MONSTER [Дууссан]

12

Жүнмён: Хаачих гээд байгаа юм?

Би: Чиний байхгүй газар луу.

Жүнмён: Гэнэт яагаад байгаа юм?

Би: Би өмнө нь хэлж байсан шд ээ. Чамд хайртай байхаа больсон гэж.

Жүнмён: НА СОЮУН!

Би: "Тийм болохоор одоо намайг тайван орхи." гэхэд тэр миний гарнаас татаж зогсоон

Жүнмён: Худлаа. Чи худлаа ярьж байна. Би чамайг мэднэ.

Би: "Үгүй ээ. Чи намайг мэдэхгүй. Чи намайг байнга л далд ороод өг гэдэг байсан биз дээ. Надад чиний одоо ингэж аашилж байгаа чинь таалагдахгүй байна. Залхмаар бас ядаргаатай." гэсээр түүнээс гараа хүчтэй татаж аван хойшоо харалгүй урагш өөртөө итгэлтэй нь аргагүй явлаа.

Дахиад л дахиад л түүнийгээ хатуу үгээр идчихлээ. Гэхдээ энэ бүгд түүний төлөө.

ӨНГӨРСӨНД:

Би: "Хөөх Жүнмён аа чи үнэхээр хөөрхөн харагдаж байна" гэсээр түүнийг өхөөрдөн инээнэ.

Жүнмён: Би үүнийг өмссөндөө итгэж чадахгүй нь.

Би: Хөөрхөн л байгаа биз дээ. Тэглээ ч чамайг ийм хувцас өмссөнийг надаас өөр хэн ч харахгүй. Чи энд байсан бүх камеруудыг эвдэлчхээ биз дээ!

Жүнмён: Тэгээд тэдэнд өөрийгөө юу хийж байгааг шоронд байгаа юм шиг ажиглуулаад байна гэж бодоо юу?

Би: "За за за. Сүүлд нь би л Бэкхёныг аргалаа биз дээ. Утасны цаанаас намайг яг л барьж идэх гэж байгаа юм шиг л ярьсан. Ямар их хүч орж түүнийг аргадсаныг мэдэх үү? Тэгсэн ч нэгэнт л өмсчхөөд битгий гоншгоноод бай!" гэхэд тэр санаа алдлаа. Тэр энэ хувцастайгаа үнэхээр өхөөрдөм харагдаж байна. Гэхдээ түүнд өөрийгөө энэ байдалд нь хайлж урсах гэж байгаагаа харуулж болохгүй ээ!

Ямартай ч түүнд авгай төрхөө харуулахгүйн тулд сүүлд дэлгүүрээс авсан нүүр цэвэрлэгчээрээ нүүрээ цэвэрлэхээр бослоо.