我想把你藏起来(ကိုယ္မင္းကိုဖြက္ထားခ်င္တယ္)(ကိုယ်မင်းကိုဖွက်ထားချင်တယ်)

Part-10

     " သခင္ေလး ထခ်ိန္ေရာက္ေနပါၿပီ . . . "

ၾကည္သာႏူးညံ့တဲ့အသံခ်ိဳခ်ိဳဟာ တိတ္ဆိတ္ျခင္းကိုၿဖိဳခြဲလို႔ထြက္ေပၚလာခဲ့တယ္။ Qing Xuan မၾကည္မသာရွိတဲ့ ေခါင္းကို တစ္ခ်က္ဖိနိုပ္လိုက္တယ္။ မ်က္ဝန္းအစုံကိုဖြင့္လိုက္ေတာ့ အျဖဴေရာင္ကိုသာ ရိုးရွင္းစြာဝတ္ဆင္ထားတဲ့ မိန္းမငယ္တစ္ဦးကို ျမင္လိုက္ရတယ္။

     " ဒါဘယ္ေနရာလဲ . . . ။ "

သူ႕ရဲ႕ အေမးကို ထိုမိန္းမငယ္ကရယ္သြမ္းလ်က္ပင္ျပန္လည္ေျပာဆိုလာ၏။

     " သခင္ေလးရယ္ ေရကန္ထဲျပဳတ္က်႐ုံနဲ႕ အတိတ္ေမ့သြားတယ္လို႔ေတာ့မေျပာနဲ႕ေနာ္ . . . ။ "

     " မင္းကေရာ ဘယ္သူလဲ . . . "

     " သခင္ေလးရယ္ မေနာက္ပါနဲ႕ Heသခင္ႀကီးသိရင္ အျပစ္ေပးေနပါအုံးမယ္။ "

     " Heသခင္ႀကီးကဘယ္သူလဲ . . . "

Qing Xuan ၏အေမးအဆုံး၌ ထိုမိန္းမငယ္သည္ အလန႔္တၾကားပုံစံႏွင့္ ေမးခြန္းထုတ္လာ၏။

     " သခင္ေလး တကယ္ဘာကိုမမွတ္မိဘူးလား ။ "

Qing Xuan ေခါင္းကိုျငင္သာစြာၿငိမ္ျပလိုက္၏။ သူ႕မွတ္ဉာဏ္ထဲတြင္ အရာအားလုံးဟာ ဗလာနတၱိ။ ထိုစဥ္ အခန္းဝမွ ၾသရွရွ အသံတစ္ခုထြက္ေပၚလာ၏။

     " Qing Er နိုးၿပီလား . . . "

Qing Xuan ထိုအခန္းဝကေယာက်္ားကို မ်က္ေမွာင္က်ဳံ႕ကာစိုက္ၾကည့္လိုက္မိ၏။ မဲနက္ေနေသာ ဝတ္႐ုံေပၚ၌ ေ႐ႊေရာင္အနားမ်ားကြပ္ထားကာ ေအးစက္ေသာအေငြ႕အသက္အမ်ားက သိုင္းၿခဳံလ်က္ပင္ရွိ၏။ ေျဖာင့္တန္းေနေသာ စင္ေယာ္ေတာင္မ်က္ခုံးမ်ားဟာ ျဖဴျဖဴေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ အသားရည္ေပၚ၌ မဲနက္စြာတည္ရွိ၏။ ပါးလႊာေသာ ႏႈတ္ခမ္းပါးက ျဖဴေဖ်ာ့လို႔ေနေသာ္လည္း အားနည္သည့္ဟန္ပန္မေပါက္ေပ။

     " Qing Er ကိုယ္ေမးေနတယ္ေလ . . . "

     " ကြၽန္ေတာ္, ခင္ဗ်ားကိုမသိဘူး . . . "

     " ေကာင္းတယ္။ၾကည့္ရတာ ေရကန္အႏွစ္ခံထားရေတာင္မမွတ္ဘူးဘဲ . . . "

စူးရဲစြာစိုက္ၾကည့္ေနေသာ မ်က္ဝန္းအစုံကို Qing Xuan ေၾကာင္းေငးစြာ ၾကည့္မိ၏။ သူ႕အေရွ႕ကလူကို သူမသိ. . . ။ Qing Xuan သက္ျပင္းအသာခ်လိဳက္ကာ စာလုံးတစ္ခ်ိဳ႕ကိုထုတ္ေဖာ္ေျပာလိုက္၏။