Chasing Life And Love

Ang Pagdating sa Maynila

"Nandito na tayo, Andi." Marahan niya akong tinapik sa balikat, sabay tingin sa bintana ng eroplano. "I know this is your first time here. Medyo kailangan natin mag adjust dahil napakainit talaga ng panahon dito sa Pinas."

Binuhat na nya ang aming mga dalang maleta habang mataman kong pinagmamasdan ang paligid habang palabas ng eroplano. Inalis ko na ang shawl na nakapalibot sa aking leeg sapagkat ramdam ko na ang nakakapasong int ng araw.

"It's too damn hot," sabay pahid ko sa bumubuong pawis sa aking noo.

"Told 'ya." Mahinang sambit ni Santi. "Follow me, nag hihintay na ang sasakyan na magdadala sa atin sa bahay."

I started following the guy silently. I hate being bossed around but things were different with Santi. He was actually my buttler. Preschool palang ako, kasakasama ko na sya. It was very unfortunate that I'd lost my parents in a car accident at a very young age. Now I only have him.

"Miss, are you okay?" Nakabukas ang pintuan ng Mercedes Benz at nakapinta ang bakas ng pag aalala kay Santi.

"Yeah, I'm good," sabay tapik ng kaniyang balikat at pumasok sa loob. Sumakay na rin siya at naupo sa harap.

Makalipas ang isang oras ay nasa kahabaan pa rin kami ng kalsada. Napakainit at nagugutom na rin ako. "Are we there yet?" Tanong ko sa driver sapagkat sya lamang naman ang nakakaalam ng daan sa paroroonan namin. "Naku mam, malayo pa ho. Ganito ho talaga dito sa Edsa, traffic. Para kang rumo-road to forever." Tumatawa ng bahagya ang driver sa kaniyang tinuran habang kami ni Santi ay seryosong nakatingin sakanya, di mawari ang nais niyang ipakahulugan. "What's your name?" Santi asked the driver.

"William po. Pero tawagin niyo na lang po akong Willie," magalang na sagot niya.

"Alam mo ba ang daan patungo sa Mountainview High School?" pagdaragdag ng tanong ni Santi.

"Ah yes po sir. Malapit lang po yun sa titirhan niyo."

Tumingin siya pansamantala sa frontview mirror bago muling bumaling kay Santi. Nagdadalawang isip kung itutuloy ba ang sasabihin. "Mawalang galang po ser, pwede po magtanong?" saad niya. Tumango si Santi bilang pag sang ayon sa kaniya. "Magkaano ano po kayo?" I looked at Santi showing that it's ok to open up.

Habang nakikinig ako sa pagkukwento niya ay naglakbay muli ang aking isip sa bansang iniwan ko.

Bakit pakiramdam ko, may tinatakbuhan ako?

I am tired Santi. I'm tired fighting.

Ipinikit ko ang aking mga mata habang pinipilit kong pakalmahin ang sarili ko.

Akala ko kaya ko na.

Pero habang tumatakbo ako palayo sa katotohanan, alam kong di ko pa rin makakalimutan ang nakaraan.