💓💓දෛවය💓💓 (Destiny)

🌹🌹🌹🌹

එහෙට ගිය මුලින්ම දැනුනෙ හරියට හිරගෙදරක් වගේ.ඇත්තමයි ඒක හිරගෙදරක් ම තමයි.මට ආපහු ගෙදර යන්න ඕන වුනා.එහේ අක්කල අපිට hostel එක පෙන්නල අපිට අපේ බඩුමුට්ටු අරගෙන hostel එකට ගියා.මට මහ මොකක්දෝ අමුතු හැගීමක් දැනුන.මම ජීවිතේ පලවෙනි වතාවට ගෙදරින් පිට මෙහෙම නතර වෙන්නේ.අම්මලා මාව දාල යනකොට ම්ං තනි වූනා වගේ දැනුන.😣😣😣
හොස්ටල් එකට ගිහඉන් ගෙනපු බඩු අස් කරන්න පටන් ගත්ත.මත් එක්ක මගෙ යලුවෙකුත් ආවා.එය තමයි මගේ bedmate වුනේ.එතන තිබුනේ තට්ටු ඇදන්.😃😃😃
ටික දවසක් යද්දී ම්ං ඒ ජීවිතයට හුරුවුනා.😊😊😊ඒත් මං හිතුවට වඩා ගොඩක් දුශ්කර වුනා.පොඩි හරි සැනසීමක් වුනෙ අක්කල ටික නිසා.අපි කට්ටිය ඔක්කොම 8 දෙනෙක්.එයල එක එක පති වලින් ආපු අය.ඒත් මේ දවස් ටිකට ඒ තමයි මගෙ පවුල වූනේ.😘😘😘එයල ඔක්කොම මට වඩා වැඩිමල් අය.ඉතිම් මං තම්‍යි එයලගෙ සූටි නංගී.😛😛😛
දග වැඩක් කරල අහුවුණොත් punishment දුන්නේ ලොකුම අක්කා.අම්මෝ එයට අහුවුණොත් ඉවරම තමයි.😂😂😂මගේ වයසේ දෙන්නෙකුත් හිටියා...එත් මං තමෛ පොඩිම එකා.😂😂
පාන්දර lectures යන එක තමයි එපාම කරපු වැඩේ.😫😫😫ඇයි දෙවියනේ පාන්දර 4.30 වෙද්දී lecture hall එකේ ඉන්න ඕනේ.😮😮😮අපේ හොස්ටල් පාලිකාව,පාලිකාව කිව්වට එයත් අක්කා කෙනෙක්ම තමයි.😊එයා භර ගත්ත අපිව ඇහැරවන්න.ඉතින් එයාගේ කට තමයි අපේ alarm එක වුනේ.😃😃😃
ටිකක් දවසක් යද්දී හොස්ටල් එකේ ජීවිතය සාමාන්‍ය දෙයක් වුනා.ඒත් මට ලොකු තනිකමක් දැනුනා.ඒත් මං කැමති වුනේ නෑ අක්කල මං නිසා කරදර වෙනවට.මං bathroom එකෙ ඉදන් අඩන එක නවත්තන්න මට බැරිවුණා.
මං ගොඩක් වෙලවට මගේ දුක කිව්වෙ මගේ බෙස්ටිට.😘😘😘මං පුලුව්න් වෙලවට call කර එයට.ඒක මට ලොකු හයියක් වුනා.❤️❤️❤️❤️