ဒီေန႔ရုိးရာစားေသာက္ဆုိင္ဆီထြက္လာေတာ့ဘုိးဘုိးJung ကတစ္ေယာက္ေယာက္နဲ႔အေျခအတင္စကားမ်ားေနတာေတြ႕ရလုိ႔ဝင္သြားလုိက္ေတာ့ေတြ႕လုိက္ရတဲ့လူေၾကာင့္အ့ံၾသသြားရသည္။
"ခင္ဗ်ာ ဒီကုိဘာလာလုပ္တာလဲ ဘုိးဘုိးJung အဆင္ေျပရဲ႕လားဟင္ ဒီလူကဘာလာလုပ္တာလဲ"
"သူလား အဘုိးရဲ႕တူဝမ္းကြဲေလ ဆုိင္ကုိအေမြလာေတာင္းတာေလ သူတုိ႔နဲ႔ဘာမွမဆုိင္တဲ့ပစၥည္းကုိတပ္မက္ေနၾကတာ"
"ေနပါဦး မင္းကဘာကိစၥ လူမ်ားမိသားစုၾကားဝင္ပါတာလဲ"
"မသြားေတာ့ဘာျဖစ္လဲၿပီးေတာ့ ဘုိးဘုိးjung ကုိျပသနာလာရွာေနတာမရွက္ဘူးလား အဘုိးဒုကၡေရာက္ေတာ့ခင္ဗ်ာတုိ႔အနားရွိလုိ႔လား အဘုိးကုိပစ္ထားၿပီး အခုမွအေမြးလာေတာင္းရလား"
"ဘာ မင္းကဘာသိလုိ႔ဝင္ေျပာေနတာလဲ"
"လြန္ခဲ့တဲ့ေျခာက္နွစ္ေက်ာ္တုန္းက အဘုိးေသမလုိျဖစ္တာခင္ဗ်ာတုိ႔သိလား အဘုိးေဆးရုံမွာေမ့ေနတုန္းကေရာခင္ဗ်ာတုိ႔ဘယ္ေရာက္လဲ အခုမွ အေမြလာေတာင္းရလား"
"မင္း မင္းက ဘာလဲ ငါ့သားကုိေထာင္က်ေအာင္လုပ္ထားတာအားမရလုိ႔ ဦးေလးကုိပါဆြဲေဆာင္ထားတာလား"
"ဘယ္လုိ ကြၽန္ေတာ္ေၾကာင့္ဟုတ္လား သူ႔ဘာသာမူးယစ္ေဆးဝါးလုပ္လုိ႔ေထာင္က်တာကြၽန္ေတာ္နဲ႔ဘာဆုိင္လဲ ကြၽန္ေတာ္ကုိျပန္ေပးဆြဲတာေတာင္မတုိင္ခဲ့ဘူးေလ"
"ဘာ ေနဦးinnie ေလး ေျမး ျပန္ေပးဆြဲခံရတာဒီလူေတြေၾကာင့္ေပါ့ဟုတ္လား "
"ဟုတ္ကဲ့ ဘုိးဘုိး "
"မင္းတုိ႔ကြာ ငါ့ကုိေသေစခ်င္တာလား ဟုတ္လား ငါ့ကုိကယ္တဲ့ကေလးကုိေတာင္ျပန္ေပးဆြဲလုိက္ေသးတယ္"
အဘုိးစကားေၾကာင့္ဟုိလူကေဒါသထြက္သြားတာေၾကာင့္အဘုိးကုိတြန္းသလုိလုပ္လုိက္တာေၾကာင့္လဲက်မလုိျဖစ္တာသြားတာေၾကာင့္အျမန္ထိန္းလုိက္တာေၾကာင့္အဘုိးကလဲမသြားဘဲ jonginကေျခေထာက္လည္ထြက္သြားကာ
"အာ့ "
"ဟင္ innie ေလး ဘာျဖစ္သြားတာလဲ"
"ေျခေထာက္ေခါက္သြားတာထင္တယ္ အဘုိးနာလုိက္တာ"
"မင္း ထြက္သြားေတာ့ေနာက္တခါငါ့ဆီမလာခဲ့နဲ႔လုံုျခဳံေရးေတြဒီေကာင္ကုိအျပင္ေခၚသြားလုိက္ေနာက္တခါမလာေစနဲ႔"
"ဟုတ္ကဲ့ ပါသူေဌး"
"အတြင္းေရးမွဴးကုိေျပာလုိက္ ဆရာဝန္ေခၚခဲ့လုိ႔ဒီမွာကေလးေျခေထာက္ထိသြားလုိ႔"
"ဟုတ္ကဲ့ သူေဌး"
YOU ARE READING
ႏွလုံးသားျဖင့္ ဆုံးျဖတ္ထားေသာ
Fanfictionမင္း ရဲ႕ အျပဳံးေတြ အတြက္ ငါ နွလုံးသားနဲ႔ဆုံးျဖတ္ထားေပးတာမုိ႔ ေနာင္တ မရွိရေစရဘူးလုိ႔ကုိယ္ အာမခံတယ္ baby
