Keuzes

Hoofdstuk 6

POV Jason
*de dag van de bevalling

Al maanden stond mijn leven op z'n kop. Terwijl ik vast zat kwam mijn vrouwtje mij het nieuws brengen dat ik vader zou gaan worden. Ze had geen beter moment kunnen bedenken. Chayenne was dan ook de enige met wie ik een gezin voor me zag. De vrouw waarmee ik oud wilde worden. Nu zat ze voor altijd aan me vast en zou ik niet meer die angst hebben haar te verliezen. Ik geef eerlijk toe dat ik niet altijd de beste man voor haar geweest ben maar sinds het nieuws van haar zwangerschap ben ik compleet veranderd. Helemaal heilig ben ik niet, maar bijna een jaar geleden was het veel erger met me gesteld en zat ik nog zwaarder in de criminaliteit. Meerdere malen heb ik mijn eigen vrouwtje in gevaar gebracht, al weet zij dit natuurlijk niet. Voor een jaar geleden zat ik nog zwaar in de wapen en cocaïne handel. Nu deal ik alleen in wat grammetjes Haze. Helaas heb ik nu wel een schijt baan erbij. Wat heb ik er een hekel aan om voor een baas te werken, maar ik moet wel. De kleine heeft straks een papa nodig die er is, niet een die continu in en uit de bajes komt. Toch moet ik toegeven dat ik het geld wel mis en af en toe er wel een klusje bij doe. Doordat ik een normale baan heb valt dat ook wel minder op als ik hier en daar een klusje afhandel.

Vandaag was ik vrij en was de hele dag gereserveerd voor mij en mijn vrouwtje. Ik stond in de badkamer mijn haren te doen toen ik Chayenne hoorde roepen dat het niet door ging en dat ze zich er niet goed bij voelde. Vanochtend was ze namelijk al met buikpijn opgestaan. Snel liep ik naar haar toe. Ik zag haar op bed zitten en ze vertelde dat ze buikpijn had. De eerste gedachte die door mijn hoofd spookte was weeën, maar al snel sloeg ze deze gedachte van tafel af. Chayenne is echt geen klager en geeft nooit pijn aan, dus ik besloot een glas water voor haar te pakken. Ondertussen appte ik mijn beste vriend met de vraag waar ik op moest letten. Richardo had dit namelijk tot 3 keer toe meegemaakt. Die man heeft 2 dochters en een zoon. Alleen niet bij dezelfde vrouw. Rico ken ik vanaf mijn kleutertijd al. We zijn samen opgegroeid en hebben ook samen vastgezeten. Rico appte me al snel terug dat ik op de tijd tussen de krampen moest letten. Terwijl ik het bericht las schonk ik een glas water voor Chey in en liep ermee terug. Ik ging naast haar zitten en legde mijn hand op haar mooie zwangere buikje. Nog nooit had ik een zwangere vrouw aantrekkelijk gevonden maar poww die van mij is bloedje geil. Na een paar minuten merkte ik dat de pijn bij haar erger werd. "Je hebt pech nu ! Ik bel de verloskundige" zei ik dwingend en pakte mijn telefoon.

Nadat ik de situatie had uitgelegd aan de beste mevrouw kreeg ik het advies om toch naar het ziekenhuis te gaan aangezien het nog wel te vroeg was. Snel pakte ik Chays vluchtkoffer uit de babykamer en terwijl ik haar ondersteunde liepen we richting de auto.

Eenmaal aangekomen in het ziekenhuis werd Chayenne gelijk naar een kamer geleid en werd haar ontsluiting gecheckt. Ze zat al op 6 CM ontsluiting. Vandaag ging het dus echt gebeuren, ik word papa. Ze werd gelijk opgenomen en de verloskundige werd gebeld. Het was ontzettend spannend maar ik baalde ook, aangezien we het nog niet eens waren over de naam. Mijn vrouwtje had twee namen bedacht, namelijk Naléyah of Aylin. Dat waren namen die ik niet helemaal zag zitten. Ik wou een stoere naam voor mijn dochter, Yaell of Ryder.

Inmiddels waren we een paar uur verder en de pijn van Chayenne werd steeds erger. Ik vond het moeilijk mijn vrouw zo in pijn te zien en vroeg of ik wat voor haar kon doen. Ze vroeg om eten, KFC of Mac. Snel vertrok ik richting de auto. Tijdens het rijden belde ik Rico en vroeg of ik hem op kon halen. Ik moest echt even een jonko roken, anders kon ik deze stress niet aan man. Eenmaal aangekomen bij Rico stapte hij gelijk in en had al een jointje klaar voor mij. Terwijl ik die aanstak reed ik weg en ging richting de drives.
Snel bestelde ik alles wat mijn wifey lekker vond en reed als een malle weer terug naar het ziekenhuis.

Rico bleef in de wachtruimte wachten terwijl ik naar binnen liep. Ik was zo in een waas dat ik Sascha, de beste vriendin van Chayenne, niet eens zag staan. Snel gaf ik het eten aan Chay. Helaas had het niet veel nut meer. Ze kon nog net een hap naar binnen krijgen, gelijk daarna kreeg ze een behoorlijk pijnlijke weeë. Deze voelde ze heel erg, ondanks haar ruggeprik. De arts checkte haar ontsluiting en ze zat op de aangebroken 10 CM ontsluiting, wat betekende dat ze mocht persen.

Na een paar keer persen hoorde ik het mooiste gehuil en gekrijs van de hele wereld. Ons kleine wondertje werd op de borst van Cheyenne gelegd en ik ging er snel bijstaan. Wauw ! Wat was mijn dochtertje mooi. Ik wreef door het haar van mijn vrouw en vertelde haar hoe trots ik op haar was. Voor de rest kon ik alleen maar staren naam mijn dochter. Nadat we even hadden kunnen kennismaken met onze prinses vroeg de verpleegster wat de naam van ons kindje zou gaan zijn. Chayenne keek mij aan en ik wist genoeg. Voordat ik er erg in had gooide ik de naam eruit Naléyah Yaell Trustfull.