарын гэрэлд хэрхэн сайхан гялалзаж байгаа нь тодхон харагдана. Ээж минь надад үргэлж гоё гутал хүнийг гоё газар аваачдаг гэж хэлдэг байсан. Магадгүй захирлын гоё гутал нь түүнийг энд авч ирсэн байх. Гэхдээ би лав манай сургууль гоё газар гэж бодохгүй байна. Яахав гадаад үзэмж нь сайхан байж болох ч, дотор нь байгаа бүхэн ялзарсан шүү дээ. 

Эцэг эхчүүд хүүхдүүдээ хооронд нь өрсөлдүүлж, өдөрт бага цаг унтан, мэдлэгийн төлөө үгүй ээ шилдгийн төлөө үхэн хатан тэмцэлдүүлэх нь тэдний ирээдүйн тусын тулд гэдэг. Гэхдээ үүний үр дүнд бид хэнд ч итгэхгүй, амин хувиа хичээсэн хүмүүс болж гүйцэж байна шүү дээ. Өөрийнхөө биелүүлж чадаагүй мөрөөдлийг өөр хэн нэгэнд шахан, тэднийг өөрийнхөө мөрөөдөлд хүргэхээр зорино гэдэг ямар аймшигтай тамлалт вэ?