Nouvelle Vie (AM 2)

Chapter 11

Chapter 11

SUNNY

Maaga akong nagising para magprepare ng agahan. Excited ako ngayong araw na ito dahil makakasama ko silang dalawa. Sa totoo lang ay hindi ako masyadong nakatulog kagabi dahil sa kakaisip kung ano ang lulutuin ko para ngayong umaga. Nagluto ako ng typical filipino breakfast at ang paborito ni Nouvie na pancake. Tinulungan ako ng mga kasambahay namin sa pagluluto at pati na rin sa paglalagay ng mga ito sa basket. 

Umakyat na rin ako sa taas para makapaghanda at kumuha rin ako ng extrang mga damit dahil baka mangulit si Nouvie na maligo sa may falls. Nang masigurado kong maayos na ang lahat ay nagpahatid na ako sa driver namin sa bahay nila Thunder.

Hindi pa gaano mataas ang araw, pero may mga trabahador ng naglalakad patungo sa mga bukid. Ang mga nadadaanan namin ay kumakaway. Siguro ay kilala ng mga ito si Mang Cardo. Matagal na raw itong driver ng aming pamilya. 

Sa arko na pinasukan namin ay may nakalagay na Monteleon. Malawak ang lupain at marami itong mga matatayog na puno ng niyog. Ilang sandali pa ay tumigil ang sasakyan sa harapan ng malaking bahay. This must be Thunder's house. Kahit na may pagkaluma ang disenyo ng bahay ay maganda pa rin ito. For some reason, I felt something warm about this house. It feels homey. 

"Mahabaging Diyos!" isang matandang babae ang nakaagaw ng aking pansin. 

Gulat siyang nakatingin sa akin sabay nag sign of the cross. Nagsalubong ang aking kilay dahil sa ginawa niya pero parang gusto ko ring matawa dahil sa itsura niya. Napailing na lang ako ng ulo. Para naman siyang nakakita ng multo kung makatingin sa akin. 

Mula sa gate ay pinilit kong tignan kung may tao na sa ibaba dahil mukhang tulog pa yata ang mag-ama. Sinubukan kong tawagan si Thunder. Muntik ko ng pindutin ang doorbell kanina ngunit bigla kong naalala si Nouvie baka natutulog pa ang anghel na iyon. 

Ilang ring pa ay sumagot na si Thunder. 

"Hello" he said groggily 

"Good morning" I said shyly "Sorry kung nagising kita. Nandito ako sa harap ng bahay mo."

Ilang sandali lang ay nakita ko siyang sumilip mula sa bintana. Wala siyang damit pang-itaas at medyo magulo pa ang kanyang buhok. Mabilis siyang bumaba at lumabas mula sa bahay. Malalaki ang mga hakbang niya papunta mula rito sa gate at nagmamadali itong buksan. 

"Good morning" we both said at the same time

Naramdaman ko ang pag-init ng aking pisngi. I didn't know what to do. Should I lean and give him a cheek to cheek kiss or just keep my hands to myself. Siya ang lumapit sa akin at nakipagbeso. Halos manghina ako dahil sa pagdikit ng aming mga balat. Posible pa la 'yon? Just a simple touch can make you feel something so alien. 

"Come inside" he offered

Siya na ang kumuha sa dalawang basket mula kay Mang Cardo. Nagpasalamat lang kami sa kanya pagkatapos ay pumasok na kami sa bahay at si Mang Cardo naman ay umalis na.

"Sorry. Naistorbo ko yata ang tulog mo." I apologized 

"No. It's fine. It's completely fine." he said right away

There was an awkward paused between us. Hindi ko kasi alam kung ano pa ang sasabihin sa kanya. Pagdating talaga sa kanya sobrang nahihiya ako.

"Where's Nouvie?" I cleared my throat

"She's upstairs. Still sleeping." he answered 

"Ooh" I nodded my head 

"Gusto mo ba siyang puntahan?" tanong niya 

"If you don't mind"

"No, of course not. Siguradong magugulat 'yon." mahina siyang tumawa

Iginaya niya ako paakyat sa hagdanan. May mga paintings at mga antique na kagamitan. I suddenly felt shivers on my spine. Hindi ko alam kung bakit pakiramdam ko ay napakapamilyar sa akin ng bahay na ito. Hindi ko alam kung bakit mas nauna pa akong nakarating sa kwarto ni Thunder kesa sa akin. Hindi na niya kinailangang sabihin sa akin kung nasaan natutulog si Nouvie. My own feet brought me in front of his room. 

