Foolish Love (ONHOLD)

3 - thank you [REVISED]

Hannah's POV

"Thank you so much for everything. Buti na lang patient ka sa pagturo sa akin." Natawa si Royce. We're currently at our front door.

"It was fun with you teaching me. Thank you talaga." Nginitian ko lang siya then he leaned.

And bam. He kissed me on the cheeks.

Kinilig ako at I swear, parang hihimatayin ako any moment.

"Goodnight Hannah." He smiled and left. Hinawakan ko yung right cheek ko at hindi pa rin ako makapaniwala na he'd do that.

Well, It's life Hannah.

Yes, ginawa niya yun Pero it's like a friendly in many ways na kiss. Wala ng iba.

Pumasok ako sa bahay at tahimik na. Tulog na siguro sila.

Umakyat agad ako sa room ko at Nagpalit ng damit.

Pagkatapos humiga na ako sa kama, inaalala ang mga nangyari kanina. Sobrang saya pala niyang makasama feeling ko parang matagal ko na siyang kaibigan Kahit hindi naman talaga. Tinignan ko yung oras sa phone ko.

"10:00 pm"

Gabi na rin pala kami natapos magturuan ni Royce. However nakakapagod din pala ang gawain ng mga tutor Kahit anong subject pa yan. Hay ewan, ang gulo ng isip ko ngayon. Itutulog ko na nga lang.

----

Nathalie's POV

I groaned as I got up. Anong oras na ba? Naistorbo na naman ako ng alarm clock ko. Sunday ngayon kaya shopping day for me. Tumayo na ako sa higaan at bumaba ng kwarto. At dun ako nagulat sa nakita ko sa may dining area namin.

"Oh, you're awake." Kent is here? Kailan pa? Nagtataka ako. "Wait. Paano ka nakapasok dito? Ang alam ko si-"

"Oo, nangulit si Kent na samahan ko daw siya papunta dito sa bahay niyo at ako lang naman ang may duplikadong susi sa bahay mo." Biglang sumulpot si Hannah sa likod ko.

"Bakit mo naman naisip na dumalaw dito?" Humarap naman ako Kay Kent, tinataasan ko siya ng kilay.

"Eh, gusto kita ipagluto ng breakfast as a sign ng pagsasalamat sa pagtutor sa akin." Ngumiti siya sa akin. Medyo nakakakilig yung ginawa niya. Tumango lang ako sa sinabi niya at umupo na sa table kasama silang dalawa at kumain na rin ng breakfast.

Masarap yung mga niluto ni Kent. Egg, bacon, hotdog, at fried rice. Nakakatuwa naman maging boyfriend siya.

Ay oo nga pala, kaibigan ko lang siya kaya ang sakit sa puso. Hindi naman literal pero you know what I'm saying.

Pagkatapos namin kumain niligpit na namin yung mga pinagkainan. Habang ako naman umupo sa couch at binuksan yung TV nang biglang umupo sa tabi ko si Kent.

"O? Anong kailangan mo?"

"Wala naman. Makikinood lang ako." May pagkalokoloko Rin palang attitude is Kent at nakakatawa rin pala siya.

"Ang weirdo mo talaga." Inirapan ko siya sabay tawa.

"Mas weirdo ka!" Inasar niya ako.

"Ah ganun pala ah!" Kiniliti ko siya sa tagiliran niya hanggang sa maiyak na lang siya kakatawa.

"O, Baka Kung saan mapunta yang pagkikilitian Niyo ah!" Biglang sumigaw si Hannah at tinignan ko siya ng masama Pero tumatawa parin.

"Shut up na Bes." Nangbelat siya sa akin.

"Ewan!" I sigh sitting back sa couch.

Ang kulit kulit talaga ng lalaking to. I groan at sumimangot ako at naggalit-galitan.

"Uy, sorry na." sabi niya habang pinipindot niya yung pisngi ko.

"Sige na, ngingiti na yan yieee." He teased at hindi ko mapigilang tumawa at pansinin siya.

"Sabi na nga ba hindi mo matitiis Ang kagwapuhan ko eh." Feeling proud pa siya sa sarili niya kaya ayun nahagisan ko ng unan sa mukha.

"Baliw!" I hissed.

"Pero mahal mo naman ako!" Nangbelat siya at binato ko nanaman yung unan sa mukha niya.

Bullseye.

"Yan ang napapala ng mga feeling gwapo tssss." Inirapan ko siya ng patawa at tumigil na Rin siya pero may narinig akong binulong niya na parang.

"Sus, mahal mo lang talaga ako eh.."

Pakers ka talagang lalaki ka, bakit ba ganito ang nararamdaman ko sayo?

----

Hannah's POV

Pinanood ko lang silang dalawang magharutan na parang mag bf/gf na rin kahit hindi pa.

Buti pa siya kaya ipakita kung sino talaga siya pero pag si Royce parang.. Wala lang.

Boring at hindi ganun madaldal hindi tulad ni Kent na sobrang kabaligtaran niya. Ewan ko ba kung paano naging magbestfriend silang dalawa kung total opposites naman sila.

Nagpaalam muna ako kayla Nathalie na may bibilhin ako. Pumayag naman siya pero ang totoo magkikita kami ni Ford sa may Mcdonald's malapit sa bahay nila Lily. Nang makarating na ako doon, binuksan ko yung pinto at bumungad agad siya.

"Oh, ang aga mo masyado ah. Anong nakain mo?" Tinanong ko siya.

"Ah wala, nangulit kasi yung girlfriend ko na pumunta ng Starbucks ng maaga tas ayun naisipan ko na rin na pumunta dito agad." Ngumiti siya sa akin.

Girlfriend.

Nadown ako nang marinig yun dahil akala ko pa naman kaya maaga siya dito kasi gusto niya ako makita.

Hay nako Hannah, libre na talagang mangarap. Hindi ko na lang pinansin yun at umupo na lang kami sa may table.

"Bakit nga pala pinapunta mo ako dito?" Tinanong ko siya.

"Wala lang, treat ko sayo dahil kahapon ang onti lang nung kinain natin, kaya ayan. Mas masarap na pagkain ngayon." Ngumiti ako. Kahit papaano naman pala mabait at maalalahin din siya.

"Ay, tsaka may gusto rin ako sabihin sayo eh." Biglang naging seryoso siya.

"Ano naman yun?"

Medto nag hesitate siya ng onti.

"Pwede ka bang magpanggap na girlfriend ko next weekend lang?"

Whut.

A/N

HAIIIIII

ang tagal ko na palang hindi nagupdate ohemji sorry na mga cuties.

Inabot ng 8 months bago mabuhay ulit tong story na to, sorry talaga huhuhu busy lang talaga ako mga bruh.

Basta ah labyu mga tol.

*le brofists*