Dominant

Hoofdstuk 14

POV: Louis

De blinddoek die nog altijd om mijn hoofd zit verblind mijn zicht. Mijn handen zijn nog vrij maar ik vrees dat dat niet lang meer duren zal. Harry kickt erop om mij vast te binden. Dat is wel gebleken inmiddels. De tranen branden als vuur achter mijn ogen. Ik mag mij niet verzetten tegen hem. Helemaal nu hij expliciet gezegd heeft dat hij mij nooit laat gaan. Toch kan ik mij niet beheersen. Zodra hij met zijn handen over mijn shirt gaat kan ik er niet meer tegen.

Ik spring op en ruk de blinddoek van mijn hoofd af. Met een sprong spring ik van het bed af. Zo staan we oog in oog tegenover elkaar. Een dominante en zijn onderdanige. De een machtig, de ander hulpeloos. De een vol van vrijheid waar de ander juist naar snakt. Getekend voor het leven. Een gedwongen leven.

Harry kijkt mij waarschuwend aan. 'Louis kom terug op het bed.. NU'. De toon in zijn stem is dreigend. Ik schud mijn hoofd. 'Je zegt dat je van mij houdt.. dan kan je niet anders dan mij mijn vrijheid te geven'. Harry loopt snel en dreigend op mij af. Zodra hij voor mij staat drukt hij met een zucht zijn voorhoofd tegen de mijne.

'Perfect boy'.

Ik slik even maar herstel me. Om hieruit te komen moet ik mezelf nu vermannen. Ik kijk hem recht in de ogen. 'Ik ben veel meer dan alleen je onderdanige Harry. Dat weten we allebei. Je kuste me en je had er gevoel bij. Je speelt dit spel niet eerlijk! Ik ga nu weg!'.

Zodra ik langs hem wil glippen grijpt hij mij bij mijn middel en gooit mij terug op bed. Maar dat houd me niet tegen. 'Uit de weg!' gil ik. Ik spring opnieuw van het bed maar ditmaal richting de deur. Voordat ik de deurklink kan pakken grijpt Harry mij bij mijn enkels. In een snelle beweging draait hij mij op mijn rug. Met mijn handen probeer ik hem uit alle macht weg te duwen. 'Laat me los!'. Hij luistert niet. In plaats daarvan houdt hij mijn polsen boven mijn hoofd en drukt zijn handen er stevig omheen.

'Snap je het nou niet?!' roept hij. 'Het is mijn taak om jou te beschermen. Zelfs tegen jezelf. Ik ben sterker en krachtiger dan jij. Zonder mij overleef je niet in deze wereld. Je wordt verkracht, vermoord of erger.. In ruil daarvoor moet jij je aan mij overgeven. In alles'.

Ik voel hoe mijn hart in mijn keel bonst. 'Ik kan prima mezelf beschermen. Daar heb ik jou niet voor nodig!' terwijl ik het zeg voel ik enige onzekerheid. Harry merkt het. Hij grinnikt zacht. 'Laat me niet lachen'.

Zijn hand gaat door mijn haar heen. 'Ondanks dat je de regels kent, ondanks dat je weet wat er allemaal kan gebeuren blijf je je verzetten.. je bent anders dan ieder ander die ik ooit heb gezien'. Ik denk terug aan de belofte die ik eerder met mezelf heb gesloten. Om mijn vrijheid te verdienen zal ik Harry moeten toe laten. Hij moet verliefd op mij worden. Ik MOET zien of hij over liefde en medelijden beschikt.

'Ik wil alleen geen pijn gedaan worden' fluister ik. Harry schud wederom zijn hoofd. 'Zolang je mij gehoorzaamt zal dat niet gebeuren. Ik wil je ook helemaal geen pijn doen. Ik moet enkel mijn plicht vervullen'. Ik bijt op mijn onderlip en draai mijn hoofd weg. Hij draait mijn hoofd echter weer terug aan mijn kin en staart me diep in mijn ogen aan. Ik zie enig zins een sprankeling. 'Je bent alles wat ik ooit wilde' fluistert hij.

'Just kiss me you fool'.

Dat laat hij zich geen twee keer zeggen. Passievol drukt hij zijn lippen op de mijne. Nog zoenend tilt hij mij op. Ik sla mijn benen om zijn middel en mijn handen woelen door zijn haren. Met gesloten ogen staan we daar zo een tijdje. Ondanks dat ik weet waar hij toe in staat is en wie hij is voelt dit.. fijn? Hij zegt wel dat ik bijzonder voor hem ben. Hij is dat net zo goed voor mij.

We worden onderbroken door hard gebons op de deur. Harry kreunt geïrriteerd waarna we loskomen. 'Wat?!' gilt hij. 'Harry we moeten wat zaken bespreken. Zayn en ik wachten beneden op je' klinkt de stem van Liam aan de andere kant van de deur.

