Madelaıne

Bölüm 4

                                    🦋🦋🦋

  Sabah odasına dolan güneş ışığıyla gözlerini açtı.Eğer başarabilirlerse bugünü kendine doğum günü ilan edecekti.Baksanıza her gün kapkara ve yağmurlu olan hava bile güneş açmıştı.İnanıyordu herşey güzel olacaktı bugün. Yatağında doğruldu ve saate bakmak için kafasını beyaz motif detaylı komodine çevirdi.Gördüğü şeyle gözlerine inanamadı.Kesinlikle hala uyuyordu ve güzel bir rüyadaydı.Bir tabak dolusu dağ çileği Madeleine'a göz kırpıyordu.Sevinçle yerinden fırlayıp hiçte kibar olmayan bir şekilde çilekleri yemeye başladı.Alex diye düşündü. Eğer bir rüyada değilse kesinlikle o kıyamamış ve gidip toplamıştı.Kapısı bir kaç tıklatıldı.
"Gelebilirsin"
"Günaydın prensesim"
"Günaydın Dorata!"diyip içten sıcak bir gülümseme sundu yaşlı kadına.
"Beğendiniz mi çilekleri küçük  hanım ?"diye sordu kadın karşısında ki genç kızın çocuksu hallerini izlerken.
"Ah!Hemde nasıl.Kokusu bütün odayı sarmış.Canım Alex,kıyamadı yine bana sanırım."
"Alex mi? Yanılıyorsunuz küçük hanım.Onları Alex getirmedi." Şaşırdı genç kız. Başka kim gidip o saatte çilek toplardı ki kendisine.
"Kim o zaman Dorata?"
"Leonidas Prensesim.Şafak vaktinde beni uyandırdı ve çilekleri sizin odanıza bırakmamı istedi.Ancak..."Duraksadı yaşlı kadın."Yaralanmıştı küçük hanım kanaması vardı." Başından aşağı soğuk su dökülmüş gibi titredi genç kız. Ne demek yaralıydı. Kanama mı demişti o.
" Ne kanaması ne yaralanması Dorata neresinden yaralıydı ciddi miydi durumu?"
" Neresinden bilmiyorum ama üzerindeki gömlek kanlıydı, yardım etmek istedim fakat kabul etmedi önemli olmadığını söyleyip gitti."
Genç kız hızla yatağından kalktı,bir an önce gidip ne durumda olduğunu gözleriyle görmeliydi.O sabah ki neşesi uçup gitmişti.Uyanmıştı işte rüyadan.Merdivenlerin başına geldiğinde Dorata'nın sesini duydu.
"Küçük hanım,durun lütfen bu kılıkta bereye gidiyorsunuz?" sonra telaşla konuşmaya devam etti yaşlı kadın "Kraliçe bu halinizi görürse çok kötü olur,lütfen odanıza geri dönün beni ve kendinizi zor durumda bırakıyorsunuz."
Üzerindeki saten uzun geceliğe ve topuklu terliklerine göz gezdirdi ve yoluna devam etti şuan bu saçma detay umrunda değildi.Ayrıca annesi hiç mi gecelik giymiyordu canım ne gerek vardı bu kadar olay yaratmaya.
Kendini bahçeye attığında tüm bakışlar kendisine çevrilmişti. Onu gören bi kaç kadın fısıldıyordu. Bir an Dorata'ya hak vermişti ama şuan için önemi yoktu.Alışsınlardı.Eğer bugün kaçmayı başaramaz ve ilerde kendisi kraliçe olmak zorunda kalırsa geceliği gündelik kıyafet ilan edecekti o korseli dar elbiselerden.Bu saçma ve yersiz düşünceleri arasında gözleri bir yandan da Leonidas'ı arıyor onu görev yerinde bulmayı umuyordu. Ama yoktu işte. İçinde ki sıkıntı iyice büyüdü. Bu kadar mı kötü durumdaydı bu adam. Birisinin koluna dokunmasıyla yerinden sıçradı.
"Prensesim, bu haliniz ne bir sorun mu var içerde?"diye soran James'e öfkeyle baktı.
"Evet var! Leo nerede?"
"Leonidas'ın bir süre istirahat etmesi gerekiyor,bu gün onun yerine ben ve Alex gelecek sizinle."
"Onu hemen görmem lazım James, yanına götür beni lütfen."
"Bu pek iyi bir fikir değil Madeleine."
"Bak,yaralandığını biliyorum ve sen hemen beni onun yanına götüreceksin anladın mı beni?"
"Hey,tamam sakin ol bu taraftan." Dedi eliyle orman yolunu işaret ederek. Demek o küçük kulübedeydi. James'in yavaş adımlarına daha fazla katlanamayıp "Sen burada bekle." diyerek toprak yolda koşar adım kulübeye ilerledi ve söz yerindeyse içeriye daldı.
                                 🦋🦋🦋