Dominant

Hoofdstuk 26

POV: Harry
Ik grijp mijn shirt vast en snuif de geur van Louis op die erin is gekropen. De liefde van mijn leven die zojuist nog tegen mij aan lag. Mijn leven heeft zoveel meer kleur gekregen sinds hij erin voorkomt. Wat eens onthult was in zwarte duisternis heeft plaats gemaakt voor een fel licht wat ieders hart verwarmt. Alleen al een aanblik van Louis is genoeg om mijn hart op hol te laten slaan.

Liam zwaait lachend met zijn hand voor mijn gezicht waardoor mijn gedachtes onderbroken worden. 'Jij bent stapelgek op dat vriendje van jou he?'. Ik grijns zacht en gooi een kussen naar Liams hoofd. 'Dat moet jij zeggen Payne, jij knuffelde Niall zojuist bijna dood'. Liam bloost even en trekt zijn benen op. 'Hij is mijn alles Harry. Als zijn hart breekt geef ik het liefst het mijne aan hem. Om de ellendige leegte op te vullen'. Ik zucht even kort en sta op van de bank.

'Hij blijft wel erg lang weg trouwens. Hij ging toch alleen even bij Louis kijken of alles goed ging?'. Liam haalt zijn schouders op. 'Ik weet ook niet waar hij blijft. Misschien zitten ze wel even te kletsen'.Ik wenk hem kort. Liam begrijpt mijn hint en samen lopen we de trap op. Louis en Niall zijn enorm aan elkaar gehecht geraakt de afgelopen weken. Zo erg dat ze zelfs een kamer delen. Hoewel ze daar meestal overdag zitten. S'avonds slaapt Louis bij mij en Niall bij Liam.

Eenmaal aangekomen bij hun kamer staat de deur wagenwijd open. Liam en ik wisselen een paniekerige blik uit. Het is niets voor hun om de deur open te laten. Zonder een seconde te aarzelen rennen we naar binnen. Liam slaat een hand voor zijn mond als we Niall op zijn bed zien liggen met gesloten ogen. Het raam aan het einde van de kamer staat open en de gordijnen aan de zijkant wapperen sierlijk heen en weer door de wind.

Liam rent naar zijn vriendje en schud hem zacht door elkaar. 'Niall? Niall wordt wakker!'. De toon in zijn stem is zoals de blik op zijn gezicht. Paniekerig en bang. Niall opent zijn ogen maar knijpt ze direct weer samen door het felle licht. In een soepele beweging tilt Liam hem op en plaatst hem op zijn schoot. 'Baby wat is er gebeurd? Ben je oké?'. 'Louis.. H-hij.. hij'. Bij het horen van zijn naam schiet de adrenaline als een kanonschot door mijn aderen.

Ik ga recht voor Niall staan. 'Waar is Louis?'. Niall kleurt wit en haalt diep adem. 'Ik betrapte hem erop dat hij wilde vluchten. Hij wilde niet vertellen waar hij heen ging. Toen ik naar beneden wilde lopen om het aan jullie te vertellen drogeerde hij mij. Hij zei dat ik toch niet zou begrijpen waarom hij dit deed'.

Dan valt mijn oog plots op een brief die naast Niall op het bed ligt. Zonder te twijfelen pak ik het. 'Dat heeft hij achtergelaten. Volgens hem stond daar alles in beschreven' voegt Niall er nog aan toe. Met een onregelmatige ademhaling open ik de brief. Ik herken direct zijn sierlijke elegante handschrift en lees hem hardop voor.

'Het spijt me. Het spijt me dat ik zomaar ben weg gegaan zonder iets te zeggen. Ik kon alleen niet anders. Een paar dagen geleden heb ik met Luke gesproken in de tuin. Hij had een kans gezien om naar binnen te glippen. Hij vertelde mij dat ik drie dagen de tijd had om mij vrijwillig bij hem te melden. Voor de zon onderging op de derde dag. Als ik dat niet zou doen zouden ze Niall iets aandoen. En reken maar dat ze hem te pakken zouden krijgen. Daarom heb ik het gedaan. Als jullie dit lezen ben ik waarschijnlijk allang bij Luke aangekomen. Ik verzoek jullie om mij niet te volgen of mij te zoeken. Luke is tot alles in staat. Het feit dat ik niet eens fatsoenlijk vaarwel heb kunnen zeggen doet mij enorm pijn. Harry ik wil dat je weet.. dat ik ziels, zielsveel van je houd. Tot in de eeuwigheid en verder. Telkens als ik mij alleen voel zal ik denken aan je lieve lach en je smaragd groene ogen. Beloof me dat ze blijven schitteren als voorheen. Je liefde voor altijd: Louis'.

Als ik de laatste zin heb gelezen bal ik mijn handen briesend tot vuisten. Met een kreet sla ik ze tegen de muur waarna een ongekend vuur zich door mijn lichaam verspreid. Een gloeiend hete pook gevuld met woede en ongeloof die mijn totale bestaan overneemt.

'Eigenwijze koppige halfbloed' sis ik. Ik knijp mijn ogen dicht en probeer van de werkelijkheid te wissen. Alsof dit niet echt gebeurt. Ik hoor hoe Liam op staat van het bed en mijn kant op loopt. Hij legt een hand op mijn schouder. 'Louis is ongekend dapper Harry.. hij doet dit omdat hij weet dat Luke geen partij voor ons is. Hij heeft veel meer mankracht en zijn vader is nota bene één van de vier ministers. Hij krijgt alles wat hij wilt. Hoe je het ook went of keert'.

Ik draai mij met een ruk op. 'Nee.. dit keer niet'.

Ik loop weg uit de kamer naar de beruchte kamer waar wij Louis en Niall eerst gevangen hielden. Voordat ik durfde toe te geven aan mijn liefde voor hem. Liam en Niall volgen mij ietwat verbaasd op de voet. Niall deinst echter meteen naar achter als hij de rode kamer ziet. De deur is zelfs rood van kleur. Ik had gezworen nooit meer een voet in deze kamer te zetten maar ditmaal moet het wel.

Eenmaal binnen open ik ruw de eerste la aan mijn rechterzijde. Ik haal het pistool tevoorschijn wat Niall nog al te goed kent. Zijn ogen worden dan ook groot bij de aanblik ervan. Liam grijpt Nialls hand dan ook stevig vast. Met een klik laat ik het metalen ding en verstevig mijn grip eromheen.

'Wij zullen nog wel eens zien of Luke Hemmings altijd zijn zin krijgt'.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

GEEN ZORGEN ER GAAT NIEMAND DOOD!!

Wordt allemaal veeeeeeeeeel spannender nu 😏

LoveYouu Xxx