kabanata 14

17 5 0
                                    




Tuesday Morning, I went to school earlier than usual. And I go home 5 pm because I have a lot of papers That I need to do in library. Wednesday, maaga rin ako, Thursday ay ganoon rin.

"Lunch?" Someone whispered on my side.

Friday na ngayon medyo late ako pero nakahabol parin sa first period namin.

I looked at the person beside me, do I need to tell who was this person, though?

"Kasama ko si Divine." I answered Part sternly.

"Uhm..  Balita ko maaga silang nag-uwian dahil uh..  Dahil may pinapagawa ang head ng engineering councel sa kanila."

I gazed him again, my brows furrowed.

"Sa'n mo nalaman?"

Bakit palaging may alam 'to tungkol kay Shat?

He smiled at me shyly, napakamot pa siya sa kanyang kilay."Pinsan ko kasi 'yung head, narinig ko lang kanina habang  may kausap siya sa phone niya." he explained.

I just nodded. I immediately opened my phone and typed a message for Shat.

To shat:

Where are you?

Tumingin ulit ako sa tabi ko, nag-aantay parin si Part sa sagot ko. I lucidly see he's hopeful to have a lunch with me. Hindi ko pa siya mapagbibigyan dahil sa naiirita ako sa kanya pero nitong nagdaang araw ay ayos naman ang ugali niya sa akin, medyo competitive lang talaga siya sa klase.

From Shat:

Canteen, may tinatapos. Why?

She sent me two messages actually.

From Shat:

Hindi kita masusundo kaya si Type ang mag-aantay sa'yo ngayon, probably he's outside of your department now.

Napasapo ako sa aking noo ng mabasa ko iyon.

This is not actually a shit!  But still I'll say, SHIT!

Fucking shit!

Lumabas ako sa lift, nang makarating na kami sa ground ay agad kung hinanap si Type. He's outside, standing patiently. Both Hands were inside his pockets. His uniform was on his shoulder blade, he's wearing only his white ground neck T-shirt.

Bago ako tumungo sa kanya ay tumingin muna ako kay Part. I  don't feel sorry for refusing his invitation for  second time coz in the first place we're not that close as friend or as classmates hmm, maybe If I'd like his attitude next time, papayag na ako maglunch sabay sa kanya.

"Part!" I coaxed while looking at him.

He looked at me with saddened facade.

"Uhm.. I guess next time nalang siguro?" he asked hopefully and I actually don't know what to answer.

He's getting better for me pero ang ayaw ko lang talaga sa ugali niya ay palaging nagmamarunong, feeling napaka talino na palaging may suggestion sa teachers at activities na kahit alam niyang mapapahiya 'yung ibang tao ay sige parin siya. Para lang mavoice out niya 'yung idea niya.

Hindi naman tama ang ganoon. Dahil sa feeling niya sobra na siyang matalino at magaling ay kaya na niyang mapasunod ang ibang tao, tulad ngayon, lunch, lunch pang nalalaman. Gusto lang naman makuha atensiyon ko.

I smell something on him. Hmm.

"We'll see." mariing sambit ko at seryoso siyang tinitigan. Tumango siya at ngumiti  ng tipid.

Living Temptation (San Vicente Series #2 )Where stories live. Discover now