1. Bölüm Geçmiş 🌏

2.8K 67 12
                                    

İyi okumalar canlarım:)

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın.

Sizi çok seviyorum ♥️

*Sil baştan başlamak gerek bazen.*

Hayat o kadar adil değildi , Siz hayal kurarsınız başkaları yaşardı . Burası Mardin'di hayalleriniz için çalışıp çaba sarf etmeniz gerekiyordu. Başarı en büyük değerdi.

**************************
**************************

Ben Elif Nehir Yıldırım (Demirkan)

Mardin Midyat'ta doğdum , ailemden ayrılalı 8 yıl oldu .

***8 yıl önce****

*İnsanlar  hayalleri için yaşar , hayallerini gerçekleştirmek içinse  çok çalışırdı . Bu uğurda çok yıpranır ve yara alırdı. Eninde sonunda  hayallerine kavuşurdu  .
Yeter ki pes etmeyin ! Mücadele edin siz mücadele ettikçe güçlü durdukça  var olucaksınız. Unutmayın her karanlığın ardından parlak bir ışık vardır ! Umudunuzu  kaybetmeyin. *

Son

Okuduğum kitap bitmişti  kitapı  okurken yer yer baş karaktere çok üzülmüştüm  . Sonunda hayallerine kavuşmasına mücadelerinin  boşa olmadığına çok sevinmiştim.

Güçlü durmaya çalışmak ağır geliyordu . Kardeşlerim için güçlü olmak zorundaydım . Eğer üniversiteyi kazanırsam hem bu konaktan kurtulucaktım hemende Savaş'ı dedemlere  emanet edip kardeşimi   babamın karısı olucak yılandan korucaktım.

Kardeşim Annemin bize emanetiydi  . Ne pahasına olursa olsun onu kurtarıcaktım bu cehennemden  yaptıklarının bedelini onlara ağır ödeticektim.

Kazanırsam Mardin'e ne zaman geri dönerdim bilmiyorum tek bildiğim doğduğum şehiri bana dar edenlere zamanı gelince nefes aldıklarına pişman edecektim.

Yandığım kadar yakıcaktım !

Kalbimi herşeyimi Mardin'e  bırakacaktım , Sevdiğim adamı bırakmak zorundaydım.

En acısı ona sarılıp veda edemicektim . Veda edersem onu bırakamazdım ki !

Çok seviyorum biliyorum onu göremicem sesini her gün duymadan uyuyamayan ben onsuz uyumaya güne başlamayı öğrenicektim  .

Canım , canımız çok yanıcaktı !

Onu kaybedemezdim  onsuz yaşamak onu bir avuç toprağa emanet etmekten daha az canımı yakardı.

Ateş Demirkan  benim evim kalbim yuvamdı. Ve ben kalbimi yuvamı  bırakmak zorunda kalacaktım .

Onu kendimden bile çok seviyorum  .

Kilometreler aramızda olucaktı , her şeye Sil baştan başlıcaktım ama ona olan sevgim hep gün geçtikçe artıcaktı.

Telefonumdan gelen bildirim sesiyle hızla bilgisayarıma önümde  açık olan siteye giriş yaptım .

YÜZLEŞMEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin