GARAM

*TANITIM*

Ateşin ruhumu yakmadığı tek bir zerrem bile yoktu.
Belki de bu yüzden yalın ayak koştum o buzdağına.
O, denizin ortasında mıhlanmış bir buzdağı
Ben, çölün ortasında buharlaşan su birikintisi.
Benim sıcaklığım onu eritirdi,
Onun soğukluğu beni buza keserdi.
Gözleri, bu güne dek hiç okumadığım bir şiirin dizesi gibiydi.
Sanki kainatın bütün şairleri toplanmışlar da onu yazmak için kalemlerine sarılmışlar.
Öyle güzeldi gözleri.
Denizin bir gece yarısı mehtaba kavuşması gibi.
İşte biz,
Hayatın tam ortasında, ateşin bağrında iki element.
O, bir kuyumcunun ellerinde dövülüp, sanata dönüşen altın,
Ben, hayatın yüzüme üfürdüğü havada kararıp, aydınlığını kaybeden gümüş.
Bizi bugünki biz yapan, ateşin ta kendisiydi.
Öyle bir ateş ki hem bizi, hem bize dokunanı yakan.
Sesi, kulağıma çalınan en güzel sesti
Notaları yüreğimi okşayan bir beste gibi.
Hep aynı şarkıda takılıp saatlerce o şarkının sözlerinde kaybolmaktı onu dinlemek.
O konuşurdu, ben dinlerdim.
Ben konuşunca o dinlemekten daha çok izlerdi.
Başka bir evrene geçiş yapmış gibi bakardı gözleri gözlerime.
Sonra şaşkınlıkla bir şey mi oldu? diye sorardım,
Kehribar derdi,
Kehribar..
Bunu niye söylerdi bilmezdim, anlatmazdı da.
İşte tam o anlarda karşımda aniden bir buzdağına dönüşüverirdi.
Buzdağıydı işte.
Yalnızca onun müsaade ettiği kadarını görebildiğim buzdağı.
İşte şimdi öyle bir çarptım ki o buzdağına
Ateşte kavrulan her bir zerrem saçıldı denize
Soğuk,
Çok soğuk
Bedenimde tarif edemediğim bir yanma hissi.
Soğuk da yakıyormuş meğer.
Soğuk yakarken bir de sızı bırakıyormuş.
Şimdi o bir kıyıda, ben bir kıyıda
Doğduğumuz coğrafya gibi birbirine zıt iki ayrı yerdeyiz sanki
Karadeniz ve Akdeniz gibi.
Nefes alıyorum almasına da
her soluğum bir gam
Şimdi ateşin ortasında yanan tek bir şey var
Garam..

Yakında.. ✌️