Take Care Of My Heart

Chapter XXIII

Yeesha's POV

I just arrived in Cebu. It's breathtaking. Maganda ang lugar na napili ni Lee para sa akin.
"Why are you here?" tanong ni Lee sa akin ng araw na iyon. Nag-agahan na ako.
"He cheated on me. He's crazy." I told her. Isinubo ko ang pandesal at ini-imagine ko na si Aran iyon.
"I hate him Lee."
"Did you already talk?"
"I don't like to talk. There's no sense. I saw with my two eyes Lee. Bagong gising siya then he's still wearing his pajama when he went down ,then the girl stood up and him. I hate them. His father told him that this girl is dying to meet him. My gosh Lee I'm not that naive not to understand what they are talking about." naiiyak kong sabi niya.
Uminom na ako ng coffee na ginawa nito.
"I regret to meet him. I should not come to Thailand. It's a beautiful country yet behind it, is my misery"
"Do you love him?"
"Of course I do."
"Did he touch you already?"
Natigilan ako.
"Of course not! Hindi maaari yun. I still believe Maria Clara is in my system.".
" what??kaya pala he's trying to cheat on you dahil hindi niya magawa ang mga bagay na gagawin ng isang tao. Did he kissed you in the lips? "
"No.".
" what?My gosh Julyenne,I had my first kiss when I said yes to my husband. Then not only one kiss I had a lot of kiss the following days,months,or even years."
"Are you crazy Lee.?Hindi ko kaya yata yun. " Tumawa ito sa hitsura ko.
" Let's not talk about him "
Ngumiti ito.
"You told me,you became a caregiver. How was it?"
"Siya yung binantayan ko."
"What? Oh my gosh!he must be fallen for you. Paano nangyari?"
"I don't know. Ang sungit non.".
" pinapaliguan mo siya sa bathroom niya?"
"Oo"
"What?hindi ka man lang natukso?'"
"Anong tukso,Ewan ko sayo. Trabaho ang iniisip ko Lee."
"He has six packs abs?"
"Hindi ko alam."
Natatawa ito sa sinabi ko.
"You might closed your eyes while doing those things to him."
"Oo. I stopped all my senses."
"You should talk to him baka nagkamali ka lang".
" no I can't be wrong."
"Bahala ka nga."
"Umuwi siya next week."
"Umuwi ka na rin,nag-alala na rin yung pamilya mo sa Marinduque."
"Oo na."

Nag-asawa na si Lee at Korean ang husband nito. May isang anak na ang mga ito. She was very happy.
Ini-open ko ang cellphone ko. Many messages came in. Napangiti ako dahil 80% ng mga text messages na iyon ay mula sa lalaking nagbibigay problema ko.

Then suddenly my phone rang.
Aran is calling.....

Makalipas ang ilang sandali ay nahinto din ang tawag nito.

I really want to answer but my mind is telling not to.

Napatingin ako sa picture niya. He was not smiling in the photo. Seryoso ang mukha nito. Ang mga mata ay nakatutok sa kung anong tinitingnan nito sa kalayuan.
Umiyak na naman ako.
I missed Aran.

Lumipas ang ilang araw ay unti-unti kong nakalimutan ang masakit na nangyayari sa akin.
I decided to go back in Marinduque. I have face now my problem. Walang mangyayari kung pilit kong tatalikuran ang problemang iyon.
I packed my things.
"Lee,bring your family,okay?" sabi ko.
"So,magpapakasal ka na talaga sa  kanya?"
"I realized I still love him,Lee, I can't live without him"
"Wow,mabuti naman at naisip mo."
"Natatakot akong mawala siya sa buhay ko. Tingin mo,hindi niya babae yun?"
"Hindi nga.Judgemental ka kasi."
Tumawa ito.
"Paano kapag babae niya talaga iyon?" mahina kong sabi.
"Tanungin mo ilan ang kailangan niya?tapos sampalin mo at iwanan mo siya."
"Ganon?"
"Oo."

Nagpaalam na ako. Napangiti ako. I stayed there for a week and two days extension. Nalilibang ako habang iniisip ang mga mahahalagang bagay na dapat pagtuonan ko ng pansin.

Tinungo ko ang ancestral house.
"Dumating ka rin sa wakas,pinaalala mo kami masyado. Where did you go?"
"Sa Cebu,I visited Lee. Matagal din kaming hindi nagkita."
"Ganon,Hindi ka man lang nagtext dito na nasa mabuting kalagayan ka."
"I'm sorry po. Wala po ako sa katinuan ng mga oras na iyon."
"Ano ba kasi ang nangyari?"
"Wala po."
"By the way,nandito na yung pamilya ni Aran. They will prepare and help you."
"Where are they?"
"Nasa bahay niyo. Tapos na ang housewarming party niyo. We did it without your knowing dahil wala ka dito. Ayos lang ba sayo?"
Tumango ako.
"Where is he?" Tanong ko.
"Bumalik ng Thailand,pupunta daw yun ng South Korea para sa business conference nito. "
"Mabuti naman."
"Anong mabuti naman? Nag-aaway ba kayo?"
"Ayaw ko po siyang makita."
Nagkatinginan ang mga ito sa harapan ko.
"Pupunta ka ba ngayon sa bahay niyo?"
"Bahay ko Itay!"
"Bahay niya,hindi perA mo ang ginamit sa bahay na yun." Galit na wika ng mama ko.
"Tsk. Sino ba ang anak niyo,siya o ako?"
"Siya." Magkasabay pa ang mga ito sa pagsagot.

