It's monday morning and I am heading now to school. I kind of feel the good vibe of my morning. Sakay sa kotse ko na mag-isa, tinungo ko ang paaralan. Shat texted me this morning that she'll be late at first subject. May inaasikaso siya at hindi na rin ako nagtanong kong ano iyon.
It's my third week in college. Nararamdaman ko na medyo challenging ang level na ito. Hindi tulad noong lower year pa ako na medyo kinakaya ko, ngayon ay kailangan kung magpursige upang matuto ako at mahangad ang Kagustuhan kong matulad kay Daddy.
"Here's the rule, I am the kind of challenging mentor here. Kaya inunahan ko na kayo, hindi ako magtuturo ng basic lang at hindi ako tumatanggap ng ideya na mababaw. Gusto iyong maganda at perpekto! Every week you must pass two plates on me, every Friday ang pagcollect ko roon. At kapag hindi ko nagustuhan uulitin niyo hanggang sa matambakan kayo. Kaya kung ako sa inyo, Gumuhit ng Gumuhit na kayo ngayon ng kung ano ano." one of my strict professor.
"May nakikitaan na ako dito ng aking galing... But I am looking for more on her. She's more creative and she's always seeking for new door on her box." tinaas niya ang puting papel sa harap at nakatingin ng diretso sa akin.
"Here's your plate, Miss Viardo. Your works are good. Ikaw ang nagbibigay ng depinasyon sa kasabihang. Your work is your face."
Mariin lang akong nakinig sa kanya, tahimik akong tumayo upang kunin ang papel ko. I heard some of my classmates cheering and teasing my male teacher.
"Sir... Ano bayan! Hindi purket maganda Si Audrey ay siya nalang ang palaging may magandang komento sa plates. Maganda rin naman ako at maganda rin ang ideas ko." sigaw ng isa kung kaklase na babae.
"I only complement her because I can see the good idea on her works. Ynnia kung palagi kang magcocomplain mas mabuting magpalit nalang tayo ng posisyon tutal parang mas marunong ka pa sa akin."
Malakas na tawanan ang binigay ng mga kaklase ko sa sinabi ni Sr Eduardo. Masama naman ang tingin na binaling ni Ynnia sa akin. I just looked at her straightly with my cold stare. Wala akong pinakitang takot sa kanya dahil hindi naman talaga ako takot. I can feel her nasty attitude but I think she needs to know me more, I am good but I can be nasty... More nasty than her.
Ang kasunod na nangyari ay discussion lang sa ibang subject hanggan sa dumating ang lunch. Lumabas ako ng classroom upang antayin si Shat, sabi niya matatapos na sila sa huling subject.
"W-ala na akong p-pera.. 'yan lang ang baon k-ko, Aqous! H-huwag mo akong s-sasaktan.."
Ito nanaman. Kapag bumababa ako ay ito palagi ang naririnig ko. Palaging may bully at talagang dito pa sa Archie building sila. Last week ay may nagsuntokan diyan, isang beses rin mayroong umiiyak na matabang lalaki.. They always asking for forgiveness at palagi kong naririnig ay ang pangalang Aqous..
"Tangina mo! Wala kang pwentang kausap! Napakaburat ng utak mo!! Mamayang hapon magdala ka ng pera at dito kita kikitain! Ramihan mo kung araw mo ng sapak!"
Ilang minuto ang lumipas nakita kong may lumabas sa likod ng Cr at isang matangkad at payak na lalaki ang kumakaripas ng takbo papuntang gate. Ang sumunod sa kanya ay pamilyar na sa akin.
His Uniform is now on his shoulder and he's wearing only his white T-shirt. May sigarilyo sa likod ng tainga niya at mayroong rin siyang Peircing sa kaliwang tainga niya. Itim na kulay bilog iyon. Ang pangit niyang tingnan at mukhang taong kanto talaga.
I am just surveying him. He's tall, lean and bulky. Side shave cut at medyo may kahabaan ang natirang buhok sa gitna kaya nakatali iyon. Maputi siya. His eyebrows were thick and his nose got a good shape more like, near to perfection. He got a really defined and prominent jaw, And his lips were on thin line but you can still see its reddish color.