A night at the trampoline

Η πρόκληση

Rachel: Λοιπόν λοιπόν σειρά μου!

Σταματήσαμε να γελάμε ώστε να ακούσουμε ποιους θα προκαλέσει.

Rachel: Όλγα, Μάρκους, Πηνελόπη, Μαρτίνους...

Μαρτίνους: Νόμιζα πως δεν μπορούμε πάνω από τρία άτομα...

Rachel: Εσείς οι τέσσερις πάτε πακέτο. Λοιπόν....σας προκαλώ να περάσετε μια νύχτα στο σπίτι με το τραμπολίνο.

Σιωπή. Κανείς δεν μίλησε, και μόνο τα τριζόνια ακούγονταν.

Μάρκους: Αποδέχομαι.

Μαρτίνους: Είσαι τρελός. Εγώ δεν μπαίνω εκεί μέσα.

Rachel: Μα δεν θα μπείτε μέσα! Θα κοιμηθείτε... στο τραμπολίνο!

Σε κάθε γειτονιά υπάρχει ένα σπίτι που τα παιδιά φοβούνται να πλησιάσουν και οι γονείς το χρησιμοποιούν ώστε να τα φοβίσουν και να φάνε τα λαχανικά τους.

Ένα σπίτι που περνάς απέξω και κλείνεις τα μάτια, γιατί φοβάσαι μην σε αρπάξει το πνεύμα που λένε οι θρύλοι ότι στοιχειώνει το κτήριο.

Το σπίτι με το τραμπολίνο. Ένα παλιό σπίτι, με ένα άθικτο τραμπολίνο στον κήπο του. Λένε πως είναι στοιχειωμένο και υπάρχουν φήμες πως όσοι μπαίνουν εκεί μέσα δεν ξαναβγαίνουν. Το πιο περίεργο σπίτι στην Νορβηγία.

Γιατί το τραμπολίνο στον κήπο του είναι καινούριο; Από όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, αυτό το τραμπολίνο ήταν εκεί.

Σε ποιον ανήκε; Γιατί το παράτησαν;

Άλυτα μυστήρια.

Rachel: Δεν πιστεύω να φοβάστε...

Μάρκους: Μέσα.

Όλγα: Και γω.

Πηνελόπη: Και εγώ.

Rachel: Τέλεια! Κανονίστε την μέρα μεταξύ σας, θα σας πάμε εμείς εκεί να τακτοποιηθειτε και θα έρθουμε να σας βρούμε το πρωί!

Όλγα: Υπό έναν όρο.

Η Rachel κατσούφιασε.

Rachel: Τι είναι;

Όλγα: Θα έρθει και ο σκύλος μαζί μας.

Pascal: Φοβάστε και θέλετε το σκυλί να σας προστατευειιιί;

Πηνελόπη: Ο Bruno δεν μπορεί να κοιμηθεί χωρίς κάποια από τις δυο μας, νόμιζα πως το ξέρατε.

Rachel: Καλά, καλά κλείσαμε.

Nickolas: Τι θα πούνε στους γονείς τους;

Μάρκους: Θα πάμε στο σπίτι του Pascal για να κοιμηθούμε εκεί. Η μάνα μου δεν έχει το τηλέφωνο της δικιάς σου, όποτε γλιτώσαμε.

Αφού πλέον βρήκαμε δικαιολογίες για να γλιτώσουμε το κήρυγμα από τους γονείς μας, κανονίσαμε την μέρα και τι θα φέρει ο καθένας.

Κανείς όμως δεν ξέρει τίποτα για αυτό το σπίτι. Τι θα μας συνέβη εκείνο το μοιραίο βράδυ που θα ερχόταν;

Μήπως απλά βλέπω πολλά θρίλερ; Είναι η πιο πιθανή εξήγηση. Από το να μένουν φαντάσματα και δαιμόνια σε ένα παλιό σπίτι που ναι, για κάποιο μυστήριο λόγο έχει ένα παράξενο τραμπολίνο στον κήπο του, τίποτα περίεργο, τίποτα τρομακτικό, θα κοιμηθούμε εκεί σαν να είναι ένα απλό sleepover σε κάποιο από τα τραμπολίνα του Μάρκους και του Μαρτίνους, θα γελάσουμε και θα περάσουμε καλά και το πρωί θα ξυπνήσουμε και θα φύγουμε ελπίζω ζωντανοί, χωρίς να έχουμε αφήσει τα κοκαλάκια μας στο ολοκαίνουργιο τραμπολίνο.

Εντάξει θα το παραδεχτώ. Έχω φρικάρει. Αλλά ο Μάρκους συμφώνησε πρώτος, είναι μια ευκαιρία.

Κατά φωνή, ο Μάρκους σηκώθηκε. Αυτομάτως, σηκώθηκα και εγώ και έτρεξα ξοπισω του.

Μάρκους: Τι συμβαίνει;

Όλγα: Τι συμβαίνει;

Μάρκους: Λέγε τι θες.

Όλγα: Γιατί δέχτηκες;

Ήταν απότομος, νευριασμένος θα έλεγα.

Μάρκους: Η Rachel... κάτι δεν πάει καλά με αυτήν. Είδες το βλέμμα της όταν μας προκάλεσε;

Η αλήθεια είναι πως το είδα. Χαμογέλαγε περίεργα.

Μάρκους: Δεν ξέρω τι συμβαίνει με αυτήν, πάντως κάτι σχεδιάζει. Ευτυχώς που θα έρθει και ο Bruno μαζί μας. Πάρτε και κάνα μαχαίρι μαζί, ποτέ δεν ξέρεις....

Όλγα: Σοβαρολογείς;

Κι όμως σοβαρολογούσε. Δεν απάντησε, και εξαφανίστηκε μέσα στο σπίτι.

Τι να ετοιμάζει η Rachel και γιατί δεν το ήξερα εγώ αυτό;;