ႏွလုံးသားျဖင့္ ဆုံးျဖတ္ထားေသာ

အပုိင္း(2)

  "အိမ္မွာ မားတုိ႔ေရာက္ေနတယ္ မင္း သတိထားေန"

သခင္ေလးရဲ႕စကားတစ္ခြန္းဟာ အရင္ကတည္းကအမိန္႔တစ္ခုျဖစ္ေနတာမုိ႔ အိမ္ေရာက္တာနဲ႔ အခန္းထဲဝင္ေနလုိက္သည္။
သူခ်စ္တဲ့လူ ဒါမွမဟုတ္သူ႔မိသားစုကုိဆုိ စကားေျပာခြင့္မရွိဘူးလုိ႔စလက္ထပ္ကတည္းကေျပာထားတာမုိ႔ သခင္ေလးမိသားစုလာတုိင္းအိပ္ခန္းထဲမွာဘဲေနျဖစ္တာမ်ားသည္။
သခင္ေလးမိဘေတြဆုိတာ စၿပီးလက္ထပ္ကတည္းကအခုခ်ိန္အထိမျမင္ဘူးေသးေပ။
သူ႔လက္ထပ္ပြဲကုိမိဘေတြေတာင္မေခၚဘဲလုပ္ခဲ့တာျဖစ္သည္။

"အကုိေလး ထမင္းစားေတာ့မလား"
"ဟုိ သခင္ေလးတုိ႔ေရာ စားၿပီးၿပီးလား ဟင္"
"အျပင္သြားစားၾကမလုိ႔တဲ့ထြက္သြားၾကၿပီးအကုိေလး"
"ဟုိ အခန္းထဲယူလာေပးပါ့လားဟင္"
"ေကာင္းၿပီး အကုိေလး ဘာစားခ်င္ေသးလဲ"
"ၾကက္ေၾကာ္"
"အကုိေလးရယ္ တခါတေလ ေျပာင္းေျပာပါ့လား"
"ဟင္ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ ေဒၚႀကီး"
"ၾကက္ေလးနဲ႔တူေတာ့မယ္ အင္း ဒါေပမဲ့ မတူေတာ့မတူဘူး တကယ္တူတာက ဟုိအကုိေလး အိပ္ယာေပၚကအရုပ္ေလးနဲ႔တူတာစူပုတ္ေနရင္ ပုိတူေသးတယ္"

ေဒၚႀကီးကေျပာရင္ေအာက္ထပ္ဆင္းသြားတာမုိ႔Kaiတစ္ေယာက္အရုပ္ကုိတလွည့္ကုိယ့္ကုိကုိယ္မွန္ထဲတစ္လွည့္ုၾကည့္ရင္းရယ္လုိက္မိသည္။

ဟုတ္ေတာ့ဟုတ္သား Kai ရုပ္ကတကယ္ကုိ ဝက္ဝံေပါက္ကေလးနဲ႔တူတာပါ့လားလုိ႔လည္းေတြးမိသည္။ခဏၾကာေတာ့ေဒၚႀကီးလာပုိ႔ေပးတဲ့ထမင္းစားၿပီးတာနဲ႔အိမ္ကုိလည္းသတိရတာမုိ႔ommaဆီဖုန္းေခၚလုိက္ေတာ့omma ကခ်က္ခ်င္းဖုန္းကုိင္ကာ

"သားငယ္ေလး ေမေမက လြမ္းေနတာကြယ္အဆင္ေျပရဲ႕လား"
"ဟုတ္ သားလည္းသတိရပါတယ္ omma အဆင္လည္းေျပပါတယ္ appa ေရာေနေကာင္းလား  မမတုိ႔ေရာ ကုိကုိေရာ"
"အားလုံးေနေကာင္းတယ္ သားငယ္ေလး"
"သားက အရမ္းလြမ္းေနတာ omma"
"လာလည္ပါဦး သားငယ္ေလးရယ္ မေတြ႕တာၾကာၿပီး"
"သားကလာခ်င္ပါတယ္ omma သားမက္က အလုပ္မအားဘူးေလ သားကသူ႔ကုိအလုပ္မပုိေစခ်င္လုိ႔ပါ"
"အင္း ပါ သားရယ္ သားမက္ Wu ကေရာ ငါတုိ႔ကေလးကုိၾကင္ၾကင္နာနာ နဲ႔ဂရုစုိက္ရဲ႕လားကြယ္"
"ဟုတ္ ဂရုစုိက္ပါတယ္ omma သားကုိခ်စ္ေပးပါတယ္ omma စိတ္မပူပါနဲ႔ေနာ္"
"အင္းပါ သားရယ္ ေက်ာင္းေရာတတ္ရတာအဆင္ေျပလား သားတတ္ခ်င္တဲ့ အကသင္တဲ့အတန္းေရာတတ္ရလား"
"ဟုတ္ကဲ့ omma ေက်ာင္းတတ္ရတာအဆင္ေျပပါတယ္"
"ေအးကြယ္ ငါတုိ႔သားေလးဘြဲ႕ရရင္ေတာ့ omma ပြဲတတ္ၾကမယ္ ဒါနဲ႔သားမမ ေနာက္အပတ္ဘြဲ႕ယူမွာသားလာခဲ့မလား"
"omma အခု omma ရဲ႕သားမက္ျပန္လာၿပီးထင္တယ္ကားသံၾကားတယ္သားဆင္းၾကဳိလုိက္ဦးမယ္ေနာက္မွဆက္မယ္ေနာ္"
"အင္းပါ သားငယ္ေလး omma ခ်စ္တယ္ေနာ္"
"ဟုတ္ omma သားလည္းခ်စ္တယ္"