Life Stolen

Hoofdstuk 1

P.O.V Loïs

"Loïs let eens op! Ik weet dat Geschiedenis niet je ding is maar zo ga je geen voldoendes halen." Ik kijk op en zie dat ik streng wordt aangekeken. Ik ga nonchalant zitten en kijk hem aan. "Na de les kom je even bij mij!" Ik kijk hem nog een keer nonchalant aan en hij negeert me. Dan vraag je je zeker af waarom ik niks tegen hem terug zeg? Dat is omdat ik vaak genoeg bij hem ben geweest en van mijn ouders moet ik hem negeren. Geschiedenis is echt het meest saaie vak wat er bestaat en mijn ouders snappen mij volledig. Weer dwaal ik van mijn gedachtes af en ik heb niet eens in de gaten dat de bel is gegaan. Opeens hoor ik een harde stem die zegt dat ik niet de hele tijd met mezelf bezig moet zijn. Ik kijk hem aan "Oh sorry dat jij perse voor dit 'leuke' vak hebt gekozen." "Meid dit gedrag staat mij niet zo aan! Als je de volgende les niet normaal doet ga je het niet makkelijk krijgen." Ik denk even wat hij mij aan kan doen en kan niks verzinnen. "Nou ik weet niet wat je wilt gaan doen maar je kunt vrij weinig als leraar." "Je zult er wel achter komen, je hebt toch geen vrienden dus niemand die mij tegen gaat houden..." Ja oké misschien heeft hij wel gelijk maar ik ga hem echt niet laten blijken dat hij mij aankan. "Daar heb jij wel verstand van hé Napoleon." "Nou kijk kijk heeft ze toch nog iets opgestoken van mijn les." Ik pak mijn tas en loop de klas uit. Aangezien deze kerel toch niks nuttigs kan zeggen en alleen maar mensen omlaag haalt. Ik heb hem nu al voor het 2e jaar en ik heb hem echt nog nooit gemogen. Hij is nog vrij jong en hij denkt dat hij heel wat is. Veel meiden geilen op hem en dat vind ik echt super smerig. Alleen zijn naam al staat mij niet aan, ik snap niet dat zijn ouders hem ooit zo'n naam hebben kunnen geven. Oja dat heb ik je nog niet verteld ik wil het liever niet uitspreken maar voor deze ene keer dan. Zijn naam is Tyler.

P.O.V Tyler

Ze loopt de klas in zonder nog een opmerking terug te geven. Dat is ook voor de eerste keer bedenk ik me. Zou ze dan toch eindelijk een beetje volwassen worden. Ik kijk haar na en kijk hoe ze eruit ziet. Ze lijkt op een heel zachtaardig meisje maar ohh als je haar leert kennen. Ze gooit de deur met een klap dicht waar ik een beetje van schrik. Ik ga op mijn stoel zitten en kijk op mijn laptop. Ahaa ze heeft een nieuw bericht op Facebook geplaatst. OVER MIJ?! ohh die meid ga ik krijgen. waar heeft ze die foto nou weer vandaan gehaald. Hier gaat ze niet zomaar vanaf komen. Die meid heeft geen idee waar ze aan begint.

P.O.V Loïs

Ik loop naar mijn fiets toe, er staat weer een hele groep meiden die mij aankijken. Ik ken hun heus wel want ze zaten 3 jaar geleden bij mij in de klas. Alleen ik wil hun niet kennen het zijn echt de bitches van de school. Als ik mijn fiets pak zie ik dat ze naar mij kijken, de leider van het groepje kan het niet laten om een opmerking te maken. "eyy sletje, had je weer ruzie met Tyler. Hij zal de mijne worden dus laat hem met rust." Ik kijk haar aan en kan mijn mond niet houden: "De enige slet die hier loopt ben jij en daarbij ik hoef die lul van een Tyler echt niet." "Weet wat je zegt maar ik zal het wel even aan Tyler doorgeven." Ik fiets weg en geef maar geen opmerking meer terug, ze heeft altijd zo'n gekke dingen in haar hoofd. Ik vraag me af of ik nou zo slim ben of zij nou zo dom. Ik kom thuis en ga aan de tafel zitten, mam komt langs me zitten en vraagt me hoe het gaat. "Prima" zeg ik terwijl ik ongeïnteresseerd op mijn mobiel kijk. Vervolgens kijkt mam op haar mobiel en draait ze het scherm naar mij toe. Ik kijk wat ze me laat zien en zie dat ze een mail heeft gekregen van Tyler. Ik ga het niet eens lezen want ik weet toch wel wat hij weer geschreven heeft. Boos pak ik mijn tas en loop ik naar mijn kamer, ik maak de deur op slot want ik ben klaar met al dat gezeik. Voordat ik mijn kamer inloop hoor ik dat mam nog roept dat ze niet boos op me is, maar dat boeit me helemaal niks. Die Tyler denkt dat hij heel wat is en dat hij op deze manier mijn leven kan verpesten. Ik weet dat het mam allemaal niks boeit maar mij stiekem wel een beetje.

P.O.V Tyler

Iemand klopt ineens op de deur van mijn lokaal. "Binnen" roep ik. Dan zie ik die gekke meid ineens weer binnen lopen. Ik weet niet wat ze van me wilt maar ze zit de laatste dagen de hele tijd achter me aan. Ze komt naar me toe gelopen en laat me een bericht zien. Zie je dat vraagt ze. "Ja dat zie ik, en wat wil je me hier mee vertellen." Nou begint ze. "Je kent die ene Loïs toch wel?" Vraagt ze "die heeft dit dus op haar Facebook geplaatst met een foto van jou dus ik wilde je dit even laten zien." Ik wil beginnen met praten tot ik me bedenk dat ze niet mag weten dat ik het al gezien heb. Dus reageer ik een beetje boos. "Ohh heeft ze dat serieus gedaan, bedankt dat je het kwam laten zien." "Graag gedaan Tyler" zegt ze op een sletterige manier. Dan loopt ze de klas uit. Ben ik even blij dat ze eindelijk weer weg is.