Sadece Sen!

Yaşam

Boynuna atlamıştım.Telefonumun çaldığını duyduğumda elim ayağıma dolanmıştı.

Telefonu en sonunda çantamadan çıkardığımda "Anne dırdırı cekicez şimdi."diye mırıldandım.

"Efendim anne! Bir dolaştırmadınız."

"Su şakanın sırası değil! Gamze bayıldı onu hastaneye götürüyoruz.Siz de oraya gelin."yüzüme kapatmıştı.

Murat 'ne oldu' gibi bakıyordu yüzüme.

"Gamze bayılmış."

Dediğimde "Bir gün öğreneceklerdi zaten şu mevzuyu."

"Ama gelin diyorlar."

"Mecbur muyuz?"

"Sence?!"

Murat bir taksi durdurmuştu.Hastaneye vardığımızda büyük bir karmaşa yaşanıyor gibiydi.Kesin bir kaza olmuştu.

Doktorlar bir oraya bir buraya koşuşturuyotlardı.Tekrar telefonum titremeye başlayınca çantamla cebellesmeye başladım.

Tam telefonu bulmuşken telefonum susmustu.Arayan ise annemdi.Kesin nerede olduğumuzu sormak için aramıştı.

Tekrar annemin aradığını görünce hemen açıp" Anne siz neredesiniz?"

"Pardon kiminle görüşüyorum acaba? Siz Gökçe Hanımın neyisiniz?"

"Ben kızıyım."

"Hemen hastaneye gelmeniz gerekiyor"

"Ben hastanedeki zaten.Ne oldu?"

"Buraya gelmeniz gerekiyor."

Acilde dolaşıyordu zaten.Elinde sadece telefon olan bir hemşire vardı, o da sanırım konuştuğumuz kişi.Yanına gittiğimizde..

"Aileniz kaza geçirmiş.Acil servis morgundalar.Buraya geldiklerinde ölmüşlerdi.Çok üzgünüz."

...

Anladığıma göre iki aile de aynı arabadaymış.Abim hariç hiçbiri kurtulamamış.