Hindi na muna ako nagpakita sa kaniyang pamilya ng tatlong araw. Nagtatago muna ako sa loob ng bagay,ayaw ko namang lumabas dahil baka may nakakilala sa akin.
Ang ate ko ang nag-aasikaso ng mga papers ko after ko ginawa through online.

Kinagabihan ay naghapunan na sila.
"Ma,nagkausap ba kayo ni Aran---"wika ng ate ko at natutop pa ang sariling bibig ng marinig ang sinabi niya.
" Aran?I thought he's in Korea. "
"Nandito na siya." wika ng Itay niya na sa kabilang bahay na yata naglalagi ito.
Tumayo na ako.
"Saan ka pupunta?"
"Matutulog na ako."

Pumanhik na ako sa kwarto ko.
Kinabukasan,I decided to go there.
I drove my car. Maganda pala yung bahay ko. Napangiti ako. Noon ay hanggang sa isipan ko lang ito makikita pero ngayon ay nasa harapan ko na. Nandoon ang pamilya ko sa bahay na iyon. Nauna pala ang mga ito kaya pala tahimik ang mansion ng umalis ako. 
Tumingin ako sa relo ko. It's 10  in the morning.
"Yeesha!" tawag sa akin ni Arin. Yimakap agad ito sa akin.
"How are you,sister in law?"
"I'm fine."
Lumapit sa amin ang babaeng----kayakap ng Aran na iyon. Nakangiti. I want to cry dahil dinala pala talaga nito ang babaeng yun sa pamamahay ko.
Relax Yeesha.
"Yeesha,meet my cousin, she's the daughter of my Father's younger sister. She's from Canada. She wants to meet you too."
Natigilan ako. Parang gusto ko nang mawala sa harapan nila. I want to get lost for a while. Nagkamali pa ako ng hinala. Pinalala ko pa ang sitwasyon at naglayas pa ako. I never talked to him. I never answered his phone calls and text messages. I'm terrible.
"Yeesha,are you okay?"
tanong nito. Niyakap niya ako.
"Please take care of my cousin. He really loves you." Ngumiti ako na may halong iyak.
"I'm sorry"
"Nice to meet you ,I'm Carla."
"Nice to meet you too.
Nagkwentuhan pa kami.
Pumasok na ako sa loob. Naabutan ko ang mga magulang nito nag-uusap .
" yeesha,dear!"
"Oh..yeesha,nice to see you here."
"Mabuti at nakarating kayo dito ng maaga."
"Oh..please...English...honey we couldn't understand you."
Tumawa ako. I just cried.
"I'm happy you arrived here. I thought you won't come." Niyakap ako ng mommy nito.
"Why not? It's your wedding day. I always think and imagine this in Thailand."
"Where is he,mom?"
"Upstairs. He just arrived this morning. Maybe 3 in the morning."
Nagpaalam na ako sa kanila at pumanhik na ako. Naabutan ko siyang natutulog. Hindi pa ito nakapagbihis. Nakadapa ito sa kama. I almost lost him.
Tumulo ang mga luha ko.
I let him sleep at tinawagan ko si Lee.
"Hello Lee"
"O nagkita na kayo?"
"Hmm..I'm wrong!"
"Really? He loves you Julyenne. He wouldn't come if not for you."
"Probably. It's his cousin. I judged him easily. Ang sama ko."
"Hindi, nagmahal ka lang. "
"Thank you Lee."

Nagkwentuhan muna kami bago ako nagpaalam.
Pumasok ulit ako sa kwarto.
Nagulat ako ng makita siyang naghuhubad.
"Aran,ano ba yan----!"sigaw ko ng makita ko siya. Papasok na siya ng banyo. He jumped in surprise.
" ano ba-sigaw ka ng sigaw!where did you go?" Tanong nito na nakahawak sa doorknob ng pinto ng bathroom.
"Sa malayo."
"Hindi ka man lang tumawag. I am dying to know if you are safe."
Pumasok na ito. I can hear the water. Ang ganda ng silid. Parang hotel sa ganda iyon.
"Are you scared?"
Tanong ko ng makalabas ito. Nakasuot na ito ng pambahay. Isang t-shirt na kulay maroon at shorts. Tsk,kahit simpleng damit bakit nagmukha itong model.
"Someone is drooling now."mahinang wika nito. Tinungo nito ang kama para humiga.
" Where did you go?" tanong nito.
"Cebu"
"What??"
"Maganda don,nakapag-isip ako ng maayos."
"Why you never see me before you left?"
"I did."
"Kailan?"
"That morning when your cousin arrive. I just came in time when I see the both of you embracing. I thought--"
"You thought I cheated on you?" Pagtatapos nito ng dapat kong sasabihin.
I nodded.
"Julyenne,I can't "
"So that's why I left. "
"So next time,you should asked me,don't jump into conclusion. Sometimes your mind is telling you bad things..don't follow that."
" okay. Sorry for giving you trouble."
"It's fine at least you are here now at my side."
Hinalikan niya ako sa sentido ko at niyakap ng mahigpit.