Part(30)

2.4K 270 57
                                    

" ကေလးေရ .... "

kimအိမ္ထဲကိုအေလာတႀကီးဝင္ကာနွစ္ေယာက္
ခန္းေလးထဲကေလးကိုေအာ္ေခၚလိုက္ေတာ့
ေရခ်ိဳးခန္းထဲကအလ်င္စလိုထြက္လာတဲ့
ကေလး။

" အား ~~ ဦး .... "

မလံုမလဲေရခ်ိဳးခန္းဝတ္စံုေလးနဲ႔ကေလးကို
ခါးကေနမကာေမြ႕ယမ္းလိုက္ေတာ့အသံ
ေသးေသးေလးထြက္လာကာလည္ပင္းကို
တင္းၾကပ္စြာျပန္သိုင္းဖက္ထားသည္။

" ေခါင္းမူးသြားၿပီကြာ ... ဦးဘယ္လိုျဖစ္
လာတာလဲ? "

သူ႔နားထင္ေလးကိုဖိကာမ်က္လံုးေလးေထာင့္
ကပ္ၿပီးခပ္စြာစြာေမးသည္။ ခ်စ္စရာကေလးေလး
ကိုခ်စ္မဝစြာျဖင့္နဖူးေလးကိုနမ္းလိုက္ေတာ့
ရင္အံုက်ယ္က်ယ္ဆီလက္သီးဆုပ္ေလးေဝ့
လာသည္။

" ကိုယ္တို႔လက္ထပ္ၾကစို႔ ... "

kimစကားေၾကာင့္ရင္ခြင္ထဲကကေလးက
မ်က္နွာေလးေမာ့ၾကည့္သည္။ နားမလည္
သလိုမ်က္လံုးေလးေပကလပ္ေပကလပ္နဲ႔
မို႔အရမ္းခ်စ္စရာေကာင္းေနေတာ့သည္။

" ကိုယ္ကေလးအတြက္ဘာယူလာလဲ
သိလား ... ကေလးအၿမဲကိုယ့္ကိုပူဆာ
ေနတဲ့အရာ ... "

ကေလးလက္ထဲကိုkimတို႔ရဲ႕ကြာရွင္းစာခ်ဳပ္
ကိုထည့္ေပးလိုက္ေတာ့ကေလးကေအးေဆးစြာ
နဲ႔စာခ်ဳပ္ကိုၾကည့္ေနသည္။

" ကိုယ္တို႔အခုအတူေနလို႔ရၿပီကေလး ...
ဘာအေနွာင္အဖြဲ႕မွမရွိေတာ့ဘူးေလ ... "

" ေသခ်ာလား? "

kimအေပ်ာ္ႀကီးေပ်ာ္ေနကာကေလးကိုတင္း
က်ပ္စြာဖက္ထားရင္းကေလးရဲ႕စကားေၾကာင့္
ကေလးနဲ႔မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္လိုက္သည္။

" ကေလးဘာကိုေျပာခ်င္တာလဲ? "

" ဦးေျပာသလိုအေနွာင္အဖြဲ႕ေတြမရွိေတာ့
တာေသခ်ာရဲ႕လားလို႔ ... "

" ဟားဟား !! ကေလးကြာ ခုပဲကေလး
လက္ထဲမွာသက္ေသေလ ... "

kimေျပာလိုက္ေတာ့ကေလးကလက္ထဲက
စာခ်ဳပ္ကိုလွည့္ပတ္ၾကည့္ၿပီးမဲ့ၿပံဳးေလးၿပံဳး
သည္။

" ဦးရဲ႕အဖိုးတန္သားေလးကိုက်ေတာ့
ဘယ္လိုလုပ္မွာလဲ? "

ကေလးစကားေၾကာင့္kimအသံထြက္သည္
အထိရီလိုက္မိသည္။ ဘာမဟုတ္တာေလး
ကိုဒီကေလးစိတ္ပူေနျပန္ၿပီ။

KISS AND KILL {Rate-m}[Completed]Donde viven las historias. Descúbrelo ahora