Sevgili okuyucular;
Olaylar karışmaya başladı, devamında sizi nelerin beklediğini öğrenebilmeniz için bol bol beğeni ve yorum bekliyor olacağım sizlerden.
**
Arabanın camından dışardaki manzarayı izliyor olmam bile bir nebze olsun sinirlerimi yatıştırmaya yetmiyordu. Lanet olsun ki şu an abi dediği kişiye gitmek için yola koyulmuştuk. Ne kadar süreceği hakkında hiç bir fikrim yoktu. Sürücü koltuğunda oturan adam beni zorlamadan kendi isteğimle bindirmeyi başarmıştı, beni arabamla tehdit etmişti pislik herif. O gün onu o klüpte bırakma salaklığını yaptığım için kendime saydırmaktan geri durmadım. Arabanın kıymetli oluşu beni bu görüşmeye mecbur kılmıştı. Tabi görüşme sonrası onları şikayet etmeyeceğim anlamınada gelmiyordu. Onlara dünyanın kaç bucak olduğunu göstermeden rahat bir nefes almak yoktu bana.
"Kızım kırmızı alarm! Bir saat sonra beni arıyorsun eğer ben cevap vermiyorsam aile paylaşımı üzeri konumuma bakıp derhal yanıma geliyorsun" Asya'ya gizlice attığım mesaj sayesinde içim biraz rahattı. Bunu akıl ettiğim için kendimle gurur duyuyordum.
Yüzümdeki sinsi gülümsemeyle camdan dışarıyı izlemeye koyuldum. Yol kenarında müstakil villalar dikkatimi anında çekmişti. Neresiydi ki burası? Daha önce hiç gelmediğim bu yer dikkatimi fazlasıyla çekmişti. Yeşilliğin gözler önüne sunduğu muazzam şölen burayı beğenmeme yetmişti.
Araba ilerledikçe villalar seyrekleşmeye başladı. Nereye gittiğim konusunda en ufak bir fikre bile sahip değilken burda oluşuma tekrardan lanet ettim. Aklımda kurguladığım senaryolar pek sağlıklı değillerdi buda beni her saniye daha da geriyordu. Arabanın yavaşlamasıyla geldiğimizi anladım. Caddenin kesimindeki devasa villa gözlerimi kamaştırmıştı. Büyüklüğü bir yana dursun duruşu ve rengiyle asalet diye bağırıyordu adeta. Siyah renge bürünmüş villa ilgimi onun üstüne çekmeyi başarmıştı. Arabanın durmasıyla bana dönen gözlerle inmemin gerektiğini anladım.
Yolculuk yaklaşık 22-30 dk civarı sürmüştü, bu esnada hiç konuşmamış kendimce olacakları hesaplamıştım. Neyin olacağını tam kestiremesemde tehlike anında hemen çığlığımı basar kaçmaya yeltenirdim herhalde diye planlamaları beynimde kurguluyordum.
Arabadan indiğimde tedirginliğimi azda olsa götürebilmesi için derin soluk çektim içime. Duygularımı tanımlamam gerekirse geldiğim ve hiç bilmediğim insanların bulunduğu bir yerde olmam, üstelik peşimi bir türlü bırakmayan bu sığırın beni tehdit ederek buraya getirebilmesi tedirginliğimin yanında merakta barındırıyordu. Neydi bu ısrarın nedeni? Birazdan öğrenebilmek adına olacaklara hazırladım kendimi.
Evin büyüklüğü yetmiyormuş gibi bahçenin büyüklüğü büyülemişti beni. Etrafta hatrı sayılır ağaçlardan oluşan bahçe, tam ortasında küçük denilemeyecek bir süs havuzu ve girişe uzanan uzun bir yol. Etrafı taradıktan sonra bakışlarımı sığır yerine koyduğum adama çevirdim. Oda arabadan inmiş benim indiğim tarafa doğru ilerlemişti.
Ona bakmama karşılık vermeyince yüzümü tekrardan evden yana döndüm. 3 kattan oluşan, en üst katı sadece camdan ibaret bir villa ne kadar güzel olabilirse karşımdaki yapıtta bi o kadar güzeldi.
Adamın ilerlemesiyle ilerlemem gerektiğini anladım, giriş kapısına doğru adımladığımızda içimde gezinen merak duygusunun yanında heyecanda yer almıştı. Kapıya ulaştığımızda kapıyı iki defa tıklayıp beklemeye koyuldu. Bu gibi bir evde çalışanların olduğuna emindim. Kapının açılmasıyla karşımda 50-60 yaş civarı görünümlü bir kadını görmeyi elbette beklemiyordum. Bu gibi yerlerde kısa etekli, yakası göğüs dekoltesini gösterecek şekilde açık bir genç bayan bekliyordum, yanılmıştım. Kadının yüzündeki tebessüm ona minnoş bir hava katıyordu.
"Hoş geldiniz"
İçeriye buyur ettiğinde içeriye adımlayan sadece bendim. O sığırın gelip gelmeyeceğini bilmiyordum, bu yüzden ona bakmak için arkamı dönmüştüm.
"Meryem abla sonrası sende"
Ses tonunun herkese karşı böyle düz ve duygusuz olduğuna kanaat getirmiştim artık.
"Tamam oğlum"
Daha fazla ondan taraf bakmak yerine evin içine doğru döndüm. Karşımda geniş bir hol ve hole bağlı olan devasa camları olan bir salon vardı. Salonun tamamını göremiyordum ama gördüğüm kadarıyla bile hayran bırakmıştı beni kendine. Evin dış cephesinin tam aksine beyazlar içinde dizayn edilmişti. Meraklı bakışlarım salon ve evin diğer her bir yerini görmek adına etrafı taramakla meşguldü.
