Dominant

Hoofdstuk 11

POV: Louis
Ik voel hoe ik wordt neergelegd op een bed waarna het gehoor van voetstappen volgen. De deur die ik zojuist hoorde open gaan valt in het slot. Ik beweeg mij niet. Ik durf nauwelijks te ademen. Mijn vermoeden over dat Harry mij heeft meegenomen naar boven was juist. Hij trekt mijn shirt terug naar beneden waardoor ik mijn zicht terug heb.

Mijn handen zijn nog steeds geboeid maar dat siert mij niet. Ik kan enkel kijken in zijn groene ogen die lijken te spreken. Er zitten vast een miljoen aan geheimen in verborgen die hij nooit hardop zal uitspreken. Noch wil denken.

'Waarom deed je dat?' Vraag ik verbaasd. Hij neemt plaats naast mij op bed en streelt mijn wang met de rug van zijn rechterhand. 'Jij bent van mij. Liam had het recht niet om je te begeren zoals hij deed'. Ik wend mijn hoofd van hem af en staar naar het dekbed onder mij. 'Alleen daarom?' Fluister ik.

Harry pakt mijn kin en dwingt mij wederom om hem aan te kijken. Hij buigt zich naar voren zodat ik zijn adem letterlijk in mijn nek voel. Ik krijg er kippenvel van. 'Ja alleen daarom' fluistert hij terug. Zijn stem is warm maar o zo donker. Waarom is het voor mij zo moeilijk om deze aparte combinatie te weerstaan?

Ik knipper even met mijn ogen en haal diep adem. 'Waarom.. waarom doe je mij dit allemaal aan?'. Een paar dagen geleden had ik nooit de moed gehad om dat te zeggen. Maar ik voel dat het mijn plicht is. Ook tegenover Niall. Die ik het laatst zag toen hij werd meegenomen door Liam en Zayn.. bewusteloos.

Harry knijpt zijn ogen samen en trekt in een snelle beweging aan mijn benen. Hierdoor zak ik onderuit en ziet hij een kans om op mijn heupen te zitten. Mijn geboeide handen drukt hij omhoog en geeft mij een waarschuwende blik. Daardoor beweeg ik ze niet.

Harry zucht even en haalt licht een hand door mijn haar. 'Het is je lot' zegt hij. Ik rol met mijn ogen. Harry neemt mijn hoofd in zijn handen en schud zijn hoofd. 'Besef jij wel wat jij gedaan hebt?'. Ik zwijg. Maar houdt mij behoedzaam. 'Jij bent brutaal, eigenwijs en je luistert niet naar iemand van boven jouw stand.. geen enkele onderdanige durft dat.. jij wel'.

'Jij bent niet zoals de rest' voegt hij nog toe. Ik bijt op mijn lip en kijk langzaam weer naar hem. 'En nu?'. 'Ik had gezworen jou nooit te kussen. Ik heb die belofte gebroken. Toen ik je kuste wist ik het.. ik heb jou nodig in mijn leven.. want dat is ook van mij'.

Ik voel hoe mijn hartslag stijgt. Een ongewone gewoonte. Maar wel op heden dag van kracht. 'Doe wat je moet doen' zeg ik zacht. Hij buigt zich naar voren en kust me. Mijn hart explodeert en mijn lichaam lijkt wel in brand te staan. Alles in mijn schreeuwt om zijn aanwezigheid. Zijn leven. Zijn bestaan.

Als we loskomen glimlach ik zacht. Voor het eerst.. glimlach ik naar de jongen die mijn leven letterlijk en figuurlijk bepaalt. Hij legt zijn vinger op mijn lippen en drukt een korte kus op mijn voorhoofd. 'Weet wel Louis.. ik zou van je kunnen houden.. maar je weet dat dat niet gaat. Dan raak ik mijn positie als dominant kwijt en heb jij de macht om bij mij weg te lopen. Dat mag ik niet riskeren'.

'Harry alsjeblieft.. ik..'. 'Shhht' onderbreekt hij mij. 'Ondanks dat je iets speciaals bij mij oproept mag ik mijn functie hierin niet vergeten. Namelijk over jou beschikken.. alles van jou behoort aan mij'. Dat zeggende klikt hij mijn enkel met een ketting vast aan het einde van de rechter bedstandaard. Mijn polsen maakt hij los. Ik ga rechtop zitten op bed en zie hoe hij naar de deur loopt.

'Wacht!' Roep ik hem na. Hij draait zich even kort om. 'Wat ga je nu doen?'. Hij grijnst even kort. Jij? Jij moet momenteel 3 dingen weten'.

Hij zet 1 stap in mijn richting. 'Nummer 1 is dat je je geen zorgen hoeft te maken om Niall'. Hij neemt de volgende stap. 'Nummer 2 is dat ik als jouw meester weer over jouw beslis. Niet Liam en Zayn'.

Bij de laatste stap springt hij op bed en drukt mij met zijn rechterhand tegen het headboard van het bed. 'En nummer 3 is..' midden in zijn zin drukt hij zijn lippen weer op de mijne en gaat met zijn hand onder mijn shirt. Als we weer loskomen van elkaar vervolgt hij die desbetreffende zin.

'.. dat je plezier zal beleven als je je gedraagt. Anders ben ik gedwongen je te straffen. Hoewel dat niet iets is waar ik gelukkig van wordt. Maar uitgevoerd moet worden wanneer nodig..'.

Hij drukt nog een snelle kus op mijn wang waarna hij naar de deur loopt. Mij alleen achterlatend geketend aan het bed.

————————————————————
Als jullie eens wisten hoe erg schrijven mij helpt mezelf te zijn.

LoveYouu❤️❤️