GARAM

8. BÖLÜM

Şarkının son kısmında göz göze gelmiştik.

“Çok güzel şarkıymış.” dedim bal rengi gözlerimi gözbebeklerine sabitleyerek.

“Çok..” dedi.

“Teşekkür ederim.” dedim.

“Kehribar..” dedi.

“Şarkı için..” dedim.

🖤

"İşte bunu yapmamalı. İnsanlarla oynamamalı. Bir yerleri var, bir ince yerleri, işte oraya değmemeli."

Yıllar önce altını çizdiğim cümlede yıllar sonra yine çakılıp kalmıştım.

Finans departmanının büyük bir özveriyle hazırladığı finansal raporları incelemekten hangi ara vazgeçtiğimi ve “ İnce Memed ” kitabını ne kadar süredir okuduğumu hatırlamıyordum.
Defalarca okuduğum bu kitap şimdi neden elimde onu da bilmiyordum üstelik.

Sayısal verileri incelemekten kaçıp ,Yaşar Kemal cümlelerine sığınmak ruhumu beslese de bunu yapmamalıydım. Çok çalışmam gerekiyordu. Zihnimdeki karışıklık bir an önce bitmeliydi. Son zamanlarda hiçbir şeye tam olarak odaklanamıyordum . Sahip olduğum tüm değerler bu odak problemi yüzünden tehlikedeydi.

Elimdeki kitabı masanın üzerine bırakarak , dosyaların hemen yanında duran telefonuma uzandım.

Asya'ya mesaj atmam gerekiyordu, Karahanlı Holding ile yapacağımız toplantıda bana eşlik edecekti.

“ Ben holdingten çıkacağım birazdan. Ne durumdasın ?”  11:06

“Tamamdır ciğerim, sen geç orada buluşuruz. ” 11:08

“ Herşey yolunda mı ? ” 11: 09

“ Neyi merak ediyorsun tam olarak ?” 11:09

“ Karşı tarafın avukatını dövüp dövmediğini mesela ?” 11: 10

“ Saçmalama istersen. ” 11:11

“ Yapmayacağın şey mi canım ? ” 11:11

“ Az önce senin arazi davanı kazandım, senin şu yaptığın muameleye bak Yakut!  Ayrıca ne sanıyorsun sen , hobi olarak adam dövdüğümü falan mı ?” 11:13

“ Öyle değil mi ki zaten :) ” 11:14

“ La havle..! Yakut darlama bak beni. Zaten şu İlker'i hiç göresim yok valla gelmem bak toplantıya he ! ” 11:15

“ İlker'i göresim yok derken ? Senin odak noktan neden İlker oldu ki şimdi durup dururken ;)” 11:15

“ O sırma saçlarını yolarım senin ! ” 11:16

“ Çıkıyorum ben , görüşürüz :) ” 11:16

“ Görüşeceğiz görüşeceğiz .. Hiç merak etme sen !!” 11:17

Bütün olumsuzluklara rağmen hayatımda Asya gibi bir dostumun olmasına sevinerek gülümsedim.

Çantamı alıp odamdan çıktığımda asistanım Pınar, bana doğru bir kaç adım attıktan sonra “ Çıkıyor musunuz Yakut Hanım? ” diye sordu.