Ιόλη Αλεξίου: Η αδυναμία της να βρει δουλειά την οδηγεί στη Ρόδο, το νησί των παιδικών της χρόνων, όπου ανυποψίαστη γνωρίζει το μελλοντικό αφεντικό της και από την καλή αλλά κυρίως από την ανάποδη.
Αχιλλέας Κουντουριώτης: Η ζωή του έχει φερθεί ωραί...
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
Μετά από αυτά που μου είπε δεν είχα κανένα λόγο να κάθομαι δίπλα τους και να τους βλέπω να σαλιαρίζουν. Βγήκα έξω από το νερό και άρχισα να μαζεύω τα πράγματα μου. Το θράσος του δεν υποφέρεται και για ακόμη μία φορά είχε καταφέρει να με εκνευρίσει. Είχε πάντα μία ατάκα για την κάθε στιγμή αλλά δεν πρόκειται να το έβαζα κάτω. Αν ήθελε πόλεμο θα τον είχε. Ίσως να είναι συνηθισμένος στις γυναίκες να πέφτουν ξερές από πίσω του και να τις κάνει ό,τι θέλει εκείνος αλλά έπρεπε να μάθει πως και εγώ ήμουν συνηθισμένη στο να μην αφήνω κανένα να με μειώνει. Δεν ξέρω ποιος νομίζει πως είναι αλλά είχα βάλει στόχο να τον προσγειώσω στο έδαφος και μάλιστα καθόλου ομαλά. Αν αυτός είναι μια φορά πεισματάρης εγώ είμαι δέκα.
Όταν γυρίσαμε σπίτι, αφού έκανα στα γρήγορα ένα μπάνιο, αποφάσισα όσο ετοιμαζόταν η Ιωάννα να έφτιαχνα κάτι για να φάμε. Από μικρή είχα μεγάλη λατρεία στη μαγειρική και ήταν πάντα η διαφυγή μου στα δύσκολα. Ήθελα να ξεσπάσω και αυτή τη στιγμή αυτή ήταν η καλύτερη δυνατή λύση που είχα. Άνοιξα το ψυγείο και τα ντουλάπια για να δω με τι υλικά είχα να δουλέψω. Προς μεγάλη μου χαρά βρήκα αρκετά πράγματα οπότε είχα ένα μεγάλο εύρος από συνταγές που μπορούσα να ετοιμάσω. Μετά από λίγη σκέψη κατέληξα στα γεμιστά, μιας και ήταν ένα από τα αγαπημένα φαγητά της Ιωάννας και ήθελα να της τα κάνω έκπληξη. Δυο ώρες αργότερα ήταν όλα έτοιμα και τα πιάτα σερβιρισμένα. Φώναξα την Ιωάννα και αφού καθίσαμε αρχίσαμε να συζητάμε.
«Για πες μου τώρα που είμαστε οι δυο μας. Τι έγινε όταν φύγαμε; Μαλώσατε πάλι;» «Εσύ τι λες; Υπήρχε περίπτωση να μη μαλώναμε;» «Αμάν βρε Ιόλη μου.. και σου είπα να καθόμουν εγώ μαζί σου δεν ήθελες.. ιδού τώρα τα αποτελέσματα!» «Για να σου πω! Έκανα μεγάλη προσπάθεια να φερθώ ώριμα αλλά με αυτόν τον άνθρωπο είναι αδύνατον. Με βγάζει έξω από τα ρούχα μου χωρίς καν να προσπαθεί!» της λέω καθώς μπουκώνω στο στόμα μου μια μεγάλη πιρούνια από τα γεμιστά. «Μήπως τα παραλές λίγο βρε κορίτσι μου;» με κοιτάζει εξεταστικά με καχύποπτο βλέμμα. «Μήπως θες να σου θυμίσω τα χθεσινά;» «Εντάξει είχατε μια άτυχη στιγμή, γιατί δεν προσπαθείτε να τα βρείτε;» Την κοιτάζω θυμωμένα χωρίς να πω κάτι. «Ωραία δε σου είπα να γίνετε και κολλητοί αλλά τουλάχιστον για χάρη του Δημήτρη πρέπει να τα πηγαίνετε καλά.» «Ιωάννα μου μαζί μιλάμε και χώρια καταλαβαινόμαστε; Με προσέχεις καθόλου; Σήμερα ήσουν εκεί, είδες πως μου μίλησε και μάλιστα μπροστά σε όλους σας. Το κάνει επίτηδες, θέλει απλά να μου την λέει συνέχεια..» «Βάλε λίγο νερό στο κρασί σου βρε κορίτσι μου.» Με κοιτάζει με παρακλητικό ύφος και λυπημένα ματάκια θέλοντας να με κάνει να υποκύψω. Ξέρει ότι της έχω αδυναμία και το εκμεταλλεύεται! «Λοιπόν δεν υπόσχομαι τίποτα.. Θα προσπαθήσω..» Μου χαμογελάει διάπλατα ικανοποιημένη με το κατόρθωμα της. «Θα προσπαθήσω είπα! Αν όμως με προκαλέσει θα δει μια άλλη Ιόλη!»
