3. ဒုတိယဇာတ်လိုက်မ အဖြစ်ရှင်သန်ခြင်း [Arc.3] (အလန်နာ လန်းစ်)

အခန္း (၁၀) အလန္နာ လန္းစ္

ရွရီဟာ ဂါနီရဲ႕ခါးကို ထိန္းေပြ႕ၿပီး သူမရဲ႕ စြမ္းအားကိုသုံးကာ ခပ္ျမန္ျမန္အရွိန္တင္ၿပီး အိမ္ကို ျပန္သြားခဲ့ေတာ့တယ္။ အေသအခ်ာပဲ သူမက အိန္ဂ်လို၊ ဂ်က္နဲ႔ သူတို႔လူေတြအားလုံးကို ေနာက္မွာလ်စ္လ်ဴရႈ ခ်န္ထားခဲ့ၿပီးေပါ့။

သူတို႔ေတြ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ေပ်ာက္သြားတဲ့ Sheri တို႔ကို ျပန္ရွာလို႔မေတြ႕ခ်ိန္မွာေတာ့..ဂ်က္က အိန္ဂ်လိုဆီကို ေလ်ွာက္သြားလိုက္၏။သူ႔ပါးစပ္ေတြကေတာ့ မိုးေပၚပ်ံတက္ေနေအာင္ အထက္ကို ေကာ့ညႊတ္လို႔။ အိန္ဂ်လိုရဲ႕ စိတ္ကို ဘယ္လိုမရိုးမယြျဖစ္ေအာင္ စြေပးရမလဲဆိုတာ သိေနတဲ့ အႀကံဆိုးႀကီးျဖင့္ သူက..

"အိုး..ဝါး..ျမန္ခ်က္...အဲ့ဲဒါ မင္း မိန္းမေလးမဟုတ္လား မိုက္တယ္ေနာ္ အထူးသျဖင့္ သူ႔ေဘးက မိန္းကေလးေကာ"

စကားျဖင့္သူက အိန္ဂ်လိုကို စြလိုက္ရင္း သူ႔စိတ္ထဲေတာ့ ခုနက သူ႔လက္ကို ေလာင္ကြၽမ္းေအာင္ လုပ္ႀကံသြားသည့္ မိန္းမေလး၏ အျပဳံးကို သတိရလိုက္ေသးသည္။

"အြတ္..အ.အ.ေသပါၿပီ..
ငါ့လက္! ငါ့ဒဏ္ရာရေနတဲ့ လက္ေလး "

အိန္ဂ်လိုက ဂ်က္ရဲ႕ ဒဏ္ရာရေနတဲ့ လက္ေတြကို ဖိအုပ္ၿပီးညႇစ္ကိုင္လိုက္တာမို႔ ဂ်က္တစ္ေယာက္ နာလြန္းလို႔ေအာ္ေနခဲ့သည္။

"မင္း စဥ္းေတာင္ မစဥ္းစားနဲ႔ "

အိန္ဂ်လုိက ရွရီထြက္ရာ လမ္းေၾကာင္းဘက္ကို ၾကည့္ေငးရင္းျဖင့္ ဂ်က္ကိုသတိေပးလိုက္၏။ ေျပာရတာမဟုတ္၊ ဂ်က္က ငေပြးဆိုတဲ့ ဂုဏ္ပုဒ္ကို အလကားရထားသူမဟုတ္။

ဂ်က္ကေတာ့ အိန္ဂ်လိုလႊတ္ေပးလိုက္ေသာ သူ႔လက္ေလးကို ေလနဲ႔တစ္ဖူးဖူးမႈပ္ေနခဲ့သည္။ စိတ္အတြင္းမွာေတာ့ {'ငါက ဒါေလး စေနာက္မိတာကို '} ၊ ႏူတ္ကေနေတာ့ ထိုစကားကို သူထုတ္ၿပီး မေျပာရဲပါေခ်။

အိန္ဂ်လိုက သူ႔လူေတြကို ျပန္စုဆည္းေစၿပီး သူတို႔ရဲတိုက္ဆီ ျပန္လာၾကေတာ့သည္။ ဂ်က္က ဂါနီပစ္ေပးခဲ့သည့္ နာရီအပိုင္းေလး (ဟန္းခ်ိန္းေလးနဲ႔နည္းနည္းဆင္တယ္) ကို ေသေသခ်ာ ကိုင္တြယ္၍ ေကာက္ယူခဲ့ေလသည္။

အိန္ဂ်လိုက ရဲတိုက္သို႔ ျပန္ေရာက္တာနွင့္ သူလုပ္သည့္အရာဆိုလို႔ အဲ့ဒါကရွရီအေၾကာင္း ထိုင္ေတြးေနတာပင္။