Harry pakt mijn hand vast. 'Jij gaat naar Niall toe'. Ik slaak bijna een zucht van opluchting. Ik wist al die tijd niet waar hij was. Nu kom ik daar eindelijk achter. Als hij mij mee wilt trekken blijf ik echter stil staan. Als hij mij vragend aan kijk sla ik mijn ogen neer. 'Bind me alsjeblieft niet vast zo in de kamer'.

'Baby je probeerde enkele minuten geleden nog te ontsnappen. Je verzet je nog steeds tegen mij. Ik kan je alleen meer vrijheid hier in huis geven als je dat soort dingen niet meer doet' zegt Harry. 'Geef me dan nog een kans. Ik zal niets proberen en gewoon op de kamer blijven. Laat me bewijzen dat je mij kan vertrouwen'. Ik klink bijna wanhopig.

Harry denkt even na waarna hij knikt. 'De deur gaat niet op slot dus bewijs mij inderdaad maar dat je daar uit jezelf blijft als ik je dat zeg'. Ik omhels hem even. 'Dankje'. Hij slaat zijn armen om mij heen en daar hij groter is kan hij zijn kin op mijn hoofd laten rusten. 'Ga nu maar' zegt hij na enkele seconden van stilte.

'Hij brengt mij naar een kamer op de derde verdieping. Nog steeds bewonder ik dit huis. Het is zo groot, open en wit. Al vermoed ik dat alles huizen van dominanten er zo uit zien. Hij doet de deur open en daar ligt Niall op bed. Zijn been zit weer vast met een ketting aan het uiteinde en zijn ogen zin gesloten.

Ik ren op hem af en schud hem lichtjes door elkaar. Harry daarentegen sluit zonder iets te zeggen de deur. Zijn voetstappen leiden naar beneden. 'Niall? Wordt wakker alsjeblieft!'. Tot mijn grote opluchting opent hij voorzichtig zijn ogen. Ik omhels hem en knijp mijn ogen dicht om tranen tegen te gaan. 'Ik.. ik wist niet waar je was. Ik wist niet wat ze met je gedaan hadden'.

Niall omhelst mij terug. 'Geen zorgen Louis. Ik mankeer niks. Ze hebben niks gedaan met mij. Ze hebben mij alleen verplaatst op zo'n brute manier om jou af te schrikken'. Zijn ogen glijden naar beneden en zijn ogen lichten verbaasd op als hij ziet dat ik niet vast gemaakt zit.

Ik trek mijn benen op in de kleermakerszit en laat mijn hoofd rusten in de palmen van mijn handen. 'Ik heb je nog het een en ander te vertellen'. 'Ik luister'.

Ik vertel Niall alles. Dat ik mij verzet heb en de dingen die Harry gezegd heeft. Ik vertel hem ook van mijn plan. Om ervoor te zorgen dat mij de vrijheid geschonken wordt moet hij mij vertrouwen. Sterker nog: Hij moet verliefd op mij worden.

'Je hebt hem gezoend?!'. 'Shhht niet zo hard!'. Nialls mond valt open en hij trekt zijn benen op. 'Denk je dat het gaat werken? Denk je echt dat hij je laat gaan als je hem gehoorzaamt?'. Ik haal mijn schouders op. 'Ik weet het niet. Ik hoop het alleen maar'.

De toon in mijn stem verandert. Niall merkt het meteen. 'Louis.. er is iets anders aan de hand hier'. 'Ik weet niet waar je het over hebt'. Niall laat het er niet bij zitten en legt zijn handen op mijn schouders. 'Oh mijn God.. je bent verliefd op hem!'.

Ik schud wild mijn hoofd. 'Nee! Natuurlijk niet!'. Niall slaat zijn hand voor zijn mond. 'Jawel! Je bent verliefd op Harry! Ik zie het in je ogen!'. Ik pak een hoofdkussen en gooi dat naar zijn hoofd. 'Shut up! Ik ben niet verliefd'. Niall glimlacht zacht. 'Louis is verliehieefd' zingt hij plagerig. 'Gemenerik' lach ik. 

'Maar even zonder gekheid.. onthoudt wel dit'. Niall pakt mijn handen. 'Liefde kan je blind maken Louis. Ondanks dat Harry ook heel lief kan zijn moet je onthouden waarvoor je dit doet. Je doet dit om je vrijheid terug te winnen. Dat betekend dat je op een dag Harry zal moeten verlaten. Laat je niet misleiden door wat je voelt'.

Ik bijt weer op mijn lip. Een vervelende aanhoudende tik. 'Ik weet het Niall.. ik weet het'. De gedachte alleen al dat ik straks vrij ben geeft mij een gevoel van vreugde. Tegelijkertijd voel ik mij verward. Waarom kan ik niet zeggen.

Ik zal toch niet echt verliefd zijn op mijn dominant?

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Boom! Lekker lang hoofdstuk :)

Thanks voor de reacties op mijn laatste mededeling. Ook privé veel ontvangen. Dankbaar voor dat!

Vanavond new chapter!

LoveYouu Xxx