Madelaıne

Bölüm 2

🌸🌸🌸
1 hafta sonra
  Kraliyetin rengarenk çiçeklerle süslenmiş,ucu bucağı yokmuş gibi görünen büyük bahçesinde Madeleine,can dostu Celine ile kafa kafaya vermiş plan yapıyorlardı. "Off! Bunların gözü bahçede otururken bile sürekli üzerimizde nasıl kaçabilirim ki ben?"Sıkıntıyla yaslandığı kiraz ağacının gövdesinden doğruldu genç kız.
"Bence onları da kendi tarafına çekmelisin Mad,siz onunla beraber büyüdünüz diğer dördüyle de öyle sayılır.Ne kadar kralın yaveri olsalar da seni seviyorlar,kardeşleri gibisin mutsuzluğuna göz yummazlar". "Yanılıyorsun Leo asla krala ihanet etmez Celine".
"Bence evleneceğini duyarsa bırak kralı Britanyaya ihanet eder.Hatta yakar.Sana bakınca gözlerinden aşk akıyor adamın".
"Kes şunu lütfen!Bu doğru bir düşünce değil.Sadece senin yakıştırman.Hem bu riski alamam.Hadi krala yetiştirirlerse çok kötü şeyler olur,tüm şansım biter."Elektrik çarpmış gibi birden yerinden kalktı Celine.
"Şşş sessiz ol Leo geliyor.Onunla konuş.Benim gitmem gerek,akşam yemeğini hazırlamalıyız annemle.İyi şanslar Prensesim".Derin bir nefes alıp arkamısını döndü.Karşısındaydı işte.Ne yapmalıyım biraz daha bir çıkar yol bulamazsam kafayı yiyeceğim diye düşündü.
"Majesteleri!" Genç adam kızın bundan hoşlanmadığını bilerek önünde eğilerek selamladı.
"Leonidas! Sana bunu yapmaman gerektiğini daha kaç kez tekrar etmeliyim ?"
"Sinirlenmeniz hoşuma gidiyor majesteleri." Gözlerini devirip hırsla saçlarını savurdu,uyuz oluyordu bu adama.Büyüdükçe çok değişmiş ve uzaklaşmışlardı.Bu yüzden öfkeliydi.Keşke hep o köle çocuk olarak kalsaydı,en azından hala arkadaş olabilirlerdi diye düşündü.
"Neyin var Madeleine ? Sizi izliyorum sürekli oflayıp duruyorsun,nedir seni bu kadar çaresiz bırakan dert?"Adamın yeşil gözlerine uzun uzun baktı genç prenses.Anlatmalı mıydı ona.Yardım mı ederdi yoksa kralın yanına mı giderdi.Eskiden olsa şüpheye düşmezdi asla.Hep onun yanındaydı birbirlerini sürekli kollarlardı.Ama eskidendi işte.Şimdi her şey çok farklıydı.
"Önemli bir şey değil Leonidas,kendim halledebilirim."
"Elbette halledebilirsin buna eminim ama yardımcı olabileceğim birşeyse daha kolay hallolur,bu kadar üzmezsin kendini." Tanrım ne yapmalıyım?Belkide tepkisine ölçmem gerekiyordur.Huzursuzca kıpırdanıp,tırnaklarını avucuna geçirdi.Yeterli cesareti topladığına emin olduğunda söze girdi Madeleine. "Beni evlendiriyorlar.Fransa prensi Aşil ile.Böylece ittifak kurulacakmış." Genç kız siyah gözleriyle adamın yüzünü  tarıyor,tepkisini anlamaya çalışıyordu.Aslında o küçük arkadaşından bir kırıntı bulmak için umutla bakıyordu adama. Önce kaşları çatıldı,simsiyah dar üniformasının altındaki kaslarının gerildiğini hissedebiliyordu Madeleine.Bir kaç kez dudaklarını aralayıp kapattı,ne diyeceğini bilmiyor gibiydi.
"Sen istiyor musun peki?"İşte beklediği soru gelmişti.Midesinde bir şeyler hareketlendi prensesin. Umut doldu içi.Leonidas ise ne kadar istemeyeceğini düşünsede yinede alacağı cevaptan korkmuştu.
"Hayır, tabiki istemiyorum Leo!"Duyduğu cevapla rahat bir nefes aldı genç adam.O kıl herifle evlenmelerini kaldıramazdı.
"Ne yapacaksın peki nasıl kurtulacaksın bu durumdan ?"
"Bilmiyorum.Kendimi hiç bu kadar çaresiz hissetmedim.Hep bir çıkar yolu bulurdum kendime.Ama bu sefer yok sadece 1 hafta kaldı düğüne."Gülümsedi Leonidas,belki çok riskliydi ama ne uğruna olursa olsun o adamla evlenmemesi için çabalayacaktı.

"1 hafta yeterli bir süre Prenses."Madeleine kaşlarını çattı.Ne demek istiyordu şimdi bu uyuz herif ?
"Ne için Leonidas?"
"Sizi buradan kaçırmam için tabiki Majesteleri."