Ιόλη Αλεξίου: Η αδυναμία της να βρει δουλειά την οδηγεί στη Ρόδο, το νησί των παιδικών της χρόνων, όπου ανυποψίαστη γνωρίζει το μελλοντικό αφεντικό της και από την καλή αλλά κυρίως από την ανάποδη.
Αχιλλέας Κουντουριώτης: Η ζωή του έχει φερθεί ωραί...
Oops! Questa immagine non segue le nostre linee guida sui contenuti. Per continuare la pubblicazione, provare a rimuoverlo o caricare un altro.
«Τι σου είπε Ιωάννα;» την ρωτάω ξανά έχοντας πλέον χάσει την υπομονή μου
«Αμάν πια! Με έσκασες! Εντάξει θα σου πω! Ώχου.. Λες και έχει καμία σημασία τώρα..»
«Περιμένω Ιωάννα...»
«Να.. μου είπε πως ήπιατε αρκετά εσύ και η Νικολέτα..» λέει διστακτικά «και καλύτερα να φεύγαμε γιατί είχατε γίνει θέαμα..»
«Αα δε θα τα πάμε καθόλου καλά κύριε Αχιλλέα!» σηκώνομαι και αρχίζω να μονολογώ κάνοντας στροφές γύρω από το δωμάτιο
«Κάτσε κάτω βρε Ιόλη μου μη ζαλιστείς και έχουμε και άλλα!»
«Από που και ως που κύριε σε νοιάζει τι κάνουμε εμείς; Λογαριασμό θα σου δώσουμε; Όσο θέλουμε θα πιούμε! Τις γουλιές μας μετράς;»
«Βρε κορίτσι μου για καλό το είπε ο άνθρωπος.. Ανησύχησε..»
«Ανησύχησε; Χαχα ας γελάσω! Θα σου πω εγώ γιατί ανησύχησε το γαϊδούρι. Γιατί τον κάναμε θέαμα, τον κάναμε ρεζίλι! Κατάλαβες; Τι ήθελες και ήρθες μαζί μας τότε αγόρι μου; Όρεξη σε είχαμε! Ας πήγαινε να πάρει το φίλο του να κάτσουν μόνοι τους αν εμείς του χαλάμε τη μόστρα!»
«Τώρα ο Δημήτρης τι σου έφταιξε;»
«Μωρέ φίλος του δεν είναι; Απορώ που πήγε και τον βρήκε; Έψαχνε πολύ να τον βρει τέτοιο φίλο; Ήθελα και να 'ξερα!» έχοντας πλέον ζαλιστεί από το γύρω-γύρω κάθομαι στο κρεβάτι δίπλα από την Ιωάννα
«Βρε αγάπη μου δεν πας να πλυθείς λίγο, να αλλάξεις και μετά να κοιμηθούμε; Έχεις πιει αρκετά και αύριο έχεις και τη συνάντηση με τον Μιχάλη.»
Με τα πολλά πολλά ξέχασα τελείως για την αυριανή μου συνάντηση με το καινούριο μου αφεντικό.. «Ο μόνος λόγος που θα το κάνω είναι για τον Μιχάλη. Δεν θέλω να πάω και να σέρνομαι, να σαμποτάρω και τη δουλειά μου για τον ακατονόμαστο!»
