Şelale

BÖLÜM 6

"İYİ OLMAK İSTİYORUM"

Küçükken hep dua ederdim bir gün aşık olayım diye.İnsanlar aşık olunca nasıl hisseder bilmezdim. Annem ve babam çok aşıkmış birbirlerine. Hep onlar gibi bir aşkım olsun istemişimdir. Zarif,huzurlu,sessiz ve sakin. Ama benim aşkım bela!. Kavga,şiddet,ölü,kan,cinayet...Bir bela'ya aşığım ben . Kötü biri değil,iyi biri olmak istiyorum.

Hayır,hayır,hayır... Kendi kendime içten içe bağırırken gözlerimden yaş geliyordu. Sanki ben ağladıkça gök yüzü daha çok gürlüyordu. Biri gelip neden ağlıyorsun diye sorsa cevap veremem. Çünkü neden ağladığımı ben bile bilmiyorum. Korkumdan mı ağlıyordum, daha kötü olacağından mı bilmiyordum. Ayakta duramıyordum artık. Bir anda kendimi yerde buldum. Gözyaşlarımdan hiçbir şey görmüyorum. Hiç bir ses duymuyorum. Sadece,sadece uğultu. Duyduğum tek şey uğultuydu. Ellerim tutmuyor,ayaklarımı hissetmiyorum. İşte o an öldüğümü kabullendim ben. 

Saatler sonra gözümü okulun revir'in de açtım. Yanımda Cenk,Kaan ve Can vardı.Kolumda serum,gözyaşlarım gözümde hala düşmemiş orada  öylece duruyordu.  Başımı Cenk'e çevirdiğimde göz göze geldik.

"Lalin,iyi misin? İyisin değil mi?" Değilim,değilim hiç iyi değilim.

"İyiyim. Sadece başım döndü yere düştüm o kadar."

"Başın döndü diye mi ağlıyordun sen ?"

"Tamam abi ya gitme kızın üzerine  başı dönmüş işte yere düşmüş ağlamaya başlamış." Can olayı bastırmaya çalışıyordu.

"Ceketim nerede?" diye sordum panikle. Çünkü ceketimin cebinde not vardı. Ve eğer Cenk notu  görürse deliye dönerdi.

"Bende. Merak etme cüzdan ve telefonun burada." Not nerede peki? Ceketim Kaan'daydı ama not kimdeydi?

"Neyse arkadaşlar sizi dışarıya alayım Lalin'in serumu bitince ben gönderirim ben." hemşireyi duymazdan geldiler ve yanımdan gitmediler. Yaklaşık on beş dakika sonra derin bir nefes alarak Can konuşmaya başladı.

"Kaan sen git Laline kantinde yiyecek bir şeyler al,Cenk sende git bir elini yüzünü yıka abi ne bu halin. Lalin iyi bir şeyi yok." Cenk Can'ın dediğini duymazdan gelerek saçlarımı okşamaya devam ediyordu.

"Cenk ben iyiyim,gerçekten. Sadece baş dönmesi var bu kadar. Serumumun bitmesine az kaldı zaten. Lütfen yüzüne yıka gel iyi görünmüyorsun." Söylediğim gibi kalktı ve kapıdan çıktı. Odada Can ve ben kalmıştık.

"Not sende değil mi?"

"Evet. Diğerleri senin başındayken elinden düşmüş,hatta biraz uzaklaşmıştı."

"Peki ya ne yapacağız? Şüpehelendiğimiz kişi Doruk, ve notta yanlış kişiden şüpheleniyorsun diyor. Doruk değil de kim bunları yazan? Ondan başka kimse bana prenses demiyor. "

"Doruk sana prenses mi diyor?"

"E-evet . Ama mesaj atıyorken diyor yani. Uff tamam. Okuldayken de diyor. Ama bundan Cenk'in haberi olmayacak. Aramızda kalacak. Söz mü?"

"Tabii ki söz Lalin. Cenk duyarsa bizimle bir daha asla konuşmaz."

"Bu arada ben Cenk'e aşık oldum." utanmaktan yerin dibine girdim resmen.

"Biliyordum zaten şaşırmadım."

"Dediğini duymazdan geliyorum bilmiş ol." cevap vermeden hemşireyi çağırdı.

"Serumun bitmiş Lalin. Çıkartalım dersine dön." Tamam der gibi salladım başımı. 

"Tekrar gelmeme gerek yok değil mi?"