"yow wimp!"
"hoy dred!"
"spidey"
napapikit ako she's still here sabay hawak ng kamay ko sa bandang dibdib ko. Naririnig at nakikita parin siya ng isip ko, hey madison? may rason paba ako para maghintay ng ganito katagal? it's been 4 years since she left me with a promise na babalik siya pero hanggang ngayon, walang weirdong babaeng nakangiti sa akin habang nakapamulsa ang dumarating dito sa bahay ni patch kung saan kami unang nagkakilala at nagkita ulit.
The last news i heard about her kay patch ay bigla lang din siyang nawala sa states after ng graduation party nila doon. Walang ideya ang lahat kung nasaan siya ngayon, naputol din yun koneksyon namin ng kambal niyang si macky at evan kahit si ms. clara walang alam. Lahat kaming naiwan niya ay nagtaka pero kala.unan unti unti kaming nag move on sa nangyari at pinilit na mag focus sa bawat life namin, lalong lalo na ako ang taong pinaka apektado sa lahat, kung saan ako nakaka-alala ulit dun pa siya nawala. Hays
*patch is calling*
"hello patch, nandito na ako" nasabi ko at lumapit sa may bintana.
"dred tinawagan ko na ang bibili ng bahay, ngapala, sigurado ka naba? ayaw mo talagang ikaw mismo ang bibili? alam mo na, marami kang ala ala kay--"
"ano kaba, minsan kailangan din natin e let go pati memories patch, alam kong importante ang bahay nato pero tama na siguro yung araw araw akong tumatambay dito sa walang kwenta and it took me almost 4 years sa kakatambay para lang maghintay sa wala pare" at nadinig kong napatawa si patch.
"alright, i see dont worry di ko na ipipilit sayo ang bahay na yan besides may pa condo naman ang gf mo sayo, luma na rin yan at di ko narin mauuwi.an dahil nandito na states yung future ko sana magustuhan ng bibili yang party house natin dati no?"
"ako na ang bahala patch, trust me mabebenta ko to"
"sige sige, tawag ka nalang sa akin later okay?"
"sure, bye"
napangiti ako at tiningnan ang kabubu.an ng bahay, mamimiss koto panahon na para iwan ang lahat ng ala-ala namin ni mad.
*ding dong*
agad kong binuksan yung gate para makapasok yung kotse ng bibili, nang makalabas na ito isang lalaking sa tantya ko magkasing edad ko lang ata at may kasama itong nasa mga 11 years old na ata na batang babae, ngumiti sila pareho sa akin at kumaway yung bata kaya ngumiti din ako sa kanila.
"good morning mr. deusovich?" pakikipagkamay ko.
"egbert, just call me egbert nalang and this is my daughter Juliet"
"hi!"juliet
"hello juliet!" at ngumiti ako. Sabay silang tumingala para tingnan ang labas ng bahay tsaka nag tinginan at nag ngiti.an, pamilyar ang ngiti ng batang to sa akin parang kay eilish? kumusta nadin kaya si eilish? kinuha rin siya ni mad sa ampunan at balita ko, inampon na niya yun at pinagamit na sa bata yung apelyedo niya nasabi ni sister martina sa akin.
"dad! magugustohan to ni mom! simple lang" masayang sabi ni juliet sa dad niya ng mailibot ko sila sa loob ng bahay.
"actually mr. davis already renovated some parts of the house hindi talaga ito ang original color ng walls at yung gate sa labas pina ayos na rin"
"hmmm so, masyado naba talaga tong luma?"
"hindi naman sa ganon sir, matibay na matibay pa ang bahay nato" pangiti kong sabi kasing tibay ng mga ala ala na buo ng samahan namin dito " at depende sa inyo sir egbert kung ano pang gagawin na pagbabago dito, the price is not fix yet pwede pa po nating babaan kung gusto niyo"
