KISS AND KILL {Rate-m}[Completed]

Part(37)

မလိုလားတဲ့ေပြ႕ဖက္မႈ႕ေတြနဲ႔တစ္ကိုယ္လံုး
ကိုင္ရိုက္ခံထားရသလိုနာက်င္မႈ႕။ တစ္ညလံုး
စိတ္လႈပ္ရွားမႈ႕ေၾကာင့္အိပ္မေပ်ာ္ခဲ့။ မနက္
မိုးလင္းၿပီးေနေရာင္ဖ်ဖ်ဝင္လာဖို႔သာေမ်ွာ္လင့္
ေနခဲ့သည္။

ကြၽန္ေတာ့္ရည္႐ြယ္ခ်က္ေတြျပည့္ေျမာက္ဖို႔
အခ်ိန္ပိုင္းေလးတစ္ခုသာလိုေတာ့သည္။
မၾကာခင္မွာအံ့ၾသဆြံ႕အေနတဲ့kimမ်က္နွာ
ကိုျမင္ရဖို႔အခ်ိန္အၾကာႀကီးမေစာင့္နိုင္ေတာ့
ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္ေပးဆပ္ရတာနဲ႔တန္တဲ့
တန္ေၾကးမ်ိဳးကိုျပန္ယူမွာမို႔ခင္ဗ်ားအခုေတာ့
နွစ္နွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္အိပ္ေပါ့။

မ်က္လံုးထဲတြင္တစ္ကြက္ခ်င္းထင္ထင္ရွားရွား
ျပန္ျမင္ေယာင္လာတဲ့ေဖေဖနဲ႔ေမေမရဲ႕ေနာက္
ဆံုးျမင္ကြင္း။ အသိစိတ္လြတ္ေနတဲ့သားဟာ
စ်ာပနေတာင္ဘယ္လိုၿပီးသြားမွန္းမသိခဲ့ဘူး
တဲ့။ ဘယ္ေလာက္မိုက္မဲလိုက္သလဲ။

စိတ္ခ်။ ကြၽန္ေတာ္ကေဖေဖနဲ႔ေမေမရဲ႕စ်ာပန
ကိုမတက္ေရာက္ျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္ခင္ဗ်ားရဲ႕
စ်ာပနပြဲကိုေတာ့ေသခ်ာေပါက္လာခဲ့ေပးမွာ
မို႔။ မကြၽတ္မလြတ္တဲ့ဘဝမ်ိဳးမွာခင္ဗ်ားကို
ရွိေနေစခ်င္တယ္။ သံသရာဟာဘယ္ေလာက္
ရွည္ၾကာၿပီးဒုကၡမ်ားေၾကာင္းခင္ဗ်ားလိုလူကို
သိေစခ်င္တယ္။

မသတီတဲ့ထိုလူ႔ရင္ခြင္အတြင္းမွာၿငိမ္ၿငိမ္ေလး
ေနၿပီးခါးေပၚကတင္းၾကပ္လာတဲ့လက္ေတြ
ေၾကာင့္မ်က္လံုးမ်ားကိုေမွးမွိတ္ပစ္လိုက္သည္။
နဖူးေပၚေရာက္လာတဲ့အနမ္းတစ္ခ်ိဳ႕နဲ႔
ခပ္ဖြဖြပြတ္သပ္ေပးလာတဲ့ဆံပင္ေပၚက
လက္ဖဝါးတစ္ဖက္။

ဗလာနတၴိျဖစ္ေနတဲ့ေစာင္ေအာက္ကကိုယ္လံုး
ေလးကိုအသာလူးလြန္႔လိုက္ၿပီးမ်က္လံုးေလး
ကိုပြတ္သပ္လို႔အခုမွနိုးဟန္ေဆာင္လိုက္သည္။

" Morning ကေလးေလး "

" Morning ဦး "

အိပ္ခ်င္မူးတူးျဖစ္ေနတဲ့ကေလးေလးရဲ႕
ပန္းေသြးေရာင္မ်က္နွာေလးေၾကာင့္
အသဲယားကာနွာဖ်ားေလးကိုငံု႔နမ္းလိုက္
သည္။ ေမွးမွိတ္သြားတဲ့မ်က္ခြံေလးေတြကို
လည္းအနမ္းတစ္ခ်က္စီျဖန္႔က်ဲလိုက္သည္။