Wala siyang imik sa likuran ko. Binuksan niya lang ang pintuan at pagkatapos ay pumasok kaming dalawa doon. The smell, the furnitures, that one painting hanging on the wall, everything seems so familiar. Hindi ko sigurado kung nakapunta na ba ako dito o baka pinaglalaruan lang ako ng aking isipan.

Naramdaman ko ang kamay ni Thunder sa aking likuran "Are you okay?" Ang boses niya ang nagpabalik sa akin. 

Huminga ako ng malalim at pinilit ngumiti "Yes. I was just..." hindi ko alam kung ano ang sasabihin sa kanya. I didn't want to sound weird. 

"You were what?" he asked, concerned

"Nothing." I shook my head

Naagaw ng batang natutulog ang aking atensyon. For some reason, nawala lahat ng mga gumugulo sa aking isipan nang makita ko siya. I felt at peace once again. 

"Pwede mo siyang tabihan kung gusto mo. Magtitimpla lang ako ng kape." aniya 

Nang makalabas si Thunder ay tinabihan ko si Nouvie. I closed my eyes when I felt Thunder's warmth on the bed. I brushed Nouvie's hair away from her face. Now, there's my angel sleeping peacefully. Napangiti ako habang pinapanood siyang matulog. She's so beautiful. She has the face of an innocent angel. 

Hinalikan ko ang kanyang ulo at mahigpit na niyakap. I felt her move under my arms. She slowly stretched her arms and then slowly opened her eyes. Her eyes widened when they settled on me. Gulat na gulat siyang ako ang katabi niya at hindi si Thunder. 

"Mommy!" she shrieked and threw herself at me. 

Mahigpit niya akong niyakap na para bang mawawala ako pag pinakawalan niya ako. 

"How's my, baby?" I sweetly asked her 

"Super super good!" she answered cheerfully

Biglang pumasok si Thunder sa kwarto na may dalawang mug. Nilapag niya ang mga 'yon sa bedside table.

"What about Daddy?" he frowned 

She scoot over, closer to me and patted the space next to her. "Come here, Daddy!"

"Hug me!" she looked us both with puppy eyes

Nagkatinginan kami ni Thunder. Niyakap ko si Sunny pagkatapos ay naramdaman ko ang kamay ni Thunder sa baywang ko at ang isa niyang kamay ay nakayakap kay Nouvie. 

"I'm so happy! I have a Mommy and a Daddy!" Nouvie said happily "Now, you two, kiss!"

THUNDER

Nasorpresa ako nang siya mismo ang nagdala sa sarili niya sa harap ng pintuan. Napapatanong tuloy ako kung natatandaan ba niya 'tong bahay na 'to. Back then, she was always here. She knows this place like the back of her hand. Kaya hindi ako magtataka kung alam niya ang pasikot-sikot dito kahit wala siyang naaalala. 

"Now, you two, kiss!" 

Gusto kong matawa sa reaksyon ngayon ni Sunny. Even though she doesn't remember a single thing, her body keeps reacting when I'm around her. Oh good God! She doesn't have any idea how much self-control I'm doing every time she's near me. Gusto ko siyang yakapin. Gusto ko siyang halikan. I want to do all the things I used to do to her. Hindi ko alam kung hangang kailan ko kayang pigilan ang sarili ko, pero kakayanin ko. Ayoko siyang biglain at iwasan ako. I want to take things slowly between us. I want us to start over again with Nouvie. 

"Daddy!" Nouvie pouted and whispered "Kiss Mommy" 

I leaned in. Our faces were just an inch away from each other. I wanted to taste that soft and sweet lips of her, but like what I said I don't want to scare her away. So, I just pressed my lips against her cheeks. 

Hmm! I closed my eyes when her enticing sweet smell hit my nostrils. Damn! After all these years she still smell the same. 

If my daughter wasn't here right now, I probably have pushed on the bed and took her. I'd show her how much I love her.