"Hadi gel kızım seni Poyraz beyin yanına götüreyim"
Kadının bana sunduğu sıcak bakışlar beni rahatlatmıştı, anın büyüsünden bir kaç saniye olsa bile kurtarmaya yetmişti. Adının Poyraz olduğunu öğrendiğim abi dedikleri adamın beni bekliyor olması stresimi arttırdı.
"Tamam" Meryem ablanın sunduğu tebessüme karşılık bende tebessüm ettim. Meryem ablayı takip edip arkasından gittim. Holu aşmış salona doğru ilerlerken salonun tamamını görecek olmam heyecanlandırmıştı beni. İlerledikçe heyecanım artmış tedirginliğime karışmıştı.
Salonun bu kadar büyük olması hayalleriminde ötesiydi. Kendimi aşacak hayaller kurup kendimi üzenlerden asla olmamıştım. Salonun kapısına geldiğimizde devasa camların önünde heybetli bedeniyle bize arkası dönük şekilde durmuş biri vardı. Poyraz denilen adamın bu olup olmadığını bile bilmiyordum. Meryem ablanın yanımdan ayrılıp gitmesiyle salona doğru ilerledim. Bu sırada gözlerim rahat durmayıp salonun görmediğim tarafını odağına almış merakını gideriyordu. Salonda beyaz geniş koltuklara uyumlu televizyon ünitesi siyahtı. Salonun bir köşesindeki şömine ve hemen yan tarafında bulunan kitaplık gözlerimdeki hayranlığı saklamadan gözler önüne seriyordu.
"Aykut'a zorluk çıkarmışsın" sert ses tonu beni o anki dalgınlığımdan söküp aldı. Etrafı taramayı bırakıp camın önünde duran bedene yönelttim gözlerimi. Gözlerimiz kesişince içimde oluşan hissin ne olduğunu bende çözememiştim. Gözlerini ilk görüşüm değildi bu, klüpte merakım yüzünden girdiğim kumarhaneden kaçmamı sağlayan kişiydi o.
"Neden buraya gelmemi istedin?" duruşumdan ödün vermeyip sesim sert ve emindi. Sorduğum soruya her hangi bir tepki sergilememişti. Adının Aykut olduğunu öğrendiğim sığır gibi buda duygularını iyi kamufle ediyordu.
"Otur!" sesinin tınısından çok söylediği şeyin emir küpü olması sinirlendirmişti beni. Duruşumdan ödün vermeden tek kaşımı kaldırıp meydan okuyan bakışlarımı sundum. Emir verilmesinden asla hoşlanmazdım, haz ettiğim bir şey asla değildi bu.
Gözlerimiz birbirinden bir an olsun kopmadı.
"Nedenini anlatsan bende burdan gitsem ya artık"
Kaşımı indirmemiş meydan okumama devam ediyordum. Verdiği emiri es geçmiş merak ettiğim soruyu yöneltmiştim. Merakımı giderip burdan gitmek istiyordum.
"Dediğim bir şeyi tekrarlamayı sevmem. Otur!"
Bu adam ya beni duymuyordu yada benim dediklerim onun umrunda değildi. Gözlerinden kopamayan gözlerim yüzünü taramaya başladı. Gür kirpikleri gözlerine ayrı bir hava katmıştı. Ben bile bu kadar gür kirpiklere sahip değilken onun oluşu kıskanmama sebebiyet vermişti. Kemerli burnu dolgun dudaklarıyla uyum içerisindeydi. Siyah saçları ne düzenli nede dağınıktı. Buda ona ayrı bir hava katmıştı. Fazla çıkık sayılmayacak elmacık kemikleri çene kemiğiyle orantılıydı. Hafif sakalı yüzüne asi bir görünüm katmıştı. Allahım bu adama düşmemek imkansızdı. Geniş omuzları, yapılı olduğunu belli eden vücuduyla al vitrine koy izle misaliydi. Bir erkeği kendimce bu kadar övmek beklenmezin dışıydı.
"Oturacak kadar uzun bir konu olduğunu sanmıyorum" gözlerim tekrar gözlerine tırmandı. Gözlerinden hiç bir duyguyu anlamamak canımı fazlasıyla sıkmıştı. Bana doğru adımlaması içimde heyecanı harladı, bedenimin böyle tepki vermesi beni sinirlendirmişti. 3 adım uzağımda durduğunda beni baştan aşağıya süzdü, sapık falansa buradan kurtulmanın pek mümkün olmadığını eve girerken anlamıştım.
"Baya uzun olacak" beni süzmeyi bırakıp gözlerimde durduğunda sarf etmişti sözlerini. Neydi bu şimdi? Tanımadığım bir insanla ne gibi uzun bir konum olabilirdi ki. Bir yanım burdan çıkabilmenin yolu onu dinleyip huyuna gitmem gerektiğini söylerken, diğer yanım ona boyun eğmek yerine kaçıp gitmemi öneriyordu. Ve lanet olsunki şu an ne yapmam gerektiğini bilmiyordum.
03.10/2019
0-10 arası puanlamanızı istesem kaç puan vermiş olurdunuz?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TUTSAK
Random"Benden gidebilmen için önce beni yok etmen gerekiyor" sesi sertti, tıpkı büründüğü kişilik gibi. Bunu yapamayacağımı benim kadar oda iyi biliyordu. "Seni gördüğüm o güne lanet olsun" hıçkırıklarım odada yankılandı "O benim en özel günümdü" yüzündek...
