University Series: Athena Louise Sarxel

Chapter 20

Athena's PoV:

I woke up with a smile on my face. I don't know why. Trip ko lang. Bakit? May angal ba kayo? 

Anyways, I don't care kung anong sasabihin nyo. Mygoodness, I'm really gorgeous. Gusto ko na tuloy jowain ang sarili ko. Kaso bawal pala 'yon kaya na-uh.

I quickly checked my phone to see if someone gave me a message me. Wow. Meron nga.

Mas lalong lumawak ang ngiti sa aking labi. Mabuti naman at sumunod ang babaeng 'yon sa akin.

Pero agad ding nawala ang aking ngiti. Napahigpit ang pagkakahawak ko sa aking cephone. Si Ella lang pala ang nagtext at nangangamusta. Nakakainis!

You're dumb, Athena. Bakit hindi mo man lang kinuha ang number nya para hindi ka nangangapa ngayon?

Ugh! Bakit wala pa akong natatanggap na text or chat man lang mula sa babaeng iyon? The nerve of that girl.

I heaved a deep sigh. Kalma, Athena. Malay mo, tulog pa ang isang 'yon ngayon. Mag-antay ka lang at mamaya ay magtetext din sya sayo. Masamang nagagalit ang mga magaganda.

Imbis na mag-antay ng chat/text nya, I decided na magready na lang muna for school. Dapat kapani-paniwala ang gagawin namin mamaya.

I found myself on a mirror and I can say na parang ang blooming ko these fast few days. Tama nga si Mom.

Tapos na ako sa lahat ng dapat kong gawin. I excitedly checked my phone if someone messaged me but to my dismay, wala talaga.

'Bakit ka naman nadismaya?'

Shut up, brain. Aala kang pake kaya shupi! Doon ka na.

I groaned loudly. Pinupuno talaga ako ni Xyzrielle ha. Damn her. Ilang beses kong ipinaalala sa kanya na bigyan ako ng good morning message sa umaga eh. Kaasar talaga ang babaeng iyon kahit kailan!

Ang ganda-ganda ng mood ko pagkagising tapos sisirain lang nya. Padabog akong sumakay sa aking kotse at nagsimulang magdrive papunta sa University.

Hindi pa naman gaanong katraffic kaya mabilis lang ang byahe. Nakarating na agad ako sa aking destination.

I walked elegantly. Wala akong pake sa mga nakakasalubong ko. Bahala silang magchikahan at maggreet sa akin. Pero hindi ko sila papansinin. They're not worthy of my time and attention.

Habang naglalakad ay natanaw ko ang taong kanina ko pa iniisip. Ang taong dapat kanina pa nagtext sa akin. At hindi sya nag-iisa.

Agad na nagsalubong ang dalawa kong kilay. I clenched my fist and I gritted my teeth in anger. Now I know kung bakit nya ako nakalimutang itext.

May kausap syang isang babae na hindi naman talaga kagandahan. Kung tutuusin ay walang-wala ang babaeng 'yon sa dyosang katulad ko. Tsk.

Ito namang si Xyzrielle, may pahampas-hampas pa sa babaeng surot na 'to. Kung hampasin ko kaya sya ng hollowblocks at nang makita nya.

Mukhang masaya ang pinagkukwentuhan nila. Hmm... I wonder kung ano 'yon.

I'm smirking mischievously while looking at Xyzrielle. I can't believe it. Ayun na 'yon?

Kung makangiti sya ng wagas sa babaeng surot na 'yon ay parang wala syang jowa ah. Baka nakakalimutan nya ang mga rules and responsibilities nya. Ang dapat kay Brownie ay pinaparusahan!!

At eto namang surot na 'to, dapat dito ah pinapatay eh. Tamang-tama pa naman at wala ako sa mood ngayon. Sya na lang ang paglalabasan ko ng inis.

Napairap ako. Grabe kung makakapit kay Xyzrielle. Wagas na wagas. Career na career. Eto namang si Brownie, parang wala lang sa kanya ang ginagawa ng kausap. Fuck. Nakakapang-init sila ng ulo.