ေက်ာင္းေရာက္ေတာ့ အတူတတ္တဲ့သူငယ္ခ်င္းက Kai အနားေရာက္လာကာ ျပဳံးျပရင္း" kai ေလး အဆင္ေျပရဲ႕လား"
"ဟင္ ဘာကုိေျပာတာလဲ"
"မေန႔က ေနမေကာင္းလုိ႔ေက်ာင္းမလာတာဆုိ"
"ေအာ္ ေနမေကာင္းတာမဟုတ္ပါဘူး စာလုပ္ၿပီးေတာ့မအိပ္ခ်င္ေသးတာနဲ႔ ဂိမ္းေဆာ့ေနလုိက္တာ အိပ္ယာထေနာက္က်သြားလုိ႔"
"ေအာ္ ဟုတ္လား ဒီေန႔ ဆရာမ oh လာမယ္"
"ဟင္ ဟုတ္လား အျမန္ဝင္ၾကစုိ႔"ဆရာမ oh လာမယ္ဆုိတာနဲ႔အတန္းထဲေျပးဝင္သြားတဲ့kaiေလးေၾကာင့္သူငယ္ခ်င္းကျပဳံးရင္းၾကည့္ေနမိသည္။အတန္းထဲေရာက္ၿပီးမၾကာခင္ ဆရာမ oh ဝင္လာကာ
"ကဲ မေန႔ကအတန္းမတတ္တဲ့ လူ ထပါ"
"ဟုတ္ကဲ့ ကြၽန္ေတာ္ပါ ဆရာမ"
"မင္း နံမည္က kim kai ေနာ္"
"ဟုတ္ပါတယ္ ဆရာမ"
"မင္း ကစာအရမ္းေတာ္တယ္ မဟုတ္လား ဆရာminဆုိအရမ္းေျပာတာ ဆရာမ ကလက္ေတြ႕မွ ယုံတာဆုိေတာ့မင္းကုိတစ္ခုေပးမယ္ ေျဖၾကည့္ေပးပါ"
"ဟုတ္ကဲ့ ပါ ဆရာမ"
"လူမုွဆက္ဆံေရး နယ္ပယ္မွာ အေရးႀကီးဆုံးက ဘာလဲ"
"အသိနဲ႔သတိပါဆရာမ"
"ေအာင္ျမင္မူွကုိေရာ မင္းဘယ္လုိ လက္ခံထားလဲ"
"ကုိယ္ခ်င္တဲ့ေနရာကုိေရာက္ေအာင္လုပ္ၿပီး စိတ္ေက်နပ္ေပ်ာ္႐ႊင္မယ္ဆုိရင္ ေအာင္ျမင္မူဘဲ လူေတြထင္ထားတာေလာက္မျမင့္ရင္ေတာင္မွ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ေရာက္ေနတဲ့ေနရာကုိကြၽန္ေတာ္တုိ႔ေပ်ာ္႐ႊင္ေက်နပ္ေနမယ္ဆုိရင္ေအာင္ျမင္တာပါဘဲ"
"ဟုတ္ၿပီး ဒါဆုိ အရမ္းေအာင္ျမင္ၿပီးတုိးတတ္ေနမယ္ဒါေပမဲ့မေပ်ာ္႐ႊင္ဖူးဆုိရင္ေအာင္ျမင္တာမဟုတ္ဘူးလုိ႔မင္းေျပာခ်င္တာေပါ့"
"ဟုတ္ပါတယ္ ဆရာမ ကုိယ္မေပ်ာ္တဲ့ကိစၥကုိလုပ္ေနရင္တကယ့္ေအာင္ျမင္မုွကုိမခံစားရပါဘူး"
"စည္းရုံးရအခက္ဆုံးလူက ဘယ္သူလဲ"
"ကေလး ပါ"
"ဘယ္လုိ ကေလး ဟုတ္လား"
"ဟုတ္ပါတယ္ ဆရာမ ကေလးဆုိတာလူႀကီးပုံသြင္းထားတဲ့အတုိင္းအသက္ရွင္ရင္းေခါင္းမာတတ္တဲ့အမိ်ဳးပါ ဆူရင္စိတ္ဆုိးမယ္ ရုိက္ရင္ေဒါသတႀကီးတုန္႔ျပန္မယ္ သူမလြန္ဆန္ႏုိင္တဲ့လူဆုိရင္ေခါင္းငု႔ံခံေနရရင္ေနမယ္ ဒါေပမဲ့ ေတာ္ရုံကသူတုိ႔ကုိေျပာလုိ႔မရဘူး ေျခာက္လုိက္ေခ်ာ့လုိက္ နဲ႔သူတုိ႔နဲ႔လုိကာေလ်ာညီေထြျဖစ္ဖုိ႔တကယ္ခက္ပါတယ္"
"ဟုတ္ၿပီး ခုန မင္းကုိေမးတဲ့ ပထမေမးခြန္းကုိမင္းကအသိနဲ႔သတိလုိ႔ေျဖတယ္ေနာ္ အေၾကာင္းျပခ်က္ေပးပါ"
