3. ဒုတိယဇာတ်လိုက်မ အဖြစ်ရှင်သန်ခြင်း [Arc.3] (အလန်နာ လန်းစ်)

အခန္း (၂၃) အလန္နာ လန္းစ္

ေအာက္ပါအေၾကာင္းအရာမ်ားသည္ ၁၈ + အေရးအသားမ်ားျဖစ္ပါသျဖင့္ ၁၈ႏွစ္ျပည့္ၿပီးမွသာ ဖတ္႐ႈပါရန္.....

ဂ်က္တစ္ေယာက္ သူ႔အေရွ႕က မ်က္ႏွာနီနီျဖင့္ ငမူးမေလးကို ေငးေနမိသည္။

{ 'ၾကည့္ပါဦး ဘယ္ေလာက္ေတာင္ေသာက္ လာခဲ့တာလဲ အဆိုးေလး'}

ထိုအေတြးနဲ႔အေမးအတြက္ အေျဖက ရဲရဲနီေနတဲ့ ဂါနီ႔ရဲ႕မ်က္ႏွာက သက္ေသပါပဲ၊ မ်က္ႏွာရဲရဲေလးနဲ႔ရပ္ေနတဲ့ ထိုမိန္းကေလးဆီကေန သူမအသက္ရႈလိုက္တိုင္း ထြက္လာတဲ့ အယ္ကိုေဟာရနံ႔ကိုေတာင္ သူရေနခဲ့တယ္။

ငမူးမေလး ဂါနီကေတာ့ သူ႔အိမ္သူ႔ယာအလား သူမတို႔အိမ္ထဲက ထြက္လာတဲ့လူကို ရူ႕တည္တည္ျပန္ၾကည့္ရင္း...

"ေနပါဦး ရွင္ကဘာလို႔ က်မအိမ္ထဲေရာက္ေနရတာလဲ..?"

ဂါနီေမးခြန္းထုတ္တယ္။ ထိုအေမးအတြက္ ဂ်က္က အသာအယာျပန္ေျဖေလသည္။

"ဒီမနက္ခင္းက မင္းပဲတံခါးမပိတ္ပဲ ထြက္သြားတာေလ"

ဂါနီသူ႔အေျပာေၾကာင့္ ဇေဝဇဝါျဖစ္သြားလ်က္ အိမ္ထဲဝင္လိုက္၏။ ဂ်က္ကလည္း အေနာက္မွလိုက္ဝင္ကာ အိမ္တံခါးကိုပိတ္လိုက္ေလသည္။သူ႔ပုံစံက အိမ္သူသက္ထားျပန္အလာကို ႀကိဳေနသည့္ အိမ္ႀကီးသခင္လိုလို...။

ေတာက္တဲ့ကပ္ေနရင္ မိုးႀကိဳးပစ္မွကြာႏိုင္တယ္လို႔ ေျပာၾကသည့္အတိုင္းဆိုလ်ွင္ ဂ်က္ကေတာ့ မိုးႀကိဳးလဲကယ္ႏိုင္မည္မထင္။ သူက ဂါနီ႔အနားမွာ ဘယ္ေတာ့မွ မကြာခ်ႏိုင္ေတာ့သည့္ ေတာက္တဲ့ႀကီးအလား။

"တကယ္ႀကီး တံခါးမပိတ္ခဲ့ဘူးလား..? ဟမ့္ မဟုတ္ပါဘူး၊ မနက္က ရွင့္ကိုျမင္တာနဲ႔ တံခါးပိတ္ပစ္လိုက္တာပါ၊ ၿပီးမွ က်မထြက္သြားတာ.. ! ေျပာစမ္း ! ရွင္ဘယ္လိုဒီထဲေရာက္ေနတာလဲ..? "

သူမ မူးေနတယ္ဆိုရင္ေတာင္ ေကာင္းေကာင္းေတာ့ေတြးႏိုင္ေသးတယ္။ {'ဟမ့္ က်မကို ရွင္ လိွမ့္လို႔မဘူး' }

တံခါးဆီသက္ေတာင့္သက္သာေလး မွီေနတဲ့ ငမူးမေလးဆီ ဂ်က္ကတိုးလိုက္ၿပီး သူ႔ဘက္ကိုဆြဲယိုင္ေစလ်က္....

"ဂါနီ.. ! ကိုယ္မင္းကို တကယ္ခ်စ္တာပါ.. ! ကိုယ္တကယ္မင္းရဲ႕ ခ်စ္သူျဖစ္ခ်င္တာပါ.. ! ကိုယ့္မွာခ်ဳိ႕ယြင္းခ်က္ေတြ ရွိေနေပမဲ့ ခင္ပြန္းေကာင္းတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာဖို႔ ကိုယ္ႀကိဳးစားပါ့မယ္ကြာ"