"If You Stay" (On-going)

Chapter 6: Miss Tardy Girl

CHAPTER 6:

Totoo'ng history repeat itself...

Bakit pakiramdam ko pinagkaitan ako ng pagmamahal. Bakit sa lahat-lahat ng pagkakatiwalaan ko at tinuring na kaibigan... tinatalikuran ako. Masama ba ako? Alam ba ni Marl ang totoo kong pagkatao kaya nagagalit siya sa akin? Ganun ba kabigat iyon at hindi niya ako mapatawad at makuhang ipagtanggol rito? :'(

Sumisikip ang dibdib ko at nawa'y nanghihina ang katawan. Pero.. Pinipilit kong tumayo at inalalayan ako ng waiter.. Iyong make-up ko nagscattered. Bstah! Wala akong pakialam kung anong hitsura ko ngayon! I want..to get out of this place..

Isang malambot na tela ang dumampi mula sa likuran ko at inalalayan ang dalawa kong braso para makatayo. Nakatingin pa rin ako sa sahig at itinakip ko ang dalawa kong kamay sa mukha ko at naghikbi. Nararamdaman kong unti-unting umalis ang mga tao sa paligid dahil sa mga yabag ng mga hakbang nila.. Hindi pa rin ako makapaniwala na nagawa sa akin ni Marl iyon. Pero umaasa ako na maaayos pa namin ito! Pumatak na naman ang ilang butil ng luha ko at nararamdaman kong hinila ako palapit sa katawan ng estrangherong ito. Halos magkadikit na kami ng katawan...at bigla niya akong niyakap.

"ssssshhhh" sabi niya at isinuklay ang daliri niya sa buhok ko. Pero.. Pero.. Sino 'to? Gusto ko sanang makawala sa yakap niya pero napakakomportable ng yakap niya! Umatras ako ng kaunti para tignan siya pero mas lalu pa niyang hinigpitan ang yakap.

"Don't do that Miss Tardy or else.. Shit! I don't even know how to comfort someone like this." sabi niya na ikinangiti ko. Parang gumaan kahit papaano ang pakiramdam ko. 

'Miss Tardy. Isa lang tumatawag sayo niyan' bulong ko sa sarili ko. I feel happy he's really here. Humiwala'y akpo sa yakap niya. This time, humiwalay din siya.

"Are you now okay?" tanong niya. Tumango ako... "Follow me." dagdag niya at hinawakan ang kamay ko para siguradong nakasunod ako. Nahawakan ko na ang kamay niya kanina at malambot ang palad niya. Pero parang may kuryenteng dumaloy mula sa kamay kaya inalis ko ang kamay ko mula sa kanya at bahagya siyang napatigil sa paglalakad. Nakakunot-noo'ng tinignan niya ako.

"Bakit?" tanong niya. At nang parang may marealize...  

"Oh! Sorry.. May sugat pala iyang kamay mo." sabi niya. "Akin na.." utos niya na ikinuot ng noo ko. "Ang right hand mo.." halos pabulong niyang sabi at kinuha ang right hand ko which is walang sugat.

Napanganga ako at di maisip na iyon pala ang iniisip niya. Tahimik lang kaming naglalakad sa hagdan at pumasok sa isang kwarto. I think ito iyong master's bedroom. May kinuha siya sa cabinet na may nakalagay first aid kit tapos lumuhod siya at iyong isang binti niya ay ginamit para support. Sandali lang ay kinuha niya ang kamay ko na may sugat at ginamot iyon.

Tinignan ko siya habang tahimik na dinikitan ng band-aid ang daliri ko. 'Dalawang beses niya akong tinulungan. Mali ako sa paghusga sa kanya. Isa siyang mabuting tao' sabi ko sa sarili ko. Lalabhan ko na lang iyong panyo at isasauli iyon sa kanya bukas na bukas.

"Uhmm..Pwede magtanong?" sabi ko sa kanya habang nililigpit niya ang first aid kit.