CHAPTER 10: A gift of Nightmare

2K 36 4
                                    

Kinausap ako ng isang cheer expert from Thailand. They offered me something, but if gusto ko lang naman, may chance pa itong mabawi sa akin, they have seen me kasi na ang bilis ko mag bounce back galing sa pagkakahulog ko kanina. After daw ng four year course ko, they will email me, sa offer ng pep squad. But hindi ko iyon gusto, coz for sure, if they would be offering me this, for sure doon din ako madedestino, and I dont want to be apart from my loved ones, sa bagay, matagal pa naman yon.

Andito na kami sa mats, naghihintay na kami kung sino ang tatanghaling champion, we bagged the best toss, best stunt sequence, best in cheer costume and best in cheermix.

"Which pep squad, you think, will bag the title?!" Sabi ng emcee, we formed a huge circle while holding our hands, umiiyak na sina Natalia, dahil this would be a huge change for them. Ma pro-prove na din ni Natalia sa parents niya na hindi dapat minamaliit ang kurso niya. Marami ng tao na sumisigaw na UFAA daw.

"I think you all got it right! University of Fine Arts and Aesthetic! You still defended the crown, with a total score from both dance and cheer part of 767 points! Congratulations mga Bisaya!!!" The emcee hailed us, we all shouted in happiness. Umiiyak na din kami, we couldn't contain our joy that are inside us, nakita kung yinakap si Natalia ng kanyang ina at ng kanyang ama, they both look so proud sa anak nila. Good for them.

"Thank you Ver!" Sabi sa akin ni Natalia and she hugged me and I accepted her hug.

"Walang anuman! Oh diba? I told you" sabi ko naman sa kanya, we just laughed at papunta na kami sa campus para mag victory party, yes! Wala na munang diet ngayon!

Nakarating na kami sa campus and maraming naka handa na pagkain sa gymnasium, kumain na kami ng tuluyan.

"You know, Veronica, I was really worried earlier sayo, you seem really bothered, before mag start yung drums and bugles, I have seen na you are not at ease. So pag start ng tugtog, nahulog ka sa stunt na iyon, buti nalang hindi ka napuruhan. But see? You bounced back stronger!! Yun lang yung mali natin, I'm just so happy, I was crying right after you performed and now, we have maintained the Championship sa UFAA padin." Sabi naman ni coach sa akin, naalala ko na naman yung mga titig na iyon, hindi talaga ako namamalik mata eh, si Greg talaga iyon.

"May nagpabigay sayo Ver." Sabi naman ng aking teammate na lalaki, isa itong maitim na box. I opened it and I wish I hadn't.

May mga litrato doon while nag pe-perform kami, at yung angulo nito ay kapareha sa angulo ng lalaking nakamasid sa akin, na dahilan sa pagbagsak ko. Litrato din na ako at si James ay naghuhug at yung Thai coach.

May mga description each photo that made me cry in an instant.

(I fucking hate it when someone touches you, why do you have to include yourself in a pep squad, ako lang dapat makakahawak sa iyo. Fuck it) ito yung litrato na nakahawak yung pep mate ko sa aking balakang going sa stunt ito. At teka, ano bang ini-expect niya? Lilipad ako magically para hindi ako mahawakan? This stupidity is really getting on my nerves but that doesnt change the fact na kinakabahan ako at natatakot.

(Fuck! Hug? Really, you have the guts. You bitch.) Sabi niya naman sa isang litrato, ako at si James ito. Nabitawan ko nalang bigla ang kahon at nagdulot ito ng ingay, kaya't napatigil ang lahat at kinuha nong lalaki ang kahon at tinignan ito.

Pinuntahan ako ni Coach at yinakap niya ako, her hug made me feel okay. Ano ba tong nangyayari sa akin, I thought tapos na yung mga bangugot na 'to and yet here I am receiving threats.

--

Andito kami sa bahay namin ngayon kasama yung mga barkada ko at pati nadin silang Natalia and Rhaine.

His Obsessive tactics: Not Anymore (COMPLETED✓)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon