Veintiseis

1.2K 50 1
                                    

Ashtrid's POV


"Pakawalan ninyo ako!" Sigaw ko at mas nagpumiglas pa. I fucking tried my best to fight but..it seemed pointless!


Nagpumiglas ako kahit na alam kong wala akong laban. Nandiri ako sa malagkit na tingin na iginawad sa akin ng isa sa tauhan ni Roweena.


"Stay the fuck away from me!"


Gamit ang natitirang lakas, I attacked the man and managed to land few punches on his ugly face.


Nang mahawakan niya ang kamay ko ay agad niyang itinali. Wala akong nagawa nang pabalibag niya akong ipinahiga sa kama.


"Tama na!" I screamed more.


Nalunod ang aking sigaw nang magsimula niyang halikan ang leeg ko. Paulit ulit kong hiniling na tumigil na ngunit parang wala siyang naririnig. Nakakadiri! Parang gusto ko na lang na mamatay!


"Stop! Please!!"


I moved my head when he touched my cheeks. My trembled because of too much fear.. Please...anyone save me!


Fuck you! Nanginig ang buo kong katawan...Kaba, takot, sakit, pighati, lahat ay naramdaman ko..


Halos mandiri na ako sa sarili nang sinimulan niyang haplusin paitaas at paibaba ang aking hita. 


Tears fell from my eyes endlessly, I feel so fucking helpless. "T-tama na, please.." I begged but he only laughed.


I have never felt this hopeless. Every second felt like hours!


Kahit patuloy niyang ginagawa ang kanyang kababuyan, hindi ako tumigil sa pagpupumiglas at pilit na ipinaglalaban ang sarili. Kahit pa maubos ako..


Gusot gusot na ang damit ko dahil sa sobrang pagpupumiglas.. Hindi ko na kaya. Pagod na agod na ako. Ayoko na....


The door opened and next thing I knew the man was lying on the fucking floor. With a loud bang echoed from the room, I knew then..that I was saved.. Naligo na sa sariling dugo ang hayop na lalaki.


Bumigat ang talukap ng aking mata, dulot siguro ng sobrang kapaguran. Hindi ko na din kinya pa na tignan kung sino man ang nagligtas sa akin.  Bumalot ng dilim at tuluyan na akong nawalan ng malay.





Roweena's POV


I brushed her hair using my fingers...and it felt so good. She's sleeping peacefully on my bed. Parang nabiyak naman ng puso nang makita ang mga galos at pasa sa kanyang mukha. And..I can't help but to hate myself even more! Paano..ako nakayang linlangin ni Derrick?


At...muntik na siyang napagsamantalahan! Kung..hindi pa ako dumating...marahil ay tuluyan na ngang may nangyaring masama sa kanya! I cried and continue to caress her face with so much..care, afraid that my touch would hurt her because of her wounds.

Life below the Ground (OPRA PISTA #1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon