Sadece Sen!

Yapışkan

Etrafima baktığımda kimse yoktu.Çok rahatlamıştım.Koşarak kapıya yöneldim.Tam çıktığımda Irmak da yanımızdaki kızlar tuvaletinden çıkmıştı.Benim içeriden çıktığımı görünce"Ayy! Deme, hayır ya! Olmaz.Olmadı de.Artık önüne bakmalısın."

Beni azarlar gibi bağırıyordu.Kimse farketmemişti işte neden beni bütün koridora rezil etmişti.Bir anda yeni bir soru yönelince "Sen ağladın mı?"

Sadece alkışlamıştım.Bu sefer doğru tuvalete girip yüzümü yıkadım.Bir çikolata aldım ve sınıfa gittim çoktan Irmak gelmişti.Ben sınıfa girdiğimde zil yeni çalmıştı.Hemen koşup sırama oturdum kitaplarımı çıkardım falan filan işte.İnek öğrenci triplerine girmiştim yine.Sınıfta havada uçan kalemler, silgiler, kağıtlar ve kağıttan uçaklar uçuşyordu.Kızlar dedikodu yapıyor erkekler kafalarına silgi atıyordu.

Öğretmen sınıfa girdiğinde ölüm sessizliği olmuştu.Ben genelde ayağa kalmıyodrum.Tabi öğretmenler uyarmadıkça.

Öğretmen "Seni bekliyoruz Su!"dediğinde 'kalmak zorunda mıyım?'der gibi bakıyordum.

Ben tam kalkarken arkamdan yırtılma sesi gelmişti.Yine ne utancı yasayacaktım?!

Bugün olanlar yetmemiş gibi bir de bu mu çıktı başıma.Öğretmen "Ne oldu?"diye yanima gelmeye başladığında sandalyeme baktım.Eteğimin arka tarafi sandalyeme yapışık durumdaydı.Bizimkiler yine bağırıyordu"Su artık oturduğunda arka tarafın üşümeyecek ama yürürken esebilir!"

Doruğun ukala ve bencil tavrı kaybolmuştu.Sanırım hayatında ilk defa centilmenlik yapıyordu.Bana ceketini verdiğinde"Murat'a engel olmaya çalıştım."diye fısıldamışdı.