Keuzes

Hoofdstuk 3

Na weer een uur gereden te hebben was ik eindelijk aangekomen in Zutphen. Snel parkeerde ik mijn golf en liep richting de bezoekersingang. Nadat ik weer gecontroleerd was mocht ik doorlopen naar de bezoekerszaal. Jason zat al op mij te wachten. Snel liep ik naar hem toe en ging zitten. "Hoe gaat het met je?" vroeg ik hem en hij vertelde dat hij waarschijnlijk een maand eerder vrij zou komen. Daar schrok ik eigenlijk wel een beetje van. Deze had ik niet zien aankomen. "Ik heb wat voor je.." zei ik terwijl ik de echo op tafel legde. Jason keek ernaar en zijn ogen begonnen te glinsteren. Nooit had ik gedacht dat hij hier zo blij om zou zijn. Hij pakte de echo op en stopte deze in zijn zak. Zonder dat de bewaarders het zagen leunde hij naar me toe en fluisterde in mijn oor dat ik 1000 euro van zijn verstopplek kon pakken voor wat baby spulletjes en iets leuk voor mezelf. Zo snel dat als hij dat zei en naar voren was gebogen, zo snel zat hij al weer rechtop in zijn stoel. Ik knikte gehoorzamend en stond op. "Ik hou van je" zei Jason toen ik dat deed. Ik glimlachtte naar hem en zei dat ik dat ook van hem deed. Daarna liep ik weg.

Eenmaal bij mijn auto kreeg ik een beetje een raar onderbuik gevoel. Ik vond het niet helemaal fair om dat geld te pakken, het was immers geen wit geld. Toch wist ik dat als ik het niet deed, problemen zou krijgen met mijn vriend. Snel startte ik mijn auto en reed weg. Tijdens de autorit had ik continu nagedacht over dat Jason vertelde dat hij waarschijnlijk een maand vervroegd vrij zou komen. Hoe hij dat voorelkaar heeft gekregen snap ik niet. Dat lukte hem tot nu toe nog geen enkele keer. Het langste dat hij gezeten heeft was 8 maanden.

Eindelijk was ik weer terug in de stad waar ik woonde. Ik parkeerde mijn auto onder de parkeergarage van ons appartementencomplex en stapte uit. Vanuit hier nam ik de lift naar boven. Terwijl ik de voordeur van mijn huis opende hoorde ik uit de woonkamer Sascha Hallo zeggen. Ik groette haar terug terwijl ik naar haar toe liep. Ze zat op de bank en keek televisie. "Kom we gaan shoppen" zei ik en uit enthousiastme stond ze gelijk op. "Ik pak even wat geld mop!" zei ik en liep naar mijn slaapkamer. Jason en ik hadden een gezamelijke inloopkast die je vanaf onze slaapkamer in kon lopen. In een van de lades zat een dubbele bodem, daar lag een deel van Jasons geld. Eigenlijk zat ik daar nooit aan, maar puur omdat hij het me bevolen had pakte ik het nu. Snel stopte ik de 1000 euro in mijn portomonee en liep terug naar Sascha.

Eenmaal in de stad was de eerste winkel waar we naar toe gingen de Prénatal. Toen ik binnenstapte viel mijn oog op een babykamer. Het ledikantje, de kast en de commode waren zo ontzettend mooi, en zowel geschikt voor een jongentje als voor een meisje.
Voor mij hoefde het allemaal niet nieuw maar voor Jason was dat noodzaak. Na een relatie van al 5 jaar kende ik hem als mijn eigen broekzak en status was alles voor die jongen. Alles moest duur en merk zijn. Ik wist dat als ik geen nieuwe babykamer zou halen dat hij dan zou gaan flippen. Maar goed, ik had toch zijn geld bij me. Omdat ik vrij zeker van mijn keuze was maar wel wou weten wat Sascha er van vond vroeg ik haar welke babykamer zij het mooist vond. Gelukkig wees ze dezelfde kamer aan waarop mijn oog al was gevallen. We liepen er naar toe en gelijk kwam er een medewerkster bij ons. Na wat informatie besloot ik tot kopen over te gaan. Einde van de week zou de kamer bezorgd worden.

Sasch en ik liepen verder de stad in. Beide hadden we wel trek dus besloten we bij een kip kraam te gaan eten. Voor ons beide bestelde ik 20 HotWings. Deze kraam verkoopt de beste hotwings in heel Nederland. Tijdens het eten vertelde ik mijn beste vriendin over het nieuws wat Jason me had gebracht. Ze zei dat ze blij voor me was maar aan haar blik te zien vond ze het moeilijk.

Na een hele middag shoppen kwamen we met allerlei babyspulletjes thuis. Terwijl ik alles aan het wegstoppen was , ging Sascha zich klaarmaken voor een date die ze vanavond heeft.

Wat zag ze er prachtig uit, mijn beste vriendinnetje. Als ik geen hetero was dan wist ik het wel. Eenmaal toen Sascha weg was kon ik een beetje tot mezelf komen. Ik ging op bed liggen en bladderde door mijn galerij op mijn telefoon. Dat had ik beter niet kunnen doen. Ik kwam allemaal oude foto's tegen van Jason en mij. Ik was een jaar of 14/15 op deze foto's. Zo ontzettend verliefd dat ik op hem was. Hij was lief, zorgzaam, knap. Nog geen jaar later sloeg alles om. Ik kon toen geen kant op , het contact met mijn ouders was al helemaal weg in die tijd. Omdat ik bij Jason in woonde moest hij meer gaan werken. Dat was wat hij verschrikkelijk vond, werken. Via een vriend kon hij aan een paar kilo cocaïne kopen en het leek hem een goed idee om te gaan dealen. In het begin maakte het me niks uit, maar naar een tijdje begon hij er ook andere dingen bij te doen. Hij kwam een paar keer vast te zitten. Elke keer kwam hij slechter uit de bajes dan dat hij er in ging. Ondanks dat ik het niets eens was met zijn "werk" en hadden we vaak ruzie, ik wou eigenlijk  niet eens bij hem weg. Ik hield zoveel van hem. Nu dat hij er niet is in de eerste maanden van mijn zwangerschap vind ik het nog lastiger.

Nu ik over dit alles nadacht stortte ik in. Ik kreeg een paniekaanval en de tranen gleden over mijn wangen...