"အသိ ဆုိတဲ့ေနရာမွာအသိပညာတစ္ခုထဲမဟုတ္ဘဲ ကုိသြားၿပီးစကားေျပာမဲ့လူ ကုိနဲ႔အလုပ္အတူတြဲလုပ္မဲ့သူရဲ႕ၾကဳိက္တာမၾကဳိက္တာေတြၿပီးေတာ့သူ႔နဲ႔ပတ္သတ္တာေတြသိထားရမယ္ သူ႔အေၾကာင္းဘာမွမသိတဲ့အခါ ကုိယ္ကေစ်းအႀကီးဆုံးေရေမႊးလုိလက္ေဆာင္မိ်ဳးေပးမယ္ သူကေရေမႊးနဲ႔အလက္ဂ်စ္ရွိတယ္ဆုိပါေတာ့ အဲဒါက ကုိယ္ သိရဲ႕အသိေပါ့
ေနာက္တခုက သတိ အသိဘယ္ေလာက္ရွိရွိ ကုိယ္ကသတိမမူမိတာေမ့သြားတာမိ်ဳးဆုိရင္ေတာ့ အခက္ေတြပါတယ္
အသိ ရွိတုိင္းလည္းအဆင္မေျပသလုိ သတိရွိတုိင္းလည္းအဆင္မေျပဘူး အသိေရာသတိေရာရွိမွာအဆင္ေျပမွာပါ"
"မင္း တကယ္ေတာ္တာဘဲ"
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ဆရာမ "
"ညေန ဆရာမ နားေနခန္းကုိ ခဏေလာက္လာေပးပါ"
"ဟုတ္ကဲ့ လာခဲာပါ့ဆရာမ"
့ျပန္ထုိင္သြားၿပီးျဖစ္တဲ့ေက်ာင္းသားေလးကုိၾကည့္ရင္းသေဘာက်မိသည္။ဘာကုိးကာခ်က္မွမပါသူယုံၾကည္ကုိေျပာတာေတာင္တကယ္နားေထာင္ရတာ အဆင္ေျပလွသည္။ဒီနွစ္ပညာသင္ဆုအတြက္ဒီေကာင္ေလးကုိေထာက္ထံေပးဖို႔ဆုံဳးျဖတ္လုိက္သည္။
စာသင္ခ်ိန္ၿပီးသြားေတာ့ဗုိက္ဆာေပမဲ့လည္းဆရာမေခၚထားတာမုိ႔ဆရာမနဲ႔ေတြ႕ဖုိ႔အရင္သြားလုိက္သည္။ဆရာမနဲ႔ေတြ႕ေတာ့ဆရာမက စာ႐ြက္တစ္႐ြက္ေပးကာ
"ႏုိင္ငံတကာေက်ာင္းေပါင္းစုံေတြ႕ဆုံအသိပညာဖလွယ္ပြဲတရုတ္မွာ လုပ္မွာမင္းသြားရမယ္ တစ္လၾကာခရီးေပါ့
"အိမ္ကုိျပန္တုိင္ပင္ၿပီးမွ ျပန္ေျပာလု႔ိရမလားဆရာမ"
"ရပါတယ္ကြယ္ တစ္ပတ္အတြင္း"
"ဟုတ္ကဲ့ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္"
"ရပါတယ္ကြယ္ေက်းဇုူးတင္စရာမဟုတ္တာ"
ဆရာမနဲ႔စကားေျပာၿပီးတာနဲ႔သူငယ္ခ်င္းေတြၾကဳိဝယ္လာေပးတဲ့မုန္းေတြကုိအားရပါးရထုိင္စားေနေတာ့သည္။
ညေနအိမ္ေရာက္ေတာ့ omma တုိ႔ကုိပညာသင္ဆုအေၾကာင္းေျပာျပေတာ့ omma တုိ႔လည္းဝမ္းသာေနၾကသည္။ေဆြးေႏြးပြဲကုိေတာ့ မိသားစုေတြက အစပုိင္းစိတ္မခ်ေပမဲ့ေနာက္ေတာ့ခြင့္ျပဳေပးၾကသည္။ မိဘေတြကတကယ္ေတာ့ kai ေလးကုိဘယ္မွမလႊတ္ခ်င္ေပမဲ့သူသေဘာက်တာလုပ္ၿပီးေပ်ာ္ေစခ်င္တာေၾကာင့္ခြင့္ျပာေပးခဲ့တာျဖစ္သည္။
YOU ARE READING
ႏွလုံးသားျဖင့္ ဆုံးျဖတ္ထားေသာ
Fanfictionမင္း ရဲ႕ အျပဳံးေတြ အတြက္ ငါ နွလုံးသားနဲ႔ဆုံးျဖတ္ထားေပးတာမုိ႔ ေနာင္တ မရွိရေစရဘူးလုိ႔ကုိယ္ အာမခံတယ္ baby