Miss Slytherin [TAMAMLANDI]

21.Bölüm

Beşinci sınıf başlamadan bir gece önce

Saçlarımı siyah yaptım,gözlerimse yavaş yavaş menekşe moruna dönüşüyordu.

Siyah deri korsemi biraz daha yukarı çekip aynada kendime baktım,biri her haliyle mi taş olurdu?Bu güzellik normal birine fazla,diye düşündüm.Gülümsemem gittikçe artarken kafamı hafif dışarıya çıkardım.Patikanın sonuna gelmiştik ve köy birkaç çam ağacı ilerimizdeydi.Kirli duvarla kapalı bu köy Shindiamens Bey tarafından korunuyordu.

"Yakalanır mıyız?" dedi,korkuyla Aurora.

"Korkucak ne var?Birkaç bulanık bizi öldüremez." dedi,Daniel Gaunt.

"Bu yüzden binlerce cadı yandı,değil mi?" dedi,Mariam.

"Bir kere de ağzından iyi bir şey çıksın." dedi,gözlerini devirerek.

"Bütün ruhunu bir kavanoza sıkıştırmış çocuk mu söylüyor bunları?Hiç güleceğim yoktu."

"Goblin suratlı." dedi,fısıltıyla.

"Seni küçük-" sözünü bitiremeden acıyla elini tuttu,Gaunt ise bir şey mırıldanıp yüzünü buruşturdu.Acı düzeyi sıfır olan Aurora bana tedirgin bir şekilde baktı,onların aksine ben kolumda bir acı hissetmiyordum ve acının mühürden geldiğini anlamak için dahi olmaya gerek yoktu.

"Bu da ne?" dedi,dişini sıkarak.

"Kolunuzda ki dövmeden geliyor.Bu dövmeyi yaparak bir mühür oluşturdunuz ve ilk ölüm yiyenler olarak elite oldunuz,yani ruhunuzu babama bağladınız.Büyük ihtimalle kavga etmemiz için yapılmış bir uyarıydı." dediğimde üçüde rahatsız olmuştu,onlar bu şeyin çok rahatsız edici olduğunu yeni yeni anlarken bir kez daha dışarı baktım.Babamın gözünün üzerimde olmadığı tek bir gün olmadığı için hiç rahatsız olmamıştım,fakat kabul etmem gerekirse can yakma olayı biraz korkutucuydu.

"Şimdi!"

Babamın sesini duyduğumda derin bir nefes aldım,oyun şimdi başlamıştı.Gülümsemem iki katı büyüyünce diğerleri ayağa kalktı,zamanın geldiğini anlamışlardı.Araba durunca toprak yola indik.Ormanın sık tarafına yedi ölüm yiyenle beraber ilerledik.

Babamlar demir kapının hemen ilerisinde beklerken Chris yosunla kaplı duvarın önüne geçti.Bense üst tarafta ki şövalyelere baktım,sağ kanatta beş tane gözüküyorlardı ama giriş kör nokta olduğu için oradakileri -eğer varsa- göremiyordum.Christopher sessizlik büyüsü yapınca Salvio Hexia dedim,fısıltıyla.Diğerleri saklanırken ben Chris'in bir metre sağına gittim,bu sefer de Bombardo Maxima dedim.Üç kişinin rahat bir şekilde girebileceği bir boşluk açılınca hemen içeri geçtim ve tahtadan evlerin yanına gittim.

"Incendio!" dediğimde iki evde birden alev almaya başladı,birkaç saniye sonra sol kanatta ki evlerden de dumanlar yükseldiğini gördüğümde gülümsedim.Çığlıklarla dışarı çıkan köylülerin bir kısmını donduruyor,bir kısmınıda alevler içerisinde bırakırken kahkaha atmaya başladım.Bir on evi daha alevler içinde bıraktıktan sonra dondurduğum bulanıkları bir tarafa bıraktım,onları esir alıp acı çektirmek üzere hayatta bırakmaya karar vermiştim.Uzun bir süre sonra ilk defa kendimi bu kadar iyi hissediyordum ama bana zevk veren şeyin birine acı çektirmek olmadığını biliyordum,bana zevk veren şey bulanıkların bağırışları ve gözyaşlarıydı.

"CADI!YAKALAYIN,SİZE YAKALAYIN DEDİM!" diye bağıran adamı görünce onlara döndüm,gülümsemem silinmeden Avada Kedavra diye bağırınca hepsi çığlıklar eşliğinde yere yığıldı.

✳✳✳✳

"Sevgili Hogwarts Öğrencileri!Bu yıl bir ilk gerçekleşicek,size belki de en sihirli nesneyi göstereceğiz ve onun yardımıyla sizi binalarınıza yerleştireceğiz." dedi,Rowena.