COMPLETED (UNDER REVISION)
They say everybody needs a second chance. No matter how mean you are.
Though for some people, they find that second chance a little late.
__________________
The black sheep of the Montez family. That's what they called Ale...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
AN: Don't be shy and play the audio while reading! ;)
I woke up without the best feeling I could feel. Mentally and physically.
Pagkagaling sa mga limang minuto kong pakikipagbuno sa banyo, humiga ako ulit sa kama. This illness is taking a toll on me, that's for sure. Isang linggo na din ang nakalipas mula nang pumunta ako sa doktor na 'yun. I remember telling him that I won't do the treatment like a brat, but now I want to take those words back.
Natawa ako sa isip ko. Mukhang tama nga siya. I really wasn't in the right mind. Ngayong nahimasmasan na ko, gusto ko nang bumalik d'on at magmakaawa sa kaniya na umpisahan na ang treatment.
Nanatili pa kong nakahiga nang mga ilang segundo bago ko napagdesisyonan na bumangon ulit, pagtapos ay kinuha ko ang gamot sa drawer ko at uminom. Pagkainom ay nagsimula na akong maghanda para pumasok sa office.
I was thinking twice kung papasok ba ako o hindi. I just want to slack for the whole day, just once in a while, but my gut says I should go to work.
Good thing at napagdesidyunan kong tumira sa isang subdivision na malapit lang sa office. Pwede akong maglakad papunta doon kung gusto ko dahil aabutin lang ako ng mga 10 minutes, pero tamad akong maglakad kaya mas pinipili ko ang magmaneho, and that's still good dahil nakakarating ako doon within 3 minutes, kapag hindi traffic.
Binati ako ng mga guard pagkapasok ko sa building at binati ko din naman sila pabalik. Binabati ako ng iba pa na nakakasalubong ko at sinisikap ko na at least mangitian silang lahat.
I may not have woken up in the best way, but at least my morning is getting better.
Sumakay ako ng elevator at pinindot ang 3rd floor. Pagkaalis sa elevator, nakita ko si Emma na nakaabang sa pinto ng office ko. Nang makita niya ko ay nagmadali siyang salubungin ako. "Good morning, ma'am Aleeza." Bati niya sa'kin.
"Good morning din." Balik ko sa kaniya. "Why were you in front of my office? May problema ba?" Taka kong tanong sa kaniya.
"Actually ma'am, it's a good news rather than a problem." Tuwa niyang sagot.
"Really? Ano namang good news 'yan?" I start to get curious about her news.
"May bago tayong potential investor! And they're a very big company. 'Yung isa sa mga CEO mismo ang nagpunta dito. He said they'll be willing to invest pero gusto ka muna niyang makausap." Paliwanag ni Emma.
That's a very big news! "Talaga? Anong company?" Tanong ko kaagad.
