Love & Coffee

Thank God, It's Friday!

Naalimpungatan si Marcus dahil may nakadagan sa kanya. Mag fo-4:30 na ng madaling araw. Nakayakap sa kanya si Cataleya at nakadantay, natatamaan ng tuhod nito ang "alaga" niya. Dahan dahan niya itong binaba, pero gumalaw ito at lalo lang tinaas ang pagkakdantay sa kanya dahilan para tuluyan ng madaganan ng hita nito ang "alaga" niya. Napalunok na lang si Marcus.

Marcus: Oh God, Cat! Please! Baka di ako makapag control.
*sambit niya sa sarili

Wala na siyang nagawa kaya hinayaan na lang niya kesa abalahin ang tulog nito. Pinilit na lang niya na matulog ulit dahil maaga pa naman. Hanggang sa makatulog na siya ulit.

Mag aalas sais y medya na ng umaga ng magising si Cataleya. May nararamdaman siya sa may hita niya kaya nagising siya. Bahagya pa siyang nagulat ng marealize niya na nakayakap siya kay Marcus at nakadantay pala siya dito. Dahan dahan niyang binaba ang hita niya na nakadagan na pala sa "alaga" nito. Yun pala ang nararamdaman niya sa hita niya. Bigla siyang namula sa hiya sa sarili. Dahan dahan siyang bumangon para hindi ito magising.

Marcus: Had a good sleep?
*mahinang sambit nito

Napapikit si Cat dahil nagising niya pala ito. Pakiramdam niya ay lalong nag init ang mukha niya.

Cataleya: Uhmm, yah. Sorry, nagising tuloy kita.
*nahihiya niyang sambit, halos di siya makatingin dito dahil sa nahihiya siya sa posisyon niya sa pagtulog at dahil na rin sa nangyari ng nagdaang gabi.

Marcus: Hey? Are you okay? If this is about last night--

Cat: No! I'm okay. Don't worry about that.
*nahihiya niyang sagot at dali dali siyang nagtungo sa CR at doon nakahinga ng maluwag.

..Shiiit! Pano ba 'to?! Di ko alam pano ako haharap sa kanya, baka isipin niya ang cheap ko. Baka akala niya ang easy-to-get ko. Gaahddd Cataleya! What happened?!
*sambit niya sa sarili

Hindi niya alam na naririnig siya ni Marcus mula sa likod ng pinto ng CR. Sa taranta niya ay di niya namalayang bumangon ito at sumunod sa kanya dahil napansin nito ang kilos ang niya.

Marcus: *No! Cataleya, hindi kita pinag iisipan ng ganon. I'm happy. You made me happy, isip isip niya.

Agad naman siyang bumalik sa kama at naupo. Hinintay niya itong lumabas pero halos kalahating oras na ito doon. Inisip niya na baka gusto muna nito mapag isa. Tumayo na siya at kinatok ang pinto ng CR.

Marcus: Cat?? I know you can hear me. Okay, I get it. I'll leave. Balik na ko sa room ko, you can go out paglabas ko ng pinto. Take your time. Just wait for the food, papadeliver na lang ako dito sa room mo ng food mo for breakfast, you can eat alone for now, I wont bother you, I'm sorry if this made you uncomfortable, but let me clarify this, I'm not sorry for what happened last night, actually I'm happy. Sobra. Well, no pressure, I'm not asking you to feel the same.

I'll go ahead. Thank you for last night.
*paalam niya dito

At lumabas na siya ng room ni Cat at bumalik na sa room niya. Napahiga siya sa kama. Halo-halo ang emosyon niya ng umagang yon. Naalala niya ang oorderin niya nga palang food for breakfast. Umorder na ulit siya at pina deliver ito sa rooms nila.
Dumating ang order nila. Kahit gusto niya itong i-text, ay tiniis niya na lang. Hinayaan niya muna itong mapag isa. Maghapon silang hindi lumabas ng kwarto. Umorder na lang ulit si Marcus ng food nila for lunch hanggang dinner. Bago ito dalhin ng delivery boy sa room ni Cataleya ay nilagyan niya ito ng note.

"Enjoy your lunch! The other one is for your dinner." -Marcus

Gabi na. Magsi-CR si Cataleya ng marinig niya ang pagsara ng pinto sa kabilang kwarto. Ilang saglit ang pinalipas niya at dahan dahan niyang binuksan ang pinto ng room niya, nakita niya si Marcus na lumabas. Naka Gray shirt ito at